The Moon Wolf

A Matter Of Perspective

P.O.V Gale

Zoveel shit kom nu op in mijn gedachten. Ik ben veranderd, en niet zo'n beetje ook.. Ik ben sterker geworden als Alpha, Ik ben meer strikt geworden. Sinds zij weg is luister ik niet meer naar mensen of Lone wolves die smeken om genaden als ze door mijn territorium lopen. Mijn pack is sterker geworden nu we dagelijkse trainingen hebben. We hebben nu ochtend aan avond patrouilles. Het werkt goed. Alles heeft orde nu. Ik ben tevreden met mijn pack. En alle slechte mensen blijven buiten mijn pack.

P.O.V Mara

Ik loop door het packhuis. Ik loop naar het volgende gedeelte dat ik moet schoonmaken. Luna Noïs had genade toen de troepen me vonden in hun territorium. Ze hebben me behandeld met respect. Ik heb zelfs een baan gekregen als schoon maakster zodat ik tenminste iets verdiende.. Alpha Gale zag er toen zo gelukkig uit, hij is veranderd en niet zo'n beetje ook. Hij is duidelijk sterker geworden sinds ze weg is. Hij schenkt geen genade meer aan lone wolves als mij, tenminste ik hoor nu bij deze pack, ik had geluk. Nu slacht hij ze allemaal af. Hij slacht iedereen af die ook maar een voet in ons territorium zet. Mens of wolf, het maakt hem niet uit. Tot nu toe zijn er nog geen kinderen geweest maar ik vrees ervoor. zou hij zelfs kinderen afslachten? de dagelijkse patrouilles geven wel veiligheid dat is misschien een goed ding... En het ergste wat ik vind is dat hij zo vol van zichzelf is. Maar elke slechterik denkt dat hij de goede is.

 It's All Matter Of Perspective.

P.O.V Ethan

Een beetje nerveus loop ik verder volgens de kaart. Als het goed is is het volgende territorium een paar meter verderop. Ik zoek de dichtstbijzijnde boom wat niet ver is dankzij dit bos en ga ertegenaan zitten. Ik pak wat brood en begin met eten. T is al tegen de avond. Ik pak het flesje en kijk ernaar. Ik kan niet naar binnen kijken maar zou zij naar buiten kunnen kijken? of zou ze al wakker zijn? Ik kan het altijd proberen. Ik open de dop en tik drie keer op de grond. Een hoop licht komt eruit en even ben ik verblind. Als het licht weg vaagt zit ze daar op de grond te hoesten. 'God het werd tijd dat je me daaruit haalde! Ik verveelde me dood daarbinnen.' Zegt ze als ze is bijgekomen van het hoesten. 'Nou sorry hoor mevrouw dankbaar.' mompel ik. 'Waar moet ik je dankbaar voor zijn? me opsluiten in een flesje? Waarom de hell deed je dat en waar zijn we?!' Zegt ze kattig. 'Doe ff normaal je doet net alsof ik je ontvoerd heb en je ga op eten ofzo! Jij viel opeens flauw en mijn vriend zei dat ik je het best naar je mate kon brengen want die kon je helpen. Maar natuurlijk om daar te komen moet ik twee territoriums door van weerwolven en een enorm bos! we zitten nu tussen twee territoria. Die van The White Rose pack en eentje die ik niet ken.' Ze staart even voor haar uit alsof ze alles aan het verwerken is. 'oh... maar ik ken hun! The White Rose pack waren/zijn mijn Bondgenoten zij stonden altijd voor me klaar. En mijn beste vriendin komt daaruit ze is echt cool een half meermin half weerwolf.' Nu staar ik haar aan 'Sinds wanneer bestaat dat nou weer.' Ze haalt haar schouders op. 'maar ehm Waarom zat ik in het flesje?' Vraagt ze. 'Denk je echt dat mensen niet naar me gaan kijken of me slaan als ik met een bewusteloos meisje door het bos loop?' Ze kijkt schamend naar de grond 'Ja oke... laten we maar gaan dan kunnen we misschien nog voor het donker aankomen.' zeg ik snel. 'Denk je? hoe weet je eigenlijk welke kant we op moeten?' Ik laat de kaart zien. 'oooooh SERIEUS? als ik zo'n kaart had was ik al lang thuis geweest! Ik ben totaal de andere kant opgelopen in plaats van huis! I guess dat de regels voor een mais veld niet gelden voor real life.. Loop altijd...' opeens neemt Revenge het over 'rechtdoor en je komt vanzelf eruit.' We kijken elkaar aan. 'I Ik en mijn zusje woonde bij de mais velden..' Zegt Revenge met een schuine glimlach. 'Heh ik ook..' Zegt Noïs terug. Ik neem het weer over en sta op tot ik iets merk. 'I is dat een tattoo?' vraag ik. Ze kijkt en knikt. 'Het was er opeens toen ik wakker werd. Keer de vloek om en steel je krachten terug. Dat blijft het zeggen.' Ik haal mijn schouders op. 'Dan moet je dat doen. Doe altijd wat een rare tattoo zegt.' Zeg ik en ik begin met lopen. Noïs loopt naast me. Ik kijk naar haar handen en zie dat haar klauwen uit zijn. Ik kijk weer omhoog en zie dat ze wolven oren heeft Voor ik iets kan zeggen stopt ze met lopen. 'Ik hoor iets..' Ze duwt me opeens tegen de grond en voor ik het weet springt een wolf net over me heen.

