"Διαφορετικός! "

~Κεφάλαιο 32~

Οι μέρες περνάνε αργά και βασανιστικά. Για την Μελίνα δεν έχουμε κανένα νέο. Ο Γιατρός μας είπε πως μόνο αν έχει γερή κραση μπορεί να ξυπνήσει. Εγώ πηγαίνω σπίτι μόνο για να κάνω μπάνιο και να αλλάξω. Όλη την ημέρα την περνάω εδώ δίπλα της, το ξέρω πως νιώθει την παρουσία μου. Εχει έρθει περίπου όλο το σχολείο να την δει. Ολοι φεύγουν με δάκρυα στα μάτια. Εγώ είμαι χάλια. Έχω μαύρους κύκλους και κοκκινα μάτια επειδή κλαίω συνέχεια και επειδή δεν κοιμάμαι κανονικά. Μου λείπει! Μόνο αυτό μπορώ να πω. Αυτα που νιώθω δεν μπορώ να τα εξηγήσω με λόγια. Υποσχέθηκα στον ευατο μου πως αν την αποσυνδεσουν και φυγει απο την ζωή θα την ακολουθήσω και Εγώ. Ολοι είναι σε άσχημη κατάσταση, δηλαδή οι γονείς μου, οι γονείς της Μελίνας, Ο αδλεφος της και η Νεφέλη και η Κατερίνα με τον Κώστα.
Μου έχει λείψει το γέλιο της, μου έχει λείψει να την γαργαλαω και αυτή να ξεσπάει σε δυνατά γέλια. Πφφ πως μπορώ να την αφήσω να φύγει?
Δεν γίνεται.

Από της σκέψεις μου με έβγαλε ο Κώστας που μαζί του ήταν η Κατερίνα και μια άλλη κοπέλα.

Κώστας p.o.v

Κ,Κ-Καλημέρα " ειπα εγώ με την Κατερίνα.
Σ-Καλημέρα" μας είπε ο Σταύρος εξαντλημένος. Δεν μπορώ να τον βλέπω έτσι ρε γαμωτο!
Αλλά και εγώ είμαι κάπως. Την είχα την Μελίνα σαν την μικρή μου αδελφή. Ειναι η αδυναμια Μου. Είναι πολύ δύσκολο και για εμένα να δεχτώ αυτό που έχει γίνει.
Κ(ωστας)-Έφαγες?"
Σ-Οχι"
Κ(ωστας)- Μα ρε Σταυρο-" ειπα όμως με σταμάτησε.
Σ-Δεν θέλω, δεν μπορώ να φάω πως το λένε. Δεν μου κατεβαίνει τίποτα"
Κ(ωστας)-Πφφ...λοιπόν να σου συστήσω από εδώ την Ναταλια. Είναι ξαδέλφη της Κατερίνας και Ναταλία από δω ο αδελφός μου Σταύρος "
Σ-Χάρηκα Ναταλια" είπε και ετεινε στο χέρι του να να κάνουν την διαχειραψια.
Ν- Και εγώ Σταύρο" είπε και έδωσε και εκείνη το χέρι της.

