"Διαφορετικός! "

~Κεφάλαιο 18~

Όταν κοιμόμουν είδα ένα όνειρο...Ήταν τοσο τρομακτικό..Κάποιος με κυνηγούσε με ένα μαχαίρι, εγώ τρέχω, μπερδεύω σε μια πέτρα και πέφτω αυτός με φτάνει και μου δείχνει για άλλη μια φορά το μαχαίρι και έπειτα κάνει κίνηση να μου το βάλει στο λαιμό. Ευτυχώς ξύπνησα, ειμαι ζουμί στον ιδρώτα, Δεν μπορώ να ξανα κοιμηθώ. Είχα τρομάξει τοσο πολύ και δάκρυα άρχισαν να τρέχουν από τα μάτια μου. Πρώτη φορά βλέπω κάτι τέτοιο.
Μ-Σταυροο" είπα και τον κουνησα λίγο. Εκείνος σηκώθηκε σαν το ελατήριο. Μετά με κοιταξε.
Σ-Μωρό μου τι έγινε? Γιατί κλαις?" Είπε και η ανησυχία του ήταν εμφανές.
Μ-Είδα εφιάλτη. Ήταν πολύ τρομακτικό. Δεν μπορώ να ξανα κοιμηθώ " ειπα και εκείνος με έβαλε στην αγκαλιά του ενώ μου χάιδευε τα μαλλιά.
Σ-Έλα ηρέμησε εγώ είμαι εδώ "
Μ- Αγάπη μου κοιμήσου δεν θέλω να μείνεις ξύπνιος για εμένα "
Σ- Οχι, Όχι δεν θα σε αφήσω." Είπε και τον φίλησα.
Μ-Τι θα έκανα χωρίς εσένα? "
Σ-Δεν θα το μάθουμε ποτέ γιατί θα είναι πάντα δίπλα σου"
Μ-Είναι τυχερή που σε έχω "
Σ-Και εγώ είμαι τυχερός που έχω εσένα μωρό μου"
Κοίταξα την ώρα και ήταν 6:00 το πρωί. Εγώ είχα ξυπνήσει για τα καλά και από ότι φαίνεται και ο Σταυρός.
Μ-Μωρό μου θες να παραγγείλω 2 καφέδες "
Σ-Ναι γιατί όχι"
Σηκώθηκα και πήγα να τους παραγγείλω.
Μετά απο λίγο ξανα πήγα στο κρεβάτι και ξαναχωθηκα στην αγκαλια του.
Μ-Δεν περίμενα ποτέ πως θα φτάναμε ως εδώ"
Σ-Γιατί? "
Μ-Γιατί νόμιζα πως δεν με ήθελες ενώ εγώ έκοβα φλέβες για πάρτη σου. Είσαι.... είσαι ίσως και ο πιο κούκλος του σχολείο ενώ για εμένα δεν θα το ελεγα και νόμιζα πως δεν θα γυριζες να με κοιτάξεις "
Σ-Τι λες ρε μωρό μου. Εσύ είσαι η πιο όμορφη από όλες και πιο πολύ με ελκυει σε εσένα το μέσα σου. Έχεις καρδιά. Δεν φοβάσαι να κλάψεις μπροστά σε άλλους. Δεν φοβάσαι να δείξεις τι νιώθεις. Αν δεν συμπαθεις κάποιον θα του το πεις έξω από τα δόντια. Αν αγαπάς κάποιον θα δείξεις με τον τρόπο σου πως τον θες στην ζωή σου. Είσαι υπέροχη. Είσαι υπέροχη και εσωτερικά και εξωτερικά. Είσαι μέσα σε όλα και τις παρέες σου κάνεις και είσαι άριστη μαθήτρια και τα πάντα.."
Τον αγαπάω τόσο τόσο τόσο πολύ.
Μ- Είσαι μοναδικός " ειπα και τον φίλησα. Τότε χτύπησε το πόρτα. Πήγα να σηκωθώ όμως με σταμάτησε.
Σ-Εγώ θα πάω. Θυμάσαι τι έγινε την προγουμενη φορά " είπε και γελασαμε.
Ήπιαμε τους καφέδες και μετά ήρθαν και η Κατερίνα με τον Κώστα. Αποφασίσαμε να πάμε για λίγο κάτω στην πόλη . Έτσι και έγινε. Κατεβήκαμε στο κέντρο για να πάρουμε κάποια δώρα τον γονιών μας. Περάσαμε και πήραμε και τσουρέκια με σοκολάτα. Άλλωστε ποιος θα πήγαινε Θεσσαλονίκη χωρίς να φάει τσουρέκι? .
Μετά απο αρκετη ώρα στους δρόμους γυρίσαμε στο ξενοδοχείο. Μιλήσαμε για λίγο και μετά πήγαμε να φτιάξουμε τις βαλίτσες μας. Όταν τις φτιάξαμε ξεκινήσαμε για το αεροδρόμιο όλοι μαζί.
Κάναμε τον έλεγχο και μπήκαμε στο αεροπλάνο. Κάθησα δίπλα στον Σταύρο. Όλη την διαδρομή ήμασταν αγκαλια. Δεν ήθελα να χάσω λεπτό μακριά του.

Μετά απο μια ώρα και κάτι. Είχαμε φτάσει Κρήτη. Εκεί μας περίμεναν οι γονείς μας. Πήγε ο κάθε ένας στους γονείς του και τους χαιρετησαμε. Πριν φύγω για το σπίτι πήγα και αγκάλιασα τον Σταύρο τόσο σφιχτά.
Σ- Μωρό μου μην στεναχωριέσαι και εδω καλά θα περάσουμε " είπε και του χαμογέλασα. Ήταν είδη βράδυ.
Μ-Θα τα πούμε αύριο στο σχολείο ".
Είπα και έφυγα. Πήγα σπίτι με τους γονείς μου. Έδωσα τα δώρα που τους πήρα και με ευχαρίστησαν. Μετά πήγα να κοιμηθώ. Ο ύπνος δεν άργυσε καθόλου να με πάρει. Όμως κάτι μου έλειπε. Η αγκαλιά του Σταύρου.

Heyy guys

Τι κανετε? Γυρισαν τα παιδια μας απο την Θεσσαλονικη. Θα με βοηθουσατε πολυ πολυ αν ψηφιζατε και αν σχολιαζατε την ιστορια μου.

Φιλιααα 💘💘