The Moon Wolf

Mermaids? You're Kidding?

Foto Staart van Noïs

P.O.V Noïs
Als het gif is uitgewerkt kijk ik gelijk op. Ik blijf denken aan het meisje de Akuma. Ik hoor Jolee en Gale vragen stellen maar ik negeer ze allemaal. En Jace dar blijft door mijn hoofd spoken. Als July die altijd in mijn hoofd zit slecht is geworden. Is de persoon in zijn hoofd dan goed geworden? Heeft hij überhaupt wel iemand in zijn hoofd? 'We moeten naar Jace... Nee eerst de rest vinden. Waar is Jille? Hij ligt niet tussen de lijken! En Emy! Waar is Emy al die tijd geweest! Soms is ze er en dan opeens niet meer! Ik wil antwoorden!' Zucht ik. Opeens kijkt Jolee heel schuldig. 'Jolee..... wat?' Vraag ik achterdochtig. 'Ik weet misschien waar Emy nu is en waar ze is geweest.' Zegt ze met een rood hoofd. Awh meen je die! 'Aarg! Had dat eerder gezegd! Kom we gaan er gelijk heen!' Zeg ik snel Ik wil opstaan maar herinner dat mijn benen niet mee werken. Ik verander naar mijn wolf en ga voor Jolee staan. 'Ehm ja we gaan wel Gale kom je mee? Alleen ben je niet veilig in dit bloedbad. Ehm de weg is niet lang maar we zullen wel een paar dingen moeten doen.' Mompelt Jolee. Maakt niet uit ga! Lijd de weg! Link ik naar haar. Gale en Jolee veranderen ook en Jolee rent voorop. Gale kijkt me alleen een beetje schamend aan. Wat is er? Vraag ik via link. Niks het is gewoon. Mijn Familie heeft dit gedaan! Allemaal! Ze hebben mensen vermoord op een gruwelijke manier en ze zeiden Nogwel dat de andere jagers veel erger waren. Zucht Gale via link. Wacht.... Welke andere jagers? Vraag ik achterdochtiger. Ik weet het niet mijn vader zij maar een naam en sprak toen nooit meer over ze. The Night Hunters. Verteld Gale. Oke geweldig nog meer jagers! We zijn er. Linkt Jolee. We staan voor het meertje waar alles gebeurde. De eerste ontmoeting met Jille, al die keren dat ik hierheen ging voor rust. En hier werd ik gered door Jace. Jolee veranderd en Gale ook. Ik besluit ook te veranderen. Ik val gelijk weer neer dus probeer ik maar normaal te gaan zitten. 'Emy zij dat dit alleen in noodgeval mocht. Er is precies genoeg voor drie en het werkt maar precies 60 minuten dus een uur.' Zegt Jolee terwijl ze drie plantjes omhoog houd. 'En waar zijn die voor?' Vraag ik. 'Om ons een tijdelijke staart te geven zodat we het zeemeerminnen rijk in kunnen.' Verteld ze bloed serieus. Ik barst in lachen uit. Ik lach zo ontiegelijk hard dat het een kilometer verder nog gehoord kan worden. 'Wat lach je dit is geen grap.' Zegt Jolee weer. Ik veeg mijn tranen van het lachen af en pak een plantje aan. 'Dus je wouw zeggen als ik dit eet krijg ik een staart? Als in een Zeemeerminnen staart? Whaha oke dan.' Lach ik. Ik stop het plantje die trouwens best lekker smaakt in mijn mond en kauw erop. Als alles is doorgeslikt kijk ik Jolee aan. 'Er gebeurd niks.' Ik kijk haar aan tot ze me een trap geeft. Ik rol het water in. Zodra ik onderwater ben lijkt het alsof mijn lichaam automatisch adem wilt halen. En dat doet mijn lichaam ook. Het water stroomt naar binnen en ik begin te stikken. Net als ik denk dat ik dood ga stopt het gevoel. Ik adem in en uit. Mooi ik ben weer boven wat...... Ik maak mijn zin niet af als ik naar beneden kijk. Ik heb een staart! 'Wat!' Roep ik onderwater. Ik kan ademen. Even later komen Jolee en Gale ook het water in. Jolee heeft een vuur rode staart die van licht naar donker gaat. Gale heeft hetzelfde maar dan met een groene staart. Mijn staart is blauw en loopt met stralen uit in zwart. 'Wouw. Sorry voor het lachen.' Bied ik mijn excuses aan Jolee. Ik kijk naar de bodem van het meer die opeens opent... Het meer waar ik altijd ben geweest en waar ik heb gezwommen heeft een geheime doorgang.... We zwemmen erdoorheen. Ik kijk om me heen het is reusachtig! Er staat een enorm kasteel in het midden en daar zwemmen wij heen. Om het kasteel lijkt het wel een dorpje. Er zwemmen overal meerminnen en meermannen. Dit ziet er geweldig uit! We zwemmen door de grote poort van het kasteel. Aan het einde staan twee tronen. Er zit een meerman in en een meermin. Koning en Koningin. Ernaast staan twee wachters en een van die wachters is Emy met eens staart!!! Haar staart is zwart wat eindigt in een heel donker grijs. 'Emy!' Roep ik vrolijk. Emy kijkt verbaasd maar de andere wachter richt zijn speer op mij. 'Sorry Koning voor het gedrag van mijn vriendin. Uw wachter is een goede vriendin van ons en we hadden nieuws voor haar.' Zegt Jolee terwijl ze buigt. Ik buig ook snel. 'Owh ja de Half Wolf Half Meermin. Ga uw gang.' Zegt hij eervol. Ik zwem naar Emy toe. 'Dus hier was je altijd als je weg was! Dus je bent een half wolf half meermin! Dat is awesome! Maar oke sorry nu het nieuws. We zijn aangevallen door de jagers ze hebben zowat de hele pack gedood en Jille is nu vermist! Jolee heeft het net overleefd en ik ook maar net. Gale heeft ons eigenlijk echt gered.' Vertel ik. 'Wat?! Dat meen je niet!' Zegt ze geschrokken. Ze zwemt naar de koning en buigt even. 'Mijn koning mijn vrienden en mijn Pack hebben me nodig de jagers hebben veel van onze mensen gedood. Ik vraag bij deze verlenging van mijn vrijheid om mijn vrienden te helpen.' Zegt ze als verzoek. De koning knikt glimlachend. Opeens begin ik moeilijk te ademen. 'Ik haal bijna geen adem meer en het voelt alsof ik allemaal water binnen krijg. 'Snel de plant werkt uit! Noïs heeft hem veel eerder gehad dan ons! Snel!' Zegt Gale bezorgd. Ze pakken me vast en snel zwemmen we naar boven. Ik zie mijn mooie staart verdwijnen en mijn goede zicht onderwater verdwijnt ook. Ik ben net optijd boven voordat ik begon te stikken. Gale en Jolee veranderen op het land en Emy transformeert haarzelf. 'Het spijt me dat ik nooit wat zij! Ik mocht het niet en het zou alleen ons in gevaar brengen!' Zegt Emy opeens. 'Emy ik heb hier een ding op te zeggen........ AWESOME!'