"Διαφορετικός! "

~Κεφάλαιο 3~

Στην φωτογραφία ο Σταύρος μας
******************************

Μ- Λεγε τι έγινε? "
Κ- Να μωρέ απλώς...νομιζωοτιμουαρεσειοΚωστας"
Είπε με μια φωνή.
Μ- Αγάπη μου πες το ποιο σιγά γιατί δεν καταλαβαίνω τι λες "
Κ- Νομίζω... Ότι... Μου... Αρέσει... Ο Κώστας"
Μ- What??"
Κ- Ναι αλλά το θέμα είναι ότι δεν είμαι απολύτως σίγουρη για τα αισθήματα μου. Δηλαδή δεν είμαι σίγουρη αν τον θέλω "
Μ- Μια από τα ίδια είμαι και εγώ "είπα και αναστεναξα
Κ- Τι εννοείς? Όπα για κάτσε...σε είδα σήμερα με τον Σταύρο αρκετά κοντά "
Μ- Εμμ να μωρέ...απλώς μπορεί και να μου αρέσει ο Σταύρος ...αλλα ούτε εγώ δεν είναι σίγουρη. "
Κ- Λοιπον μπλεξαμε με τα αδέλφια "
Μ- Ναι ισχύει "
Κ- Ο χρόνος θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε τι νιώθουμε ακριβώς "
Μ- Σωστά! "

2 εβδομάδες μετά...

Μας είχαν χωρίσει σε αίθουσες στο σχολείο ... Ήμουν μαζί με την Κατερίνα αλλά και με τον Σταύρο και με τον Κώστα. Ο Σταύρος καθόταν ένα θρανίο πιο πίσω από εμένα και έτσι μιλούσαμε συνέχεια με λέγαμε βλακείες, συνηδιτοποιησα πως έχει πάρα πολύ πλάκα. Μπορω να πω πως έχουμε έρθει πολύ κοντα...αλλα ακόμα δεν ξέρω αν τον έχω ερωτευτεί ή όχι. Δύσκολο πράγμα ο έρωτας!! Ο αδελφός μου έχει πάει Αθήνα. Είναι κάπως βαρετά άλλα έχω ευτυχώς την κολλητή μου.

Ακούστηκε ο ήχος του κινητού μου. Ήταν η Κατερίνα.
Κ- ελα sis, σε πόση ώρα να περάσω από το σπίτι σου για να πάμε σχολείο?"
Μ- Εε έλα σε κανένα τέταρτο"
Κ- εντάξει κολλ... Τα λεμε"

Πήγα στο μπάνιο και έπλυνα το πρόσωπο μου, βούρτσισα τα δόντια μου, έφτιαξα τα μαλλιά μου και μετά πήγα στο δωμάτιο μου και ντύθηκα. Όταν άκουσα το κουδούνι. Άνοιξα και ήταν η Κατερίνα.
Κ- Πάμε? "
Μ- Ναι ναι..μισό να πάρω την τσάντα μου "
Πήρα την τσάντα μου και φυγαμε. Στο δρόμο λέγαμε ότι σε τρεις μέρες θα ήταν η εκλογές για το δεκαπενταμελες κΙ σκεφτόμουν πολύ σοβαρά να δώσω υποψηφιότητα. Όταν φτάσαμε στο σχολείο είδαμε πολλά παιδιά απ έξω... Πήγαμε πιο κοντά και ο Σταύρος μας πλιασιασε. Εγώ τον φίλησα στο μάγουλο όπως έκανε και αυτός..ναι αυτο το συνηθίζουμε τωρα τελευταία. Και μετά είπαμε καλημέρα.
Σ- Κορίτσια... Μαντέψτε..."
Είπε και με κοιτούσε μεσα στα μάτια... Λες να νιώθει κάτι ή όχι!? Η Κατερίνα μου λέει συνέχεια πως είναι φως φανάρι ότι του αρέσω αλλά εγώ δεν την πιστεύω γιατι δεν έχω και τόση πολύ αυτοπεποίθηση.
Μ- Τι έγινε? "
Σ- Έχουμε κατάληψη " είπε με έναν ενθουσιασμό
Μ- Πλάκα κάνεις?"
Σ- Καθόλου "
Χάρηκα πολύ που είχαμε κατάληψη γιατι δεν θα κάναμε 7 ώρες μάθημα.
Μ- Και πότε σκοπεύουν να κάνουμε μάθημα. Μακαρι να αργήσει πάντως "
Σ- Σήμερα ειναι Δευτέρα. Την Τετάρτη θα κάνουμε μάθημα "
Μ- Μια χαρά! "
Η Κατερίνα δεν μιλούσε καθόλου χάζεβε το Κώστα από μακριά. Κάποια στιγμή παρατήρησα πως ερχόταν προς το μέρος μας
Μ- Εππ Κωστάκη τι κάνεις? "
Κ(ωστας)- Καλά είμαι Μελινακι μου εσύ? "
Μ- Και εγώ μια χαρά " είπα και στράφηκε ο Κώστας προς την μεριά της Κατερίνας και άρχισαν την συζήτηση όπως στράφηκα και εγώ προς τον Σταύρο και αρχίσαμε και εμείς να μιλάμε. Σε κάποια φάση τα αγόρια μας πρότειναν να πάμε για καφέ όλη μαζί και εμείς δεχτήκαμε.

Πήγαμε σε μια καφετέρια και καθίσαμε εγώ καθησα δίπλα στον Σταυρό και η Κατερίνα δίπλα στον Κώστα.
Εκεί που μιλούσαμε ένοιωσα το χέρι του Σταύρου να ακουμπάει το μπούτι μου και να το χαϊδεύει με απαλές κινήσεις, ένας ηλεκτρισμος με διαπέρασε μου άρεσε αυτή η αίσθηση. Έτσι και εγώ ακούμπησα το χέρι μου απάνω στο δικό του. Εκείνη την στιγμή γύρισε και με κοίταξε μέσα στα μάτια αφού μου χάρισε ένα από τα τόσο όμορφα χαμόγελα του. Τωρα είμαι σχεδόν σίγουρη ότι τον αγαπώ!!!

Heyy guys

Άραγε τι θα γίνει μεταξύ Μελίνας και Σταύρου!?
Θα ήθελα πολύ να ψηφίζετε και να σχολιάζετε την ιστορία μου.

Φιλιααα 💘💘