Bir Planım Var

Neşesi yeter...

İlk defa dinlenmiş olarak uyandım. Yan tarafıma döndüm, Temmuz. Hala burada. Normalde uyuduğum adamlar yanımda uyanmazdı. Lafın gelişi adamlar. Ama Temmuz buradaydı ve hala bana sarılıyordu. Kollarını üzerimden atıp kalktım ve duşa girdim. Dün yaşadıklarım hiçbirşeydi. Asıl büyük savaş başlamamıştı. Ama ben ilk geldiğim günlerin aksine Temmuz'u bu oyuna sokmak istemiyordum. Onu bu kadar kolay harcamak gelmiyordu içimden. Duştan çıktım ve Temmuz'u yatağın üzerinde otururken buldum. Ve "süpriz" tişörtünü çıkarmıştı. Sporculara taş çıkartacak bir vücudu vardı.

- Hey neden çıplaksın

- Duş için sıra bekliyorum

Dedi ve sırıttı. Bende ona sırıttım ve kapıdan çekildim. Hiç yabancılık çekmeden içeri girdi. Bende üzerime bir şort ve beyaz gömlek geçirdim. Haftasonu planım belliydi. Temmuz dışarı çıktığında saçlarıma şekil veriyordum

- Nereye gidiyorsun

- Ben değil biz

- O zaman nereye gidiyoruz

- Çiftliğe

İtiraz etmedi etseydi de götürürdüm zaten. Babamı arayıp bunun icin izin aldım ve kapıdaki gardiyanlarıma da iletmesini rica ettim. Temmuz'un arabasına binip giderken el hareketi çekmek istedim ama geri dönecektim değil mi? Yani buna hiç gerek yok. Yolda yüzüne uzun uzun baktım. Bu çocuk beni kabul etmemişti. Buna kızgındım. Ama bunu beni düşündüğü için yapmıştı. Buna minnettardım. Arabayı park etti. İnip ahıra koştum. Benim güzel kısrağım işte buradaydı. Yine çok sinirliydi. Yaklaşıp bölmeye girdim. Temmuz çiftliktekilerle konuşmak için arkada kalmıştı. Kısrağa elimi uzattım ve burnunu usulca değdirdi

-Aferin kızıma

Yavaşça yelelerini salladı. Onu okşarken Temmuz içeri girdi.

- At senden sonra ilk defa bölmesine giren seyisi tekmelememiş. Yinede ne yapacağı belli olmayan bi hali varmış şimdi ise uysal bi köpek gibi

- Atlar ve köpekler farklılardır Temmuz. Sakın atları büyük köpekler sanma. Ayrıca ona nasıl sesleneceklerini bilmiyorlar. Evet insanlardan nefret ediyor çünkü onların istedikleri saatte onların istediklerini yapması gerek. Bundan hoşlanmıyor

Göz kırptı bana

- Sadece attan mı bahsediyoruz ?

- Benim sorunum biraz daha büyük. At binmek istiyorum.

-Ne ? Şimdi mi ? Önce hazırlanması gerek ama kimse bu kadar cesaretli değil.

Bölmeden çıkıp eyerlerin olduğu yere gittim.

-Kendi işimi kendim yaparım

Kaşları kalktı

- Yapabilir misin

Ona gözlerimi devirdim. Atın bölmesine girdim. Önce eyere bir düşmanmışcasına baktı. Gülümsedim ve eyeri yavaşça sırtına yerlestirdim. Temmuz'un kaybolduğunu fark etmemiştim ama bölmeden çıktığımda ahırın dışından sesi geliyordu

- Evet çiftlikteyim

- Hayır at bineceğim,sen sıkılırsın

Gaye olduğunu anlamak için Einstein olmaya gerek yok değil mi ? Onu izlemeye başladım. Yalan söylerken fazla telaşlı, yalana önce kendi inanmalı. İçeri girerken son sözlerini duydum.

- Evet bende seni seviyorum

Bir an durdum. Beni ilgilendirmezdi değil mi ? Yinede içimde küçük bi kıpırdanma oldu. Atın bölmesine tekrar girdim.