Derin bir nefes çektim içime. Kocaman yatakta tek başımaydım. Temmuz çoktan gitmiş olmalıydı. Elimin üzerinde bir ağırlık hissetmesem asla gözlerimi açmaz, yaşasamda bana ait olmayan bu hayata açmazdım gözlerimi. Kafamı yan yana attığım ellerime çevirip gözlerimi araladım. Bu....bu neydi böyle? Ellerimin üzerindeki kocaman pempe güle baktım. Ufacık bir gülümseme oluştu yüzümde.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Çocukluğunu bana bulaştırma demedim mi ben sana Temmuz? " Gülü elime aldım. Tam kokusunu içime çekecekken duvardaki post-it i gördüm. Yorganı tekmeleyip Temmuz'un harika el yazısına yaklaştım.
Bugüne gözlerini göremeden başladım. Günün kasvetinden ölmem umarım. Bu gül sana birşey söylemek istiyormuş, ama güzelliğini görünce karşına çıkmaya utanıp benim söylememi istedi. Güller kendine batamaz, acıtamazmış Hazal. Sen de kendini acıtmak istesende yapamazsın.
Gözyaşlarım yine gözlerime hücum etti. Zaten hazırda bekliyor lanet olasıcalar. Post it i duvardan çekip takılarımı koyduğum kutunun içine yapıştırdım. Mary'e seslenmeden pencereye yaklaştım. Bu gün büyük gündü. Evleniyordum...
Duydun mu sevgilim? Evleniyorum. Senden adım adım koparıyorlar beni. Canımdan can gidiyor ama sesimi çıkaramıyorum. Çünkü sesim çıkarsa beni duyarsın Deniz. Bu kadar canının yanmasına dayanamam. Belki şimdi uyuyorsundur bambaşka bir kadının kokusunda. Belki de delirdin mezarımın başında küçüğünü bekliyorsun. Ama ne olur uyu sevgilim. Biliyorsun uyumadığın zaman çok huysuz olursun. Başın ağrır mesala...Kıyamam. Uyu Deniz. Ben ikimizin yerine de tutarım sevdamızın yasını....
Neden bende ona birşeyler yazmıyordum ki? Ona veda etmek için yazabilirdim. İçimde beni durmadan dinlenmeden yıpratan bu zehri kâğıtlara kusabilirdim. Gidip çekmeceden bir kağıt ve kalem aldım. Masanın başına oturup yemyeşil bahçeme baktım
Deniz Bu satırları asla okumayacaksın sevgilim. Ve kelimelerim senin güzel gözlerine kavuşamayacaklarını bilir gibi dilime gelmeden intihar ediyorlar. Tıpkı sahibeleri gibi..... Canları yanıyor Deniz. Uzun parmakların onların üzerinde gezinmeyecek diye cümlelerimin canı yanıyor.
Menekşe kokulu saatler bunlar sevgilim. Senin kokunu suya muhtaç bir bedevi gibi aradığım saatler. Ama bulamıyorum Deniz. Çünkü menekşeler kokmaz, ve seni bana asla getirmezler. Varla yok arasındayım şimdi... Hangisine daha yakınsın diye sorsan sana derim sevgilim. Neden biliyor musun? Çünkü benim varım yoğum sendin...sensin.
Şimdi sana binlerce şey söylemek geliyor içimden. Belkide liste yapmalıyım. Çünkü sen unutursun... 1Kuzey'e dikkat et,göz kulak olma ona ,abi ol. Bu daha önemli! 2Sana bıraktığım gülüşlerimi incitme çünkü onlar benim sana verebileceğim en büyük hediyelerim, 3sana yeşilin çok yakıştığını söyleyen bu küçücük kızı unutma 4 Sen gülünce kelebekler kanat çırpardı gülüşünde, benden başka birine gösterme o gülüşünü. 5 Beni çok özleme. Çünkü ben seni yeterince özlüyorum. Bütün özlemleri sevdamıza toplayamayız değil mi? Başka sevdalara da hasret gerek...
