Princess In Disguise

Chapter 24. 1

Blaire/Keth's POV

May isang angelic-slash-devilish plan ako ngayon! Hehe!

*ring ring ring*

Kinuha ko yung cellphone ko nung narinig ko itong may tumatawag.

As I expected!! Bwahahaha!

Calling..

Kenji


Nakailang ring pa eh sinagot ko na, "Hello?"
[Bihis ka. Labas tayo.]
"Eh.. D-di ako pwede eh."
[Why?]

"K-kasi may.. lagnat ako."

[Huh? Okay ka lang ba jan?! Sino kasama mo jan? Teka! Pupunta nako jan, I'll be there in a minute.]

Hindi nya ako pinatapos ng pagsasalita ng bigla nyang pinutol ang telepono.

Wahahaha!! Gumagana ang plano ko! >;P

Edi ako na masama!

At, tama nga ang sinabi nya. Mga dalawang minuto pa eh dumating sya.

"Blaire!!" sigaw nya sa labas ng kwarto ko. Binuksan nya iyon at pumasok syang hinihingal.


Wala na akong kasama dito sa bahay maliban kina Harold, Manang at Manong. Umuwi na kasi sila Mom at Dad eh. Kaya medyo tahimik na ang bahay. Nakakamiss tuloy sila, kelan ko kaya sila ulit makikita?

"B-bakit ba pumunta ka pa?"
"Hindi pwede. Walang mag-aalaga sayo."
"Kaya ko naman ang sarili ko. Parang lagnat lang eh! Nandyan naman sila Harold--"
"Basta! Mas maganda kong ako ang mag-aalaga sayo."

"Wala ka bang tiwala sa kanila? For your information, mas--"
"Just shut up, okay?"

"Humiga ka na nga dyan, daming satsat." dugtong nya, "Fine."


Ayan, gumagana na ang plano ko! Ang totoo nyan eh, nagpapanggap ako na may sakit. Para... basta! Ito yung challenge ko sa kanya ngayon hehe!


Bumalik si Kenji, na may dalang basin at gamot.
"Can you sit little more? Pupunasan kita."
"Pwede namang ako nalang eh." tapos umupo ako ng kunti.

"Hurry."

Hindi na ako nakaangal kaya pinunasan nya yung kamay ko, sa may noo tsaka sa leeg. Umiiwas na nga ako ng tingin.

Nakakailang kasi eh! Shete.

"Y-you need to remove your.. your.." tapos tumingin sya sa damit ko.

"A-ako na ang magpupunas d-dyan!"

Tumayo sya at tumalikod sya sa direksyon ko. Ilang minuto rin eh natapos nako, "Tapos na."

"Uminom ka na muna ng gamot."

"Mamaya na lang kapag nakakain ako."
"Basta inumin mo ha?"
"Yes, boss. Thank you, Kenj." tapos humiga na ulit ako.


Hindi ko rin alam pero nakatitig lang si Kenj sakin. "Bakit?" naiilang na tanong ko. "May dumi ba ako sa mukha?"

"Hm. Nope. I just want to stare at you."

"Ah. O-okay." naramdaman kong nag-iinit ang pisngi ko.

"If you'd let me, I can stare at your face for the whole day."

"Ano ka ba!"

"I'm serious." tapos nakita ko yung maamo nyang mata.

"Baliw!" yun na lang ang naisumbat ko, kasi naman! Ikaw kaya? Sobrang gwapo ng lalakeng kaharap mo tapos pinapakilig ka pa ng ganun!

"Sayo." dugtong nya.

"Kenji! Ano baaaaa." tapos tumalikod na ako sa kanya. Ayokong makita yung namumula kong mukha.

"Humarap ka sakin."
"Bakit ba?" tapos nilingon ko sya.

Hindi muna sya nagsalita tapos hinawakan nya yung noo ko at hinimas-himas yung buhok ko, "Matulog ka na." nakangiti nyang sabi.

"Umuwi ka na, Kenj. Baka mapagod kita. Magpapahinga na ako dito. Salamat talaga."

"Just sleep, okay?" nakangiting sabi nya, "Ok."

**

"Hhhhhnn." nagising ako sa napakahimbing kong tulog. Grabe, ang sakit ng ulo. Nagugutom narin ako. Napatingin ako sa orasan malapit sakin at nakita kong 11PM na. Ilang oras akong tulog? Waaaah!!

Babangon na sana ako pero napansin kong natutulog si Kenji sa tabi ko, he's not actually in my bed, naka-upo lang sya sa upuan tapos nakapatong yung ulo nya sa kama.

Hinawakan ko yung ulo nya, "Nandito ka parin pala."

Grabe naman! Huhu! Akala ko umalis na sya kanina.

Nabigla ako nung gumalaw yung ulo nya at umangat ito para lingunin ako, "Gising ka na pala. How are you?"

"Okay na ko, akala ko umuwi ka na."
"I can't leave you."
"K-kaya ko na."

"Are you hungry?"

"Hindi pa naman, ika--"

*Brrrrrrrrrrrruuukkkkk*

NAKAKAHIYAAAA!!

Tumawa sya ng mahina tapos lumingon sakin, "You're hungry. Wait here, I'll cook." tapos tumayo na sya.

"N-naku!! Kenj, wag na. Gabi na kasi eh. Dapat umuwi ka na. Naaabala pa kita."

"It's okay." tapos lumabas na sya ng kwarto.

Wushuuuu!! Grabe yung pagpapanggap ko! Umabot pa talaga sa ganito!! Hehe. Hayaan na nga, atleast marami akong napatunayan ngayon.

Ilang minuto pa eh bumalik na sya na may dalang pagkain.

"Steak? Uwaaaah!!" masayang tugon ko.
"I found this in your fridge. Ininit ko nalang."
"Ohh!! Kain na tayoooo."