P.O.V Noïs

Ik duw hem naar beneden en ga gelijk in jacht houding staan. Als de wolf voor ons staat te grommen komen er nog twee achter hem vandaan. 'We zijn alleen maar op doorreis we zoeken niet voor een gevecht.' zeg ik snel. Waarom ben je half getransformeerd Meid? Linkt de voorste grommende wolf. 'Dat was niet mijn bedoeling. Ik heb geen controle erover het spijt me.' Opeens gromt de wolf nog harder. SMOESJES  En hij rent op me af. 

Hij springt boven op me, net voordat hij kan bijten sla ik mijn klauwen in zijn vacht en sla ik hem tegen de grond aan. Een andere wolf beukt tegen mijn benen aan waardoor ik ook op de grond beland. twee wolven tegen een mens met klauwen zo fair weer. Snel weet ik op te staan en dan staan ze allebij tegenover me. Ik grom hard en zij grommen terug. de een rent opeens achter me waardoor ik niet op let en de voorste op me springt. Weer zet ik mijn klauwen in zijn vacht. Net voordat ik hem van me af wil gooien word ik Hard in mijn been gebeten door de tweede wolf. waardoor ik als reactie mijn handen weg trek. Met een harde klap beland ik op de grond en mijn been begint snel te bloeden wat me duizelig maakt. ik schud mijn hoofd en alles word weer scherper. Als mijn klauw niet werken doe ik het zo maar. Ik haal vet hard uit met mijn vuist en sla hard tegen de wolf zijn kop aan waardoor hij van me af vliegt. Ik kom met moeite overeind en hinkel naar de wolf toe die nu op de grond ligt. hij doet weinig is hij bewusteloos? Ik buk wat dom was om te doen! ik word vet hard in mijn schouder gebeten van achter. Schreeuwend gooi ik mezelf op de grond om degene die achter me was op de grond te pletten. Ik hoor gepiep onder me die zich snel onder me vandaan worstelt. De tweede wolf hinkelt naar de wolf die ik had geslagen. Vrezend hou ik mijn hand op mijn schouder, het bloed als een gek. Als ik naar Ethan kijk zie ik dat hij net een mes in de wolf wilt gooien om hem af te maken. Ik beuk hem aan de kant zodat hij mist. 'Ethan gek! Je dood geen wolven!' hij kijkt me vragend aan. 'Maar ze vallen ons aan! en je schouder!' 'Aanvallen of niet je dood geen wolven!' Ik begin duizeliger te worden met de seconde. Ik grom met een piep in mijn stem. urggg scherp blijven. Ik schud mijn hoofd om het beeld scherper te krijgen. Bloed stroomt uit mijn schouder. Ik draai me om en zie de drie wolven nu naast elkaar staan als mens tegenover ons. Ze zien er moe uit eentje heeft een blauw oog en het lijkt alsof hij een bloedneus heeft gehad. Dat moet degene zijn die ik heb geslagen. Mijn beeld word weer waziger en mijn hoofd begint weer te spinnen. 'Jij hebt goed gevochten voor iemand in die vorm.. waarom veranderde je niet? Nu was het eigenlijk gewoon twee wolven tegen een mens met klauwen? en waarom zou het je nog iets boeien of een van ons sterft of niet?' Vraagt de middelste, die met het blauwe oog is denk ik de leider van de drie. 'I... ik' Het lukt niet meer en ik zak op de grond. Ik raak niet bewusteloos maar alles word waziger en waziger. Ik hoor slechter en zie slechter.

Hey mensen! Sorry voor het lang niet schrijven. Ik heb blijkbaar een Luchtwegen infectie ofzo volgens de dokter dus mocht ik een tijdje niks doen ( meest saaie weken van mijn leven ) Het is nog niet over maar ik heb besloten dat ik gewoon weer verder ga met schrijven omdat het te lang is geweest. Dus hier een extra lange special van 1500 woorden! XXX Lilaroos