The Moon Wolf

''Kidnapped Angel''

P.O.V Gale

De sterke stroming trekt me onderwater. Het ijskoude water omsluit me van alle kanten, alsof dat nog niet genoeg was hangt die mate stelende dude aan mn vacht. Ik weet dat hij zo stevig vast houd uit angst voor de stroming maar daardoor krijg ik de brandende pijn door zijn handen die de vacht uit mijn huid trekt. Ik wil veranderen naar mens maar besluit dat dat geen goed idee is, ik zwem veel sneller als wolf dan als mens en heb ook meer kracht. En naast dat zou de jongen geen grip maar hebben. Oke ik wou hem verminken maar niet doden. Dat zou Noïs me nooit vergeven. Ik weet dat ik slechte dingen heb gedaan terwijl ze weg was maar.. Een klap koud water in mijn gezicht haalt me uit mijn gedachten. Slim Gale! Er is nu geen tijd om daarover na te denken! Terwijl ik hard vecht bovenwater te blijven probeer ik te kijken waar we eruit zouden kunnen klimmen maar ik zie alleen maar tollend water voor me. Het maakt me niet uit hoe maar ik moet en zal hier levend uit komen.

P.O.V Shiro

zuchtend loop ik met het meisje aan mn lasso langs de rivier, het voelt alsof ik moet rennen me zorgen moet maken om Alex maar toch voelt het alsof alles goed komt. Maar waarom? En hoe ga ik haar nu nog vertellen wat we echt daar deden? Waarom ze daar op de grond lag? Ik heb mezelf in de problemen gepraat. Maar ja ze was ook niet echt de meest vrolijke op dat moment dus met haar erover praten was waarschijnlijk toch niet gelukt. Opeens word er hard aan het touw gerukt, ik verlies bijna de controle maar weet toch een keer hard terug te trekken. Met een plof ligt ze weer op de grond. 'wat de hell deed je?!' Vraag ik haar ongeduldig. 'Oh kom op denk je echt dat ik niet eens ga proberen te ontsnappen?' zucht ze terwijl ze met haar ogen rolt. 'oh ga nou niet met je ogen rollen! Wacht hoe heb je het touw om je vleugels nou weer los gekregen?!' Ik bekijk het kapot gescheurde touw. Ze haalt rustig haar schouders op. 'god****** dat was mijn laatste touw! Waag het nog eens zo iets te doen en ik snijd je vleugels er gewoon af.' zeg ik boos tegen haar. Ze steekt haar tong uit! 'veel plezier ermee doe je toch niet, ik heb echt al wel gezien dat je een softie bent hoor.' Zegt ze alsof het haar niks uit maakt! Echt wat is mis met haar! 'ugh ik hoef je echt niet meer te zien zo.' Ik maak een grote mistwolk om ons heen. Voor mij maakt het toch geen verschil maar zo maakt zij tenminste geen gezichten meer die me irriteren. We lopen weer verder langs de rivier. Opeens voel ik weer een ruk aan het touw. Ik kijk en zie dat ze gestruikeld is. 'oh kom op.' zucht ik. 'Ja wat nou? Ik zie geen kut hoe verwacht je dat ik dan 0 keer kan struikelen?' en weer hoor ik dat ding dat me irriteert. Haar stem. 'Je vleugels zijn vrij blijf vliegen ofzo.' ze staat weer op 'En wat als ik tegen een tak aan knal?' Ik geef een harde ruk aan het touw. 'dan vlieg je maar 3 centimeter van de grond en waag het om nog een opmerking zoals die te maken want dan ben je de lul begrepen?' Ze zucht maar knikt

P.O.V Noïs

zoals de sukkel zij vlieg ik nu een klein stukje boven de grond. echt ik ben hem helemaal zat.  'Wow dude kijk! in die mist wolk!' hoor ik een stem fluisteren geschat best ver weg (dankje wolf oren) Ik schrik ik zit in de mist wolk 'Dude er zijn mensen dichtbij ik hoorde het.' Maar hij negeert me denkend dat ik lieg. 'Kijk! een engel! Maar kijk dan ze word vastgehouden door die jongen! Wat als de legendes waar zijn en hij haar heeft ontvoerd uit de hemel?' de hell? mensen geloven echt in alles. 'Dan worden we helden! we hoeven haar alleen maar...' en de rest hoor ik niet meer. wat?! Wat hoeven ze te doen?! 'Luister idioot ze komen eraan en denken dat jij me hebt ontvoerd uit de hemel ofzo, weet ik veel mensen zijn raar. Maar ze gaan iets doen en ik wil niet weten wat.' Vertel ik hem. 'Stop onzin praten ik hoor niks.' net dat hij die zin zegt word er een pijl vlak langs hem heen geschoten. 'wat de?!' zegt hij geschrokken. De volgende pijl raakt de jongen in zijn voet. 'Told ya idiot!' lach ik hem uit tot de volgende pijl me in mijn vleugel raakt. Ik geef een kleine gil en probeer de rest van de pijn te verbergen waneer ik op de grond val. De mannen komen eraan rennen. De ene houd de jongen vast op de grond en de andere maakt het touw om mijn nek los. 'Het spijt me zo engel het was nooit mijn bedoeling u in uw prachtige vleugel te raken. Ik hoop dat u snel uw weg terug naar de hemel vind want u bent vrij van deze barbaar nu.' Ik houd mijn vleugel strak tegen mijn rug dat helpt tegen de pijn. 'Ik eh bedank u, Geluk zal uw kant op komen maar u zal deze jongen moeten laten leven hij heeft fout gedaan maar zijn leven kan nog gezuiverd worden.'zeg ik snel en dan ren ik weg weer langs de rivier op. Ik bedoel wat ik net heb gezegd.. dat willen mensen toch graag? weet ik veel ik wouw zijn hoop niet verpesten. Mijn vleugel doet pijn en het bloed druipt eruit wat een groot probleem is. Als ik zo een bloedspoor achterlaat kan hij me zo volgen. ookal ga ik dezelfde weg als hem dus eigenlijk weet hij het al wel... ik moet door het bos heen dat is de enige manier hoe hij me niet zal vinden. De bosjes zitten dik tegen elkaar dus de weg erdoorheen is pijnlijk. Ik heb de pijl nog niet uit mijn vleugel durven te halen wat ik eigenlijk zou moeten doen. elk takje die er tegenaan komt doet pijn. Ik sta even stel op een meer open plekje en pak de pijl in mijn vleugel vast. Ik houd mijn adem in en trek in een snelle beweging de pijl eruit. Ik probeer niet te gillen en bekijk de wond. Shit Shit Shit het bloeden gaat nu nog sneller! Ik scheur een stuk van mijn mouw af en wikkel het om mijn vleugel heen. Het doet pijn en mijn vleugel voelt opgekropt maar het is de enige manier.. Laat ik hopen dat ik snel bij Gale aan kom en dat hij het overleeft heeft.