Secrets

Part 29

Part 29:

''Γιατι οχι?'' Ειπε και κολλησε το σωμα της πανω στο δικο μου προκαλωντας με. Ειναι ειρωνικο, δεν το κανει για να μου την πεσει, απλα να για να της πω. Ξερει οτι ετσι με πιεζει και το κανει συνεχεια. Και ετσι συνηθως μαθαινει οτι θελει να μαθει απο εμενα. Εχει βρει το ευαισθητο σημειο μου και το παταει. Ξερει οτι δεν προκειτε να της κανω τιποτα και ξερει και ποσο εχω κομπλαρει! Το τραγικο ειναι οτι μονο με αυτη ειναι ετσι. Μονο αυτη με κανει να νιωθω ετσι. Και δεν μπορω να κανω τιποτα μαζι της γιατι ειναι απλος ανωμαλο! Και οχι με την καλη εννοια.

''Γαμωτο Αγαπη δεν καταλαβαινεις?'' Της φωναζω καθως σηκωνομαι αποτομα και καθομαι στο πατωμα

''Δεν αντεχω αλλο!'' Φωναζει και αυτη και σηκωνεται εντελως και χωρις να το καταλαβει εχει βαλει τον κωλο της μπροστα μου. Αμεσως χωρις να σκεφτω τιποτα παρα μονο ποσο πολυ με εχει αναψει την πιανω απο χερι και την ριχνω κατω. Υστερα παω απο πανω της και την φιλαω παθιασμενα στο στομα. Εκεινη εχει μεινει και δεν ανταποδιδει. Μολις καταλαβαινει τι γινεται προσπαθει να ξεφυγει. Της αρεσω και εγω και το ξερω, απλα αγαπαει τον Pike. Και δεν θελει να τον προδωσει η κατι τετοιο. Της κραταω τα χερια και της δαγκαω το κατω χειλος. Ανοιγει το στομα της απο πονο και βαζω την γλωσσα μου μεσα. Δεν υπαρχει. Καποια στιγμη θα μου παραδωθει και το ξερω. Την αγαπαω γαμωτο... Σε καποια στιγμη την βλεπω να χαλαρωνει και να μου ανταποδιδει τα φιλια, φιλαει τοσο υπεροχα... Τα χερια μου κατεβαινουν προς τα κατω στο στυθος της και το χουφτωνουν, μετα, προς την κοιλια της και την περιοχη της για να την χαιδεψουν... Πραγμα που δεν κανουν γιατι ευτυχως με ξυπναει το υποσεινηδητο μου πριν φτασω στην περιοχη της. Αμεσως σηκωνομαι και την κοιταω με γουρλωμενα ματια.

''Τι καναμε τωρα?'' Φωναζω καθως κραταω το κεφαλι μου μεσα στα χερια μου και ειμαι ετοιμος να βαλω τα κλαματα. Εκεινη δεν απανταει παρα την βλεπω να ειναι στην ιδια κατασταση με εμενα. Νιωθει ενοχη. Που να φανταστει ποσο ενοχος νιωθω εγω... Θα την βιαζα αν δεν σταματαγα...

Neymar P.O.V.

Σημερα ντεν εκει Αγκαπη. Πφφ... Σημερα εκει... Λουκια? Η Λουκια με πλησιασε

''Γεια'' Ειπε

''Γεια, Λουκια ετσι?'' Ρωτησα

''Ναι.''

''Αχαμ, τι κανεις?''

''Πρεπει να σου πω κατι...'' Μου ειπε

''Ακουω''

''Ο λογος που σε χωρισε η Βανεσα...'' Πηγε να πει αλλα την διεκοψα λεγοντας:

''Δεν θελω να ακουσω''

''Μα πρεπει!''

''Και γιατι πρεπει?''

''Γιατι εγινε παρεξηγηση!''

''Ας 'την κι ας εγινε. Μια χαρα την βλεπω την Βανεσα.''

''Δεν ειναι ομως!'' Φωναξε

''Εγω ειμαι!'' Φωναξα λεγοντας ψεματα

''Πες το ετσι!'' Με ειρωνευτηκε. ''Μια χαρα σου 'κατσε που η Βανεσα σε χωρισε!''

''Δε θα δωσω λογαριασμο σε 'σενα! Που ξερω οτι δεν μου λες ψεματα?!'' Φωναξα πισω και πηγε να πει κατι αλλα συνεχισα λεγοντας: ''Δεν το ξερω! Εξαλλου μου εξηγησε η Karmen οτι ηθελες να μας χωρισεις!''

''Πολυ μεγαλη ιδεα εχεις για τον εαυτο σου!'' Με ειρωνευτηκε

''Δεν μας παρατας λεω εγω?!'' Φωναξα νευριασμενος. Ειναι τυχερη που ειναι κοπελα, αλλιως θα την ειχε φαει την μπουνια.

''Καλα, εσυ δεν παιζεσαι! Η Karmen σου πουλαει παραμυθι! Αμα θες πιστεψε το, αν οχι κακο του κεφαλιου σου!'' Ειπε φωναχτα και εφυγε. Λες να λεει αληθεια? Μπα οχι... Απλα ζηλευει την Karmen και θελει να την εκδικηθει. Οπως μου ειπε η Karmen...

Μολις τελειωσα το σχολειο πηγα σπιτι. Απο το μυαλο μου βεβαια δεν ειχαν φυγει τα λογια της Λουκιας... Εκανα ενα μπανιο και επεσα για υπνο ξερος. Να ελεγε αληθεια? Πφφ...