Secrets

Part 34

Part 34:

''Pikeee!!'' Φωναζει ο μικρος μου αδελφος για χιλιοστη φορα καθως χοροπηδαει πανω στο κρεβατι μου.

''Ασε μεε'' Μουρμουριζω καθως δεν θελω να σηκωθω.

''Η μαμα λεει οτι ειναι 7:55 η ωρα!'' Ξανατσιριζει. Μολις το ακουω πεταγομαι πανω ριχνοντας τον κατω.

''Sorry Axel'' Λεω βιαστηκα βαζοντας μια μπλουζα και ενα παντελονι. Βγαινω απο δωματιο και παω να βαλω παπουτσια. Γαμωτο! Ξεχασα να βαλω καλτσες! Πηγαινω παλι στο δωματιο τρεχοντας και παιρνω καλτες απο το συρταρι. Της φοραω γρηγορα και τρεχω ΠΑΛΙ εξω για να ΞΑΝΑβαλω παπουτσια. Περνω τσαντα και τρεχω γρηγορα και πηγαινω στην σταση. Οταν φτανω το λεωφορειο εχει ηδη γεμησει και περιμενει. Λογικα εμενα. Ευχαριστω ρε παιδια. Μπαινω μεσα και το λεωφορειο φευγει πηγαινω πισω γαλαρια και δεν βλεπω κενη θεση. Μαλακισμενα παιδια. Κοιταω γυρω-γυρω και ολες οι πισω θεσεις ειναι πιασμενες. Μπραβω ρε. Πηγαινω προς τα μπροστα και βλεπω μια κενη θεση και απο διπλα την Αννα. Η Αννα εχει εναν αδελφο τον Νικο, ο οποιος δεν πηγαινει σχολειο εδω. Πραγματικα αυτο δεν το καταλαβαινω. Γιατι να πηγαινει ο ενας σχολειο εδω και ο αλλος αλλου?

''Να κατσω?'' Ρωταω και μου γνεφει ευγενικα. Τα σχολια δεν αργουν να αρχισουν. ''Sorry για αυτο'' Απολογουμε

''Don't worry men'' Μου λεει αστεια και γελαμε. Μετα απο αυτο επικρατουν καποια λεπτα απολυτης σιγης, τουλαχιστον μεταξει μας, που με κανουν να νιωθω αβολα. Οσο εγω νιωθω αβολα δεν καταλαβαινω οτι την καρφωνω με τα ματια μου. ''Εγινε κατι?'' Ρωταει απορριμενη και σοκαρισμενη εξισου.

''Οχι τιποτα. Απλα εισαι πολυ ομορφη'' Λεω και μολις καταλαβαινω τι ειπα κοκκινιζω. ''Εννοω εχεις πολυ ωραια ματια'' Προσπαθω να το σωσω αλλα εχω κομπλαρει τοσο πολυ που τα εχω κανει σκατα. ''Εννοω μ' αρεσεις'' Λεω γρηγορα. Γαμωτο, χειροτερα τα κανω. ''Εννοω-'' Παω να πω αλλα με διακοπτει.

''Ηρεμησε αμα θες'' Λεει ειρωνικα και γελαει. Δεν μπορω να κανω τιποτα αλλο απο το να γελασω και εγω.

Βανεσα P.O.V.

Με το που φτανουμε στο σχολειο βγαινω εξω και περιμενω την Αγαπη... Δεν ξερω τι να κανω... Βασικα, δεν ξερω ΠΩΣ να το κανω... Το μονο σιγουρο ειναι οτι θα χωρισω τον Βασιλη, αλλα δεν ξερω πως... Πιστευω βασικα, οτι ειναι καλυτερα εδω και τωρα. Πηγαινω προς τον Βασιλη και του λεω να με ακολουθησει ως πισω.

''Βασιλη...'' Ξεκιναω

''Ελα αγαπη μου'' Μου λεει χαρουμενος. OMG μολις με ειπε 'αγαπη του' θα τρελαθωω!

''Ηθελα να σου πω κατι...'' Προσπαθω να συνεχισω προσπερνωντας το 'αγαπη μου'

''Σε ακουω ζωη μου'' Λεει και εχω μεινει μαλακας για αλλη μια φορα

''Ηθελα να σου πω οτι τελευταια καταλαβα κατι...'' Παω να πω ομως με διακοπτει λεγοντας:

''Και εγω καταλαβα κατι!'' Λεει χαρουμενος. Του κανω νοημα να συνεχισει γιατι δεν ξερω αν μπορω να του το πω... ''Λοιπον, καταλαβα οτι τελεικα, μου αρεσεις παρα μα παρα ΠΑΡΑ πολυ! Και νομιζω πως σ' αγαπαω! Θελω να ειμαστε για παντα μαζι! Νιωθω πως εισαι το αλλο μου μισο! Σ' αγαπαω και θα εδινα μεχρι και την ζωη μου για εσενα! Σε θελω! Εισαι τα παντα μου!'' Πριν ειπα οτι εμεινα μαλακας? Γραψε λαθος, τωρα εμεινα μαλακας!

''Βασιλη...'' Λεω κοιτωντας το πατωμα

''Δικη σου αποφαση ειναι. Αμα θες καν' το. Εγω παντως θα σε αγαπω για παντα. Νομιζα οτι ηθελες βοηθεια, αλλα μαλλον ηθελες καποιον να κοροιδεψεις για να περνας τον χρονο σου...'' Ειπε και προσβληθηκα λιγο.

''Ξερεις οτι προσπαθησα Βασιλη!'' Λεω φωναχτα

''Ναι, για αυτο μολις χωρισε ηρθες να με χωρισεις. Λοιπον πες μου! Θα με χωρισεις η οχι? Με κοροιδευες τοσο καιρο η οχι?'' Με ρωταει φωναζοντας