ΠUzun Lafın KısasıΠ

2.2K 106 10
                                    

-"Güzel kızım?" bakışlarımı ellerimden çekip anneme çevirdim. Ah ne zaman odama girdiğini bile bilmiyordum.

-"Efendim annem?" kaşlarını çatıp yanıma geldi ve elini alnıma koydu.

-"Ateşin mi var, hasta falan mısın? Bir aydır iyi görünmüyorsun?" kafamı iki yana salladım.

-"İyiyim ben." sesim tam tersini idda ederken yine soğuk soğuk terlediğimi hissettim. Başım yavaş yavaş bulanırken annemin endişeli sesi duyuldu.

-"Kızım! Noldu rengin gitti?!" annem elini yüzümde dolaştırırken ellerini tuttum ve öptüm.

-"İyiyim ben, merak etme. Biraz yatıp dinleneceğim." annem endişe ile kafasını sallayıp çıkarken yatağa uzandım. Karnıma saplanan keskin acı ile sessizce inledim. Dişlerimi birbirine bastırıp geçmesini bekledim. Bir aydır regl olmuyordum ve son bir haftadır kasıklarım ağrıyordu. Aklıma gelebilecek tek şey vardı ama cesaret edip test bile yapamıyordum. Yapamazdım...
Ya pozitif olup hamile çıkarsam, hoş sanki test olmasa bile öyle birşey varsa.... Aman Allahım!!!

Allah olmayana versin benden eksik etsin şu anlık inşallah.

Sanırım tek duam buydu. Eğer hamile isem onu aldıramazdımda. Ailemin ve çevremin tepkilerini düşünmek bile istemiyordum.

Kafamı geri atıp acımın dinişini bekledim. Sonunda bitmişti.

Telefonumun sesi ile kendime geldim. Yatağımın yanındaki telefonuma kim olduğuna bakmadan cevapladım.

-"Efendim?"

-"Piremcesim, napiyon?" arayanı tespit etmek zor değildi.

-"Uzanıyorum Efe, sen?"

-"Bende sizin evin önündeyim." kendimi hemen toparladım.

-"Neden?"

-"Alış veriş time. Yarınki kokteyl için." derin bir soluk aldım.

-"Gelmesem?"

-"Sormadın sayıyorum, hadi!" yüzüme kapanan telefona ters bir bakış atıp ayaklandım.

Hadi Bismillah!

*************

Aynada son bir bakış attım kendime

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Aynada son bir bakış attım kendime. Efe'nin zoruyla aldığım elbise gerçekten muhteşemdi ancak bana fazla ağırdı. Dumanlı siyah renginde tek kol ve derin yırtmaçlı bir elbiseydi. Sağ kolunda ise pırlantalı bir kafes...

Fazla soylu ve elit bir elbiseydi. Bunu taşıyacağımı hiç sanmıyordum ama Efeyi kırmamak için dayanacaktım.

Ellerimle kırık fönlü omzuma kadar gelen saçlarımı düzelttim. Evet, omzuma kadar...
Kara'nın üzerimdeki izlerini bir şekilde üzerimden atmalıydım ve sanırım ilk olarak eline alıp koklayıp öptüğü saçlarımdan başladım.

Fırtınaların KızıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin