Princess In Disguise

Chapter 1

Blaire's POV

"Dad, I already told you that I'm going to Philippines.. Don't worry, I'll take care of myself here. Bye." Ibinaba ko na ang phone at agad na isinandal ang ulo ko sa upuan.

Oh. By the way I'm Blaire E. Sadichen, the only daughter of Elizabeth and Nathan Sadichen. 17 years old. And I'm the Crowned Princess of England, London. Yep, you heard it right. I'm the crowned princess.

Currently nasa byahe ako papuntang Philippines. I want to live and study there.

I'm a Half-Filipino, because my Mom is a Filipina.

~ ~ ~ ~ ~

Tinapik ako ni Harold saka sya yumuko at nagsalita, "Your Highness, we've arrive already. Please fix yourself before going out." Saad niya saka ako sinimangutan dahil magulong magulo ang buhok ko.

Nakanguso akong tumango sa kanya. "Okay." Napangiti ako sa thought na nakarating na ako sa lugar saan lumaki si Mom.

Tumayo na ako at kinuha yung mga iilang gamit ko.

Pagkababa ko ng private plane namin, ang daming flash ng camera. Of course, magiging ganito ang scene dahil sa anong sitwasyon ko.

Mabuti na lang at nagpakulay ako ng itim na buhok kasi blonde yung totoong kulay ng buhok ko. Hindi pa naman sanay ang mga Pnoy makakita ng blonde hair ayon kay Mom. Disguise ko na rin 'to. I also wear my sunglasses, hat, and mask na cover sa bibig ko.

Covered lahat part ng mukha ko.

Ilang minuto pa, nakalabas na kami ng Airport.

"Your Highness, please get in the car immediately." sabi ni Harold.

"I know." I said as I enter our car.

Medyo naririnig ko pa yung mga media sa labas ng kotse, asking me:

"Your Highness, why are you here in the Philippines?"

"Your Highnesd, are you going to stay here for a long time?"

"Your Highness, are you going to study here at the Philippines?"

"Blah Blah Blah~"

Pareho pareho lang naman ang tanong nila.

"Manong, please hurry." sabi ko sa driver namin na kakapasok lang sa loob ng kotse. Nag-start naman agad ang engine at umandar na ang sasakyan. 

Yung ilang taga-media humabol pa talaga but after a few minute sumuko  na sila sa pag habol samin at hinayaan kami.

"That was tiring." I mumble to myself.

Hindi ko namalayan, nakatulog pala ako sa byahe. Nagising na lang ako mula sa malalim at masakit ba pagpisil ni Harold sa pisngi ko.

"Your Highness! Your Highness! Wake up! We've already arrive in your house!"

Kinusot ko ang mata ko, "Okay... Just put my things on my room, 'kay? Thank you, Kuya Harold." sabi ko tapos lumabas na ng kotse.

"How many times did I told that you shouldn't call me that!" sabi nya.

Cute!

"But, you're so cute when you blush." sabi ko then pumasok na sa gate.

Hindi sya sumagot at saka ngumiti lang.

Crush ko yan si Harold eh! But, don't get me wrong, Crush is crush! He knows na but I told him na hindi na lalagpas pa dun ang feelings ko for him. Harold is 23 years old, and he's been my butler since I was 8 years old. Kaya, kuya na ang turing ko sa kanya.