Ölü beyazlığındaki yüzüme baktım. Yüzüme inat mezarlığın üzerine düşen bir parça ay ışığı gibi parlayan yeşil gözlerime. Neden ve nasıl hayatta kaldım inanın bilmiyorum ama yoldaki birine şunu iki dakika tutar mısınız deyip hayatımı ellerine tutuşturmak istiyorum. Ve koşmak,ciğerlerimi parçalarcasına koşup hayatımı terk etmek. Bakmayın böyle dediğime terk etmek cesur bir eylem. Terk etmeyi siz istemezsiniz o sizi seçer. Güçlü isen terk edersin benim gibi zayıf bir ucube isen terk edilirsin bu asla değişmez....
Aynadaki yansımama baktım. Beni kocaman kalbine sığdıramayacak kadar çok seven bir çocukla yaşadığım evin aynasına. Bizi bulursa kara kalpli lanetli adamın yakacağı evin aynasına.
Temmuz.... Kocaman tertemiz kalbine benim kadar karanlık bir kadını ve çocuğunu almıştı. Bazen kalbinin çığlıklarını duyuyordum sanki.
Ne olur bu kirli kadını lanetli sevgilisine geri ver. Onu sevmekten yoruldum. Karanlığı kirletiyor herbir yanımı. Kurtar bizi bu azaptan,özgür kıl..
Ama benim okyanus gözlüm kulaklarını kalbine sonsuza dek kapamıştı. Şimdi kalbi kapkaranlık bir kadını sevmekle yükümlü ve yapayalnızdı. Ah be çocuk değer miydi?
Elimi saçlarıma götürdüm. Artık küskün olduğum ölü saçlarıma. Sıkıca asıldım önce, canımı acıtmak istedim. Ama yanmıyordu, içimdeki yangının yerine geçmiyordu. Küvetin önüne çöktüm gözyaşlarım gözlerimi doldurunca. Bu hayatı, bu çocuğu asla hak etmedim ben. Gözyaşlarım gözlerimden firar ettiler. Sanırım artık ölü sahibelerini dinlemiyorlardı.
Temmuz uçurtmasına yeni kavuşan çocuktu bense o uçurtmayı çalan ağaç.... Beni hak etmiyordu. Çocuk kalbi benim enkazlarımın altında kalmıştı şimdi. Nasıl dayanacaktı buna?
Onu daha fazla üzmemek için ses çıkarmadan ağlamaya çalıştım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Birde sevdiği kadının göz yaşları ile delmeyecektim kalbini. Yavaşça ellerimi karnımda birleştirdim.
-Benden nefret ediyorsun değil mi içimdeki? Sana asla beni sev diyemem çünkü ben de annemi sevmedim. Sen sadece seni seveni sev olur mu? Tehlikeli parıltılar arama sana bakan gözlerde aşk ara. Bakışları ile seni kar kıyamette ip ince bir kefenle yalnız bırakacak bir soğuğu değil, yağmur sonrası içilen kahvenin verdiği bir parça huzuru ara. Bunlar zor bulunur ama içimdeki. Kimseyi bulamazsan doğduğun anda Temmuz'a bak. Sevgisi ile lekelesin seni. Mutlaka bir leken olacaksa o güzel çocuğun kalbinden olsun. Söz ver kendine: bir gün biri bu kadar güzel bakarsa bana kalbimdeki tüm aşkı ona vereceğim. Annemden kalan kirlenmiş aşkı.... Hem böyle adamlar kıyamazlar sevdalarına, senin kalbini yormadan kendi kalbini parçalara ayırır da sever.
Dizlerimi kaldırıp kafamı üzerine yasladım. Tanrımmmm bu kafa hiç olmadığı kadar ağır geliyordu bana. Gözlerimi yumdum yavaşça
-Sana mezarından seslenip durmama dayanamıyor musun artık sevgilim? Kopkoyu toprakların çağrısına sağır mı artık kulakların? Peki ya içindeki küçük kız ne olacak? Ona masallar anlatmayacak mısın? Beyaz prens gelmeyecek mi hatrına o küçük kızın? Onu sevmekten vazmıgeçtin Deniz? Durdurdun mu dünyasını? Çok alışmamıştı zaten yaşamaya iyiki erken aldın canını. Birde yaşamayı senden çok sevseydi ne yapardın o zaman? Gözlerin bir kez olsun ona aşkla baksaydı nasıl alırdık küçücük ellerinden nefeslerini?
