İntikam

12.Bölüm: Beyaz ışık

Selam gençler yine ben geldim. Bu sefer erken geldim. Bazı arkadaşlarımın ısrarı üzerine bölümü erken yazdım. Israrına dayanamadım.

Bu bölümü " Şeyda Genç'e " armağan ediyorum.

İyi okumalar....

Umut Bektaş'ın ağzından.....

Boşluk... Bomboş geliyor herşey sanki kanım çekilmiş, ruhsuzlaşmış gibi hissediyorum kendimi. Selen... İlk ve son aşkım. Benim yüzümden oldu hepsi benim yüzümden. Benim yüzümden yatıyor o soğuk sessiz tabutta. Atlayamadım, yapamadım. Onu göz göre göre ölüme terk ettim. Orda benim yatmam lazımdı. Çığlıklar... Heryerde. Neden selen neden ben değilde sem yatıyosun orda. Neden atladın önüme. Tabutuna gittim. Kimsenin kızmalarına aldırış etmeden açtım tabutu. Korkuyodum. Ellerim titriyodu. Tabutu açmaya cesaretim yoktu. Ama son kez görmek istiyordum o güzel yüzünü. Örtüyü yavaşça kaldırdım. Yüzüyle katşılaştım. Solgun ama bir o kadarda huzurlu yüzü. Ben bu yüze bakmaya kıyamazken şimdi kayıp gitti ellerimden.

Selenim... Altın saçlım... Ne çok özlüyorum seni ben. Şimdi heryer sessiz kapkaranlık bana. Hani bana söz vermiştin. Sevgili olmasak bile beni asla yarı yolda bırakmayacaktın. Ne oldu bak şimdi. Sözünü tutamadın. Halbuki sen hep sözünü tutardın.

Ama artık geri dönüşü yok selensiz bir hayat bekliyor beni. Onsuz nasıl yaparım ben. Hayır onsuz yapamam o giderse bende onum peşinden giderim. Onu asla yanlız bırakmayacağım.

Evet gençler uzun zaman sonra tekrar aranızdayım. Malum YGS var ona çalışıyorum. Yeni bölümüde erken yazmaya çalışıyorum. Bakalım neler olacak.