Minzy's POV
Snow everywhere. It's cold and everything is white. Except for the black star-dotted sky. Everything doesn't make sense as the corpse of Soyu suddenly make a grip in our eyes. It's too sudden. But I'm way thinking about the false alarm. Who could've made that to draw our attention? Everybody is here at the back of dorm building thinking if ever what's the point about the corpse-bringing event of the long lost Tae Soyu.
"Ikaw!!!" my shoulders shrugged viciously that it passes force to CL. Because of Chanyeol's voice. He's pointing at Manager Lee. "Ikaw ang may kagagawan ng lahat ng ito! Kung tutuusin pakana mo to! P*tang *na mo sabihin mo na ang totoo!" pagsisigaw ni Chanyeol saka kinwelyuhan si Manager. Nagulat ako sa ginawa niya.
"Yeol stop it!!" pagpipigil nina Suho at Kyungsoo sa kanya makalayo lang kay Manager dahil kung ano pa ang magawa niya.
"Akala mo kung sino kang ginagawa ang lahat para sa amin dito! Ang totoo, ginagawa mo ang lahat para mamatay kami dito! Plano mo yun! Ikaw ang PUNOT-DULO ng lahat ng ito!" muli niyang paninisi sa kanya. Halatang galit na galit na siya. So do Manager Lee.
"Blaming me again??! Blaming me for all of this time??! How much blame could I even take from your tongue! How long should I sacrifice hearing those what you blame to me!!!! Blame Blame Blame! It sucks hearing it NOW! And I can't stand this ground unless I'll prove to all of you that I'm not the person to be blame of this! I AM INNOCENT!" pagputok ng galit niya.
Sa isang sandali, nanahimik kami sa sinabi niya. Naririnig ko pa ang paghabol niya ng hininga dahil sa lakas ng boses niyang binalikan ng banat si Chanyeol. Masasabi kong, war of speech na to.
"Really guys? Sa oras na to kailangan talagang mag-away? Would you all stop for a moment! Even for this night! Walang mangya-" nagulat nalang kami nang bigla na namang tumunog ang fire alarm na ikinatigil ni Yuri sa pananalita.
Naging hysterical na ang iba habang ako naman nagtataka. It's snowing pero may sunog parin. How come na pwedeng mangyari yun? Nagwala na yung iba at pumunta kung saan-saan. Habang naiwan lang kami ni Bom, Kihyun, Tiffany, Taehyung at Luhan dito sa likuran. Anim lang kami ang natira sa sandamakmak na nandito kanina.
"Di ba kayo nagtataka?" napunta ang atensyon ko kay Kihyun. Tinaasan ko siya ng kilay bilang panumbat ng tanong. "Nang dahil sa fire alarm na yan, naghihiwalay-hiwalay tayong lahat. Hindi kaya't may mangyayari ngayong gabi?" pagtatapos niya ng salita.
"It doesn't make sense! How?" naguguluhang tanong ni Bom. "Kung may mangyayari, bakit di pa nangyari kanina sa unang pagtunog ng fire alarm?" aniya.
"Dahil nasa iisang lugar lang tayong lahat kanina. At ngayong hiwalay na tayong lahat, maaaring may mangyari na di natin alam kung ano" paliwanag ni Kihyun.
Napukaw na naman ang atensyon namin sa narinig namin. Isang kanta. Halos maririnig sa buong SM property.
~Fire on Fire let us be,
dwell in hell for free
So give me scent of host
Smell of skin that roast~
Sa pagkakarinig ko, yun ang revival song ng VIXX. Kumunot ang noo ko. May gana pa talaga silang magpatugtog sa lagay na may sunog. Oh my gosh. The title of the song is Fire on Fire. But this time, there's this fire. Is it possible?
~Fire on fire let us be,
dwell in hell for free
So give me scent of host
Smell of skin that roast~
Ano naman ang naisip ng mga tao kung kaya't pinapagtugtog nila ang mga revival songs? Nagsimula na akong magtaka.
BINABASA MO ANG
ALBUM: KILLER SONG (Exo, BTS, Got7,BigBang, 2NE1, Girls Generation)
Fanfiction"WHEN MUSIC STARTS, GO FIND YOUR WAY OUT OF DEATH. AS MUSIC ENDS, READY YOURSELF FOR A BLOODY TURN" One promise.... One Album.... And One song.... Death comes what may. "WALANG MASASAKTAN KUNG WALANG MAKAKARINIG WALANG MAMAMATAY KUNG WALANG NAPA...
