Bölüm 1: Kadir Arıkan

29.4K 494 112
                                    

Merhaba dünya, sana ait olan en berbat hayatlı insan huzuru bozmak için gözlerini açtı. Kusura bakma, amacım huzur bozmak değil. Ama benimde yapmam gereken bazı işler var. Mesela şu an kalkıp okula gitmek gibi(!)

Hiç, hiç, hiç istemeyerekten yatakta dikleştim ve gözlerimi ovuşturarak hiç hoş olmayan bir şekilde esnedim. Uzaktan bakınca bakkal Ekrem abi gibi çirkin gözüktüğüme yemin edebilirdim. Tamam adama çirkin demek biraz ayıp ama yapabiliceğim bir şey yok, ben açık sözlü bir insanım. Huyum kurusun(!) Ayaklarımı yataktan sarkıttım ve yavaşça kalkıp odanın kapısına ilerledim. Kilitlediğim kapımı açtım ve ses çıkarmamak için minik minik adımlarla odadan çıktım. Koridorun sonundaki tuvalete girdim ve kapıyı kapattım. Elimi yüzümü yıkayıp dişlerimi fırçaladım ve işim bitince musluğu kapattım. Tekrar aynı şekilde yavaşça odama geçtim ve kapımı kapatıp tekrardan kilitledim. Derin bir nefes alıp gözlerimi odamda gezdirdim bir süre. Adam uyanacak diye ödüm bokuma karışıyordu resmen(!)

Adam diye hitap ettiğim kişi, beni bu yaşıma kadar getirdiğini iddia eden üvey babamdı. Benim için yaptığı tek şey sanırım eve ekmek getirmekti. Eh, onu da bir zahmet yapıversin ha? Kendimi bildim bileli bu lanet evde kaçak gibi yaşıyordum. Adamla göz göze gelmem bile kavga çıkması için bir sebepti resmen. Susmamın ve bu evde kalmaya devam etmemin tek sebebide Annemdi. Onu tek başına bu herifle bırakamazdım. Çünkü annem, o adama göre gayet iyi bir kadındı. Sadece bu evde değil, hayatta kalmaya devam etmeminde sebebiydi annem. Gençti, çok güzeldi ve cesurdu. Hep arkamda dururdu ama cesareti o şerefsiz adamın yanına gelene kadar sürüyordu. Bazen merak etmiyor değilim açıkcası, annem neden o adamla evlendi? Acaba hangi yüzünü göstermişti anneme?

Kafamdaki düşünceleri süpürgeyle bir kenara ittirdim ve dolabıma doğru ilerledim. Kapağı açıp askıda asılı olan okul kıyafetlerimi çıkardım. Bugün okulun ilk günüydü, 10. Sınıfa başlamıştım. İçimde heyacan kırıntısı bile yoktu çünkü sınıf arkadaşlarımla pek anlaşamadığımı geçen sene farketmiştim. Tek bir arkadaşım vardı o da benim canımın ciğeri Ali'mdi. Onunla geçen sene okulun ilk haftası yakınlaşmıştık ve o günden bu yana hep beraberdik.

Kıyafetlerimi söylene söylene üzerime geçirdim ve sarı saçlarımı dağınık bir şekilde topuz yaptım. Kuruyan dudaklarıma nemlendirici sürdükten sonra çantama sıradan bi' defter atıp üzerime siyah bir sweat shirt geçirdim. Aynanın karşısında üzerimdeki bol sweat shirti düzelttim ve çantamı sırtıma taktım. Güzel olduğuma sonunda inanıp dolabın içinden spor ayakkabılarımı aldım ve yavaşça dolabı kapattım. Çalışma masamın üzerinde kavanozdan kendim yaptığım kumbaramı açıp içinde 20 lira aldım ve kapağı geri kapattım. Kumbarayı çekmeceye koydum ve derin bir nefes alıp gözlerimi kapıya çevirdim. Şimdi zor kısma gelmiştik işte(!) Kapının kilidini açıp anahtarı elime aldım ve sessizce odadan çıktım. Kapımı kapatıp dışarıdan kilitledim ve anahtarı sütyenimin içine sıkıştırdım. Yaşlı teyzelerden öğrendiğime göre, iyi bir saklama yeriydi(!) Demir kapının yanındaki panodan ucunda ayıcık olan anahtarımı aldım ve çantamın ön gözüne attım. Demir kapıyı yavaşça açtım ve kendimi dışarı atıp kapıyı kapattım. Ayakkabılarımı yere koyup hızlıca giydim ve merdivenleri inmeye başladım. Binadan çıktığımda sabah soğukluğuyla içim titremişti. Derin bir nefes alıp güzel havayı içime çektim ve ellerimi sweat shirtin cebine soktum. Durağa doğru ilerlerken diğer yandan etrafın boş ve sessizken ne kadar güzel olduğuna bir kez daha şahit oldum. Saat 9'du ama yine de gayet sessiz sakindi.

Durağa gelince ilk gelen otobüse bindim ve hemen şöförün arkasındaki boş yere oturup camdan dışarıyı izlemeye başladım. Kısa bir yolculuktan sonra okulun önündeki durağa gelmiştik. Otobüsten indim ve ayaklarım her ne kadar geri geri gitsede okula doğru ilerlemeye başladım. Kapıdan içeri girdim ve bahçede dizili olan öğrencilere göz gezdirdim. Omuzlarımı düşürdüm ve sert adımlarla sırama doğru yaklaştım. Sıranın en arkasına geçtiğim sırada ön taraftan beni gören Ali zar zor insanları geçip yanıma ulaşmaya çalışıyordu.

Sevgili HocamHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin