Princess In Disguise

Chapter 6

Kenji's POV

"Bakit ka nag titiis sa ugali ng mga 'yon?"

She raised her left eyebrow at me and asked the most stupid thing, "HUH?"

Everytime we met, lagi na lang yan ang itatanong nya. At nakakairita na.

"Do I really have to say it again?"

She's getting in my nerve.

"Eh?"

"Like what I've--"

"Alam ko 'no! Di ako bingi! What I meant is what do you mean by that?"

"Bakit ka nagtitiis sa mga ugali nun? Nagmumukha ka lang tanga jan dyan eh! Upakan kaya kita para tumino ka? You look stupid."

"SUBUK--" hindi ko na sya pinatapos kasi hinila ko agad sya.

"Wag tayo dito mag-usap." Tapos kinaladkad ko sya papuntang rooftop. Masyadong maraming tsismosa ang nakatingin samin.

-Rooftop-

Nilock ko yung pintuan ng rooftop para walang makaistorbo sa'min. Hindi naman sa ano pero wala akong gagawin dyan.

"Bakit pa ba kailangan ng kaladkad session?!" Hinihingal nya na reklamo nya.

"There's so many people watchin' there. Saka,"

"Saka-?"

"Anyway! So, bakit? Don't you think you're just being used? So why?"

Natahimik sya at medyo yumuko.

"Why do you care?"

Napatingin ako sa mata nya, "I-I was just curios. Everytime nakikita kita parang ang sarap mo ipabangga para matino ka. Don't think anything--"

I stopped talking ng bigla syang umiyak.

Whatthe...?

"E-eh kasi.." tapos nagiwas sya ng tingin at tumingin sa sahig.

"Kasi.. kahit ganito.. yung itasura ko. Pangit, nerd, old-fashioned, at geek ako. Kinaibigan parin nila ako. Diba.. I have to give them my hands too, kasi kaibigan ko naman sila." then lumingon sya sakin at ngumiti ng mapait, she's hurt but fck with her smile. Kahit nakangiti sya tumutulo parin ang luha nya.

Those braces are really fake.

And, what the fck is she crying for?! Para tuloy na kasalanan ko pa.

"Oh, ba't ka umiiyak jan? Sabihin pa ng iba, pinaiyak kita. Tsk." Mapapagkamalhan pa ko nito eh.

"Wala." then tumalikod sya saka nagpahid ng luha.

"Pwedeng tumahimik ka na lang?! Oh!" I really hate cry babies.

"Salamat, Kenji." At salamat! Tumahan na rin sya.

"Tch. Welcome."

"Huh?!"

"Wala!"

Ilang minuto kaming tahimik. Walang ni-isa samin ang nagsalita.
Mas mabuti pa nga 'to.

Ilang minuto pa ang lumipas. Di ko na nakayanan ang sobrang katahimikan.

"Hoy."

"Bakit?"

"Diba nung nagEK tayo, sabi ko sayo kamukha mo yung prinsesa ng England? Are you sure that you're not the Crowned Princess?"

"Sabi mo kalimutan ko na yung nangyari that day? Eh ba't ngayon ino-open up mo?" Tas tumawa lang sya.

"So?! Sagutin mo na lang yung tanong ko!"

She sighed then smiled for a second, "Seriously? I'm..."

"You're what?"

"Di pa nga tapos e." sabi nya then biglang nagserious yung mukha nya. Aba! Kinabahan ako dun no! Baka sya nga ang Princesa tapos ipatapon nya ako sa dagat na maraming buwaya, or ipalapa yung buong katawan ko sa mga leon kasi sobrang rude ko sa kanya.

"I'm ...not! Hahahahaha, ano ka ba?! Sabi ko sayo diba? Hindi nga ako!"

"Tsk. Para kasi ee. Pero may point ka nga din naman. There's no way na ikaw sya. Sige, uuwi na ako." then tumayo na ako.

Nung nasa labas na ako. Half open pa yung door kaya maririnig at maririnig mo yung sasabihin nya.
And guessed what? Napahinto ako sa sunod na sinabi nya.

"Yes. I'm the Crowned Princess of England. Princess Blaire E. Sadichen. But.. secret ko lang to. Hahaha, ay ano ba yan. Mukha na akong timang dito. Kinakausap ko sarili ko. I better go." rinig kong sabi nya.

S'ya...? S'ya ang?! ANG CROWNED PRINCESS NG ENGLAND?! PANOO?!

What the hell.

I need to confirm this. I really really can't believe this.

Shit.