Μετά απο λίγη ώρα συζήτησης μπήκε μέσα ο γιατρός.
Γ(ιατρος)-Γεια σας"
"Γεια σας" είπαμε όλοι μαζί.
Γ(ιατρος)-Λοιπόν δεν έχω και πολύ καλά νέα " Μόλις το είπε αυτό ειδα τον Σταύρο να βουρκωνει.
Σ-Πείτε " είπε ο Σταύρος και η φωνή του έσπασε στο τέλος.
Γ(ιατρος)-Λοιπόν στο τέλος της εβδομάδας ο μήνας τελειώνει. Αν δεν έχει ξυπνήσει δυστυχώς θα πρέπει να αποσυνδεθεί "
Σ-ΟΧΙΙΙ" είπε ο Σταύρος και έπεσε πίσω στην καρέκλα και άρχισε να κλαίει δυνατά. Η Κατερίνα κάθησε στο κρεβάτι από δίπλα και άρχισε και αυτή να κλαίει αλλά λίγο πιο σιγά.
Γ(ιατρος)- Λυπάμαι αλλά δεν γίνεται αλλιώς "
Σ-Μα θα ξυπνήσει δεν γίνεται. Δεν μπορεί να φύγει "
Γ(ιατρος)-Συγγνώμη που θα το πω αλλά θα έπρεπε να είχε ξυπνήσει ήδη"
Κ(ατερινα)-Όχι Όχι δεν μπορεί. Με ποιον τώρα θα μοιράζομαι αγκαλιές. Με ποίον θα κάνουμε βλακείες. Ποιος όταν κάνω κάτι λάθος να μου λέει ένα "Αφού είσαι ηλίθια ". Ποιος? Ποιος θα μου σκουπίζει τα δάκρυα? Το ξέρω ο Κώστας είναι το αγόρι μου και θα νομίζετε πως μπορεί να τα κάνει αυτά αλλά δεν ειναι κολλητός μου...Δεν έχουμε κάνει αυτά που έκανα με την κολλητή μου. Ακόμα θυμάμαι εκείνες τις διακοπές που είχαμε πάει και φλερτάρετε αγόρια για πλάκα. Πριν περίπου 3 Χρόνια?
Και τώρα εμφανίζεται ένας γιατρός και μου λέει πως πρέπει να αποσυνδεθεί μια κοπέλα η οποία ήταν εκεί για εμένα και στα όμορφα και στα άσχημα. Είχαμε ζήσει τόσα πολλά μαζί. Και είναι σαν να μου λέει πως να τα ξεχάσω και ότι δεν θα ξαναζήσω κάτι παρόμοιο. Όχι δεν το δέχομαι πως θα φύγει. Θα μείνει επειδή την αγαπάμε." Είπε με λίγη ένταση στην φωνη της καθώς έκλαιγε με λυγμούς Αφού είχε θυμηθεί όλα αυτά Που είχε περάσει μαζί με την Μελίνα. Ο Γιατρός καθόταν ακόμα στην πόρτα και ειχε βουρκωσει. Εγω εκλαιγα οπως και ο Σταυρος αλλα και η Ναταλια. Μετά η Κατερίνα πήγε κοντά στην Μελίνα και της έπιασε το χέρι.
Κ(ατερινα)-Μελινακι μου ξύπνα. Σε χρειάζομαι. Και ο Σταύρος σε χρειάζεται. Σε αγαπάει πολύ όπως όλοι μας αλλά αυτός είναι ξεχωριστός για εσένα. Θυμάσαι Μελίνα που μου ελεγες σιγά να μην με θέλει? Κι όμως Μελίνα μου σε ήθελε και σε θέλει με όλη του την καρδιά, δεν έχει φύγει από δίπλα σου. Απο την άλλη η αδυναμια σου όπως έλεγες. Ναι για τον Κώστα λέω και αυτός κλαίει. Δεν μπορούμε χωρίς εσένα. Αγάπη μου ξύπνα. Αν ήσουν ξύπνια και με ακουγες Τώρα θα βρισκόμουν είδη στην αγκαλια σου και θα σου σκουπιζα τα δάκρυα συγκίνησης σου. Μελίνα μου ξύπνα" είπε και πήγα και την αγκάλιασα. Την έβαλα να καθησει με απαλές κινήσεις στο κρεβάτι. Έκλαιγε τόσο πολύ που φοβήθηκα γι αυτήν. Ο Σταύρος από την άλλη ήταν σε παρομοια κατασταση.
Γιατί ρε Μελινακι μου? Με πονάει και εμένα που δεν ξυπνάς. Πονάει πολύ.
Όπως σε αγαπάμε εμείς δεν σε αγάπησε κανέναν.

Heyy guys

Δεν περιμένατε την πλευρά του Κώστα.
Πείτε μου γνώμες.
Θα με βοηθουσατε πολύ πολυ αν ψηφίζατε και σχολιαζατε την ιστορία μου.

Φιλιαα💘💘