The Moon Wolf

Dinner

P.O.V Noïs
Ik sta voor de spiegel kijkend naar mezelf, Is dit iets te? 'Wat is iets te?' Hoor ik achter me. Ik spring op en zie Jille lachend staan. Ik bloos als hij me van top tot teen bekijkt. 'Het is prachtig, waarvoor eigenlijk?' Vraagt hij. Ik hoop dat hij niet boos word... 'Gale heeft gevraagd of ik vanavond bij hem kwam eten.' Vertel ik. Ik zie een korte flits van jaloersheid waar ik bang voor was. 'Oh. Ik dacht je gaat met je lieve mate uiteten je kan die Gale wel afzeggen hoor.' Zegt Jille liefjes. 'Nee sorry hij komt me straks ophalen.' Zeg ik stamelend. 'Oh... Nouja hij zal vast wel zelf een mate hebben dus ik heb niks om me zorgen om te maken.' Glimlacht Jille. Oh danm.... Volgensmij is Gale niet eens een wolf! 'Wacht wat... Geen wolf!' Gromt Jille. 'Zo erg is dat toch niet! Hij weet ook niet dat ik een wolf ben dus geen probleem toch.' Probeer ik nog maar Jille is echt niet blij. 'Je weet dat ik bezorgd ben! De laatste tijd verdwijnen er wolven dit zijn ze.' Zegt Jille. Hij laat me vier foto's zien. Dat meisje! Zij was dat meisje in de klas die de docent waarschuwde! 'Wat? Je lijkt geschrokken.' Zegt Jille opeens. 'Je hebt mijn gedachten niet gelezen?' Vraag ik nog hij schud geïrriteerd zijn hoofd. 'Laat maar ik kende haar.' Zucht ik. De bel gaat. 'Dat zal Gale zijn ik ga maar.' Vertel ik. Jille rent gelijk naar beneden. Shit nee! Ik kijk naar zijn hoofd en concentreer me. Pijn geef hem pijn in zijn hoofd. Jille valt op de grond en jammert maar heel zachtjes. 'Lataah!' Zeg ik en ik loop naar de deur. Ik open hem en daar staat Gale. Hij bekijkt me van top tot teen. 'Hey.' Zeg ik blozend. 'Hey je ziet er prachtig uit.' Stamelt hij. 'Dankje.. Jij ook.' Bloos ik. Wauw hoor ik hem denken. Hij dacht zo hard dat ik het gewoon al hoorde. Hij pakt mijn hand en neemt me mee naar zijn Motor. 'Ik wist niet dat je een motor had.' Zeg ik verbaasd. Hij grinnikt even 'stap achterop.' Zegt hij vrolijk. Ik stap achterop en denk even. Laat de pijn stoppen. Stop de pijn in zijn hoofd. Ik haal adem en kijk achterom Jille kijkt naar me via het raam. 'Houd je vast.' Zegt Gale. Ik sla mijn armen on hem heen en zo rijden we naar zijn huis. Tijdens de rit denk ik na. Wolven verdwijnen. Ook dat meisje, er moet een connectie zijn. Ik houd die docent in de gaten ehm geschiedenis docent dat was het.  I Will always be by her Side. I Will never leave her. I Will protect her  every day. Wow Wow wacht wat? Dat hoorde ik... Wacht wat?! Opeens stopt de motor. Ik kijk op we staan voor een huis. Een groot huis. Jeez! 'Wow woon je in een villa ofzo?!' Vraag ik hem verbaasd. 'Haha nee dat zeggen meerdere. We zijn gewoon normaal hoor het is maar een normaal huis.' Zegt hij bescheiden. We lopen naar de deur en bellen aan. Een man doet de deur open. 'Hey Gale! En hallo jongedame wat is je naam?' Vraagt de man. 'Mijn naam is Noïs.' Zeg ik met een korte glimlach. 'Ik ben de vader van Gale noem me maar Kane.' Glimlacht hij. Ik knik kort. Dan komt er een vrouw aanlopen. 