TARANTULA #Wattys2016

Chapter one

Alexia's pov
14y/o pa lang ako ngayon at nag-iisa na lang.
Nandito ako ngayon sa libing ng mga magulang ko at nang bunso kong kapatid na lalaki.
Na pinatay ng mga mafia.
Di ko makakalimutan ang araw na yun.
Ang araw na sobrang saya ko dahil nanalo ako sa cake raffle na pasulubong ko sana sa pamilya ko.
Ngunit saking pauwi sa aming tahanan
ito'y nagliliyab
at aking mga magulang at kapatid ay naliligo sa sarili nilang dugo.
Bakit ganun ang saya-saya ko pero mapapalitan agad ng di mapigilang mga luha at kasabay na nagdudusa ang puso ko.
Kasabay din ang pagbuhos ng ulan.
Ngayon isa na akong ulila
nag-iisa
Sinusumpa ko
bukas ay uulan ng dugo.
Buhay ang kinuha
at buhay din nila ang magiging kabayaran.
Ako ang babaeng uubos sa lahi ng mga mafia.

Nagdadasal pa lang ang pari nang ilan minuto

May dumating na 2 van at bumaba doon ang mga di kilalang mga lalaki na may kwintas na bungo ,
ang simbolo ng mafia na ang kahulugan ay kamatayan.

Pagkatapos bumunot sila ng baril at nagpaulan ng bala samin.

Tanging ulan at sigaw ang maririnig sa mga taong nakiramay samin.

Ngunit laking gulat namin.

Mula sa likod ng mga mafia.

Na may isang lalaki na naka asul na jacket at ganun din ang kulay ng kanyang motor.

Pinagbabaril ang mga mafia na habang nakasakay sa motor, nagagawa pa nyang lumipad at bumaliktad sa ere na habang patuloy parin sa makipagbarilansa kalaban.

Na pareho wala ng bala ang 2 panig.

Bumaba ang lalaki sa motor para harapin ang mga kaaway dahilan para makipagpalitan siya ng suntok at sipa.

Patuloy parin ako na pinapanuod siya na habang ako nagtatago sa mga nitso.

Nang maubos ang mga kaaway ,siya'y lumapit sakin.

"ayos ka lang ba?"
"Sino ka?" tanong ng titser ko.

"Ako ang tito ni Alexia... Alexia? tawagin mo kong El senorito"