Secrets

Part 41

Part 41:

''Ναι αυτο πιστευω! Δεν σε κατηγορω για κατι!'' Μου απαντησε

''Προφανως και αυτο δεν υσχιει! Μπορει και να υσχιει βασικα, αλλα αυτη η οικογενεια, χωρις προβληματα δεν ειναι η δικη μου!'' Φωναξα

''Τι εννοεις?'' Ρωτησε

''Ειμαι υοθετημενος'' Απαντησα κενα. Εμεινε. Με κοιταξε στα ματια και μου ειπε:

''Δεν μπορω να ξερω πως νιωθεις... Λυπαμε''

''Δεν μπορεις να κανεις κατι για αυτο. Ουτε και εγω. Μην λυπασαι''

''Μπορεις! Μπορεις να ψαξεις να τους βρεις!'' Ειπε και το προσωπο της φωτιστηκε.

''Μπορει ομως και να μην θελω. Εξαλλου, απ' οτι φανηκε, αυτοι δεν με ηθελαν και για αυτο με παρατησαν στο ορφανοτροφειο.'' Πεταξα νευριασμενος, οχι μαζι της, αλλα με εκεινους, με εμενα, που δεν μπορεσα να ειμαι το παιδι που ηθελαν και ετσι με εδωσαν. Ειμαι θυμωμενος τον εαυτο μου. Αλλα αυτοι φταινε για αυτο. Αρα ειμαι θυμωμενος και με αυτους. ''Τι εννοουσες πριν οταν ειπε οτι δεν ειναι ολες οι οικογενειες σαν την δικη μου και υπαρχουν οικογενεειες σαν και την δικη σου?'' Ρωτησα υστερα

''Μπα τιποτα μωρε...'' Ειπε αναλαφρα.

''Δεν μου φανηκε για τιποτα.'' Ειπα ειρωνικα

''Οχι ρε, το εννοω, δεν ηταν κατι.'' Λεει κανοντας ενα ψευτικο χαμογελο

''Κολλητη...'' Λεω νοημα

''Το εννοω ρε'' Προσπαθησε να με πεισει

''Κολλητη...'' Ξαναλεω

''Πφ, δεν θελω να μιλησω για αυτο'' Παραδεχεται

''Κολλητη...'' Ξαναλεω ακομα μια φορα

''Τι ειναι?!'' Λεει αγανακτησμενα, υψωνοντας λιγο τον τονο της φωνης της

''Θα επρεπε ηδη να μου το ειχες πει!'' Λεω καπως λυπημενα αλλα και θυμωμενα ταυτοχρονα.

''Δεν ηθελα να σε μπλεκω μωρε'' Προσπαθει να το ελαφρινει

''Και τοτε τι σκατα κολλητοι ειμαστε?!'' Λεω υψωνοντας λιγο την φωνη μου

''Ρε Ney...'' Λεει καθως με κοιταζει στα ματια γλυκα... Δεν θελει να μιλησει για αυτο. Το σεβομαι, αλλα... Αλλα θα ειναι καλυτερα αν τα βγαλει ολα απο μεσα της. Αποφασιζω να μην την πριξω αλλο.

''Καλα, ελα εδω'' Λεω και ανοιγω τα χερια μου για μια αγκαλια. Με αγκαλιαζει και καθομαστε για λιγο ετσι. ''Δεν τελειωσαμε ομως'' Ψιθιριζω

''Σ' αγαπαω'' Ακουγετε η γλυκια φωνη της λιγα λεπτα αργοτερα, τοσο σιγα, που με το ζορι το ακουσα.

''Και εγω σ' αγαπαω'' Της λεω υστερα...

~Εξεταστικη περιοδος time~

Σημερα δινω το πρωτο μου μαθημα. Ειχα στρωθει στο διαβασμα τοσο καιρο γιατι δεν υπηρχε περιπτωση να περασω, αλλα και επειδη δεν αντεχα τα παραπονα της Αγαπης. Ελπιζω να τα παω καλα. Μακαρι τα θεματα που θα πεσουν να ειναι ευκολα. Τον κινητο μου χτυπαει ως ενδειξη μηνυματος, το ανοιγω και βλεπω:

''Καλη τυχη κολλητουλη. Την χρειαζεσαι :p Πλακα κανω, θα τα πας περιφημα'' Απο την Αγαπη. Δεν την πιστευω! Σηκωθηκε πρωι-πρωι, χωρις να γραφει, για να μου στειλει μηνυμα για να μου ευχυθει. Την λατρευω αυτη τη κοπελα!!

Ειμαι μεσα καπου στη μια ωρα. Μολις τελειωσα τα θεματα. Τους ριχνω μια ματια και τα σταυρωνω. Μακαρι να παω καλα. Επεσαν σχετικα ευκολα θεματα φετος. God please help me! Μακαρι να εγραψα καλα. Παραδειδω τα θεματα και βγαινω εξω απο την ταξη. Ωχ θεε μου...

Αγαπη P.O.V.

Χαζουλι μου μακαρι να τα πηγες καλαα... Oh God... Μακαρι να τα πηγε καλα. Θα τρελαθωω!! Μηνυμα!

''Πιστευω τα πηγα καλα :/'' Μου εστειλε

''Χμμ... Θα πας για μπανιο τωρα η θα ερθεις στο χωριο?'' Ρωταω

''Θα ερθω μωρε''

''Οκ. Αντε γρηγορα''

''Γιατι?''

''Περιμενωω'' Στελνω και δεν μου στελνει αλλο. Περιμενω 10 λεπτα και μετα ξεκιναω για το σπιτι του. Σε 5 λεπτα ειμαι εκει. Μετα απο 1 περιπου λεπτο ερχεται.

''Περιμενες ωρα?'' Ρωταει γλυκα καθως με αγκαλιαζει. Χα, την πατησες φιλε μου.

''Ναι.'' Ειπα κατσουφιασμενη και τον αποθησα μακρια μου