'Komop Kane je maakt haar ongemakkelijk. Hey ik ben Jane de tante van Gale kom binnen en doe alsof je thuis bent.' Glimlacht ze. Ik knik dankbaar en loop met Gale naar binnen. We gaan gelijk aan tafel zitten. 'Nou vertel eens iets over jezelf.' Zegt Jane glimlachend. 'Ik heet Noïs en woon hier al een tijdje. Ik heb geen familie meer die zijn gestorven...' Ik haal even diep adem. 'Oh sorry.' Zegt Gale met een meelevende blik in zijn ogen. 'Maakt niet uit ik moet ermee leven. Sinds die dag heb ik een beetje een raar leven gehad. Ik en mijn vriendin zijn weg gerend van huis omdat onze ouders stierven in een aanval. Zo kwamen we een paar maanden geleden in dit dorp. Toen er een school werd geopend leek het ons een goed idee om erheen te gaan om ook anderen wat te leren kennen.' Vertel Ik. 'Vertel hoe zijn jullie hier gekomen? Gale vertelde dat jullie hier pas waren?' Vraag ik erachteraan. 'Het werd voor ons gewoon tijd om te verhuizen.' Glimlacht Jane. Ik neem een hap van mijn biefstuk. 'Ehm Gale kan ik je even spreken?' Vraagt Kane opeens. Gale knikt en loopt met hem mee. 'Mooi kunnen wij even als meiden praten!' Zegt Jane opgelucht. 'En wat vind je van Gale?' Vraagt ze erachteraan. 'Ja hij is aardig! Hij lijkt me een goede vriend.' Antwoord ik. 'Haha nee meid andere manier! Vind je hem een beetje leuk?' Vraagt ze lachend. Ik begin te blozen ohoh. 'Ehmm ik Ehh heb een vriendje..' Mompel ik. 'Oh meid daar kunnen we wel wat aan doen joh! Waar woont ie?' Lacht ze. Ik grinnik even. 'Bij mij.' Antwoord ik. 'Oh neen! Verlooft?' Vraagt ze weer. Nu is het mijn beurt on te lachen 'haha nee joh!' Lach ik. Dan komen Gale en zijn vader weer terug aan tafel. 'Nou Gale ik vind haar een hartstikke leuke meid!' Zegt Jane vrolijk. Ik bloos 'ik moet maar eens gaan het word al laat.' Zeg ik dan. 'Is goed ik breng je wel even naar huis.' Zegt Kane. Ik knik en hij loopt met me mee naar buiten. We stappen in zijn auto en rijden in stilte naar mijn huis. Hij stopt en loopt met me mee de auto uit. Ik draai me om om bedankt te zeggen maar dan voel ik een scherpe pijn in mijn buik. Ik kijk op en zie een mes in mijn buik zitten. Kane draait we goed aan. 'Gale en Jane geloven me misschien niet maar ik weet wel dat je een wolf bent meisje. Je kan niks voor mij verbergen.' Sist hij. Hij draait nog even extra goed aan het mes. 'Je blijft uit Gales buurt. Gedrocht ik spreek jou Nogwel en als je niet luister zit dit mes de volgende keer op een andere plek.' Dan draait hij zich om stapt in de auto en rijd weg. Ik hoest bloed op en sla mijn handen over mijn buik. Mijn witte jurk word langzaam rood. Met een bonk lig ik op de koude grond. Ik hoor in de verte een deur opengaan en een stem. 'Noïs? Ik hoorde een auto. Oh god Noïs!' Ik probeer bij bewustzijn te blijven maar dat is zwaar. Ik zie een wazige Jille boven me die me optilt dan word alles zwart.
P.O.V Gale
Mijn vader is net weer thuis en hij loopt gelijk naar boven. Ik sluip zachtjes achter hem aan. Hij stapt zijn kamer binnen. Ik gluur naar binnen hopend dat hij me niet ziet. Hij haalt een mes uit zijn zak hij zit onder het bloed! Hij veegt het af en legt het in de la. Wat heeft hij gedaan?!