Vampire City: Not Your Ordinary Vampire Story

Chapter 16 - The Antagonist love

Chapter 16

Ingrid's POV

IYAK ako nang iyak kanina habang sinusukatan ako ng wedding gown ng matandang bampira. Hindi ko matanggap na ikakasal ako sa lalaking hindi ko mahal at ang masaklap doon, wala akong magagawa para pigilan iyon.

"Ingrid..."

Nilingon ko si Drake. Nandito na naman siya sa kuwarto ko at pinapatahan ako. Napaka-abnormal niya. Did it even occur to him na kaya ako umiiyak ay dahil sa ginagawa niya?

"Puwede ba! Umalis ka dito! I don't want to see your face! We may get married but I will never treat you the way I should treat a husband!" sigaw ko sa kanya.

"Ingrid naman, oh. Bakit ba kasi 'di mo ko bigyan ng chance na mahalin ka? Para maiparamdam ko din sa'yo ang pagmamahal na gusto mo." Tiningnan ko siya ng matalim.

Ang lakas ng loob niyang pilitin akong gustuhin siya. Hindi man lang ba niya naiisip na habang nakakulong ako dito sa tore na 'to ay mas lalong nadagdagan ang pagkamuhi ko sa kanya lalo na sa Ama niya.

"The only chance I will give you is the chance to let me go!" I snapped and I can see his hurt expression. Wow! Siya pa ngayon ang nasasaktan!

"Why are you doing this to me, Ingrid? Pinapahirapan mo ako. Simple lang naman ang gusto ko, ang mahalin mo din."

Natawa naman ako sa kanya.

"Ano kaya kung ibalik ko 'yang tanong mo? Why are you doing this to me, Drake! Because, as far as I can remember, naging mabait ako sa'yo!" Sumbat ko sa kanya.

Natahimik lang siya sa sinabi ko.

"Ang tanging mali ko lang, Ingrid, ay ang mahalin ka."

"Hindi! Hindi isang pagkakamali ang magmahal kung sana hindi mo pinairal ang pagiging makasarili mo! Hindi love ang tawag diyan, Drake! It's selfishness" mariin kong sabi sa kanya.

Tinignan lang niya ako. I saw pain on his face. Bigla na lang siyang lumapit sa akin ng dahan-dahan. Nakaramdam ako ng kaba sa mga kilos niya.

"A-anong gagawin mo?!"

Habang papalapit siya sa akin ay siya namang pag-atras ko.

"Mahal kita, Ingrid," he said walking slowly towards me. Paatras ako nang paatras nang mabangga ako sa isang pader.

"L-lumayo ka nga sa akin!" I pretended I wasn't affected by his look. Nai-intimidate ako sa titig niya.

"No. Hindi kita kayang layuan. Hindi ko kayang makita ka na masaya sa piling ng iba. I want you here, with me. Only with me, Ingrid." Nagsusumamo ang mga mata niya.

"H-hindi puwede, Drake. Alam mong si Hansel lang ang mahal ko."

Puno ng emosyon ang kuwartong ginagalawan namin ngayon. Pag-susumamo—iyan ang nakapaligid sa amin. Nagsusumamo siya na mahalin ko, samantalang ako ay nagsusumamo na pakawalan niya.

Hindi siya umimik sa sinabi ko bagkus, mas lumapit pa siya sa akin at nagulat ako nang niyakap ako ng mahigpit. Natigilan ako bigla.

"D-Drake..."

"I wish I could turn back time. And if I could, I'll make sure na ako ang una mong nakilala. Sana ako na lang una mong nakita para ako rin sana ang mahal mo ngayon. Sana ako na lang, ako na lang, Ingrid."

Yakap-yakap niya ko at hindi ko kita mukha niya pero ramdam kong umiiyak siya. I heard him sobbing.

Inilayo ko nang bahagya ang katawan ko sa kanya. Tinitigan ko mukha niya. Sa totoo lang guwapo si Drake. Sayang lang kasi sa akin pa siya nagkagusto.