Comrades in Action Book 2: Aiden Montaniez

Flashback part 1

"Where is he?"

Ang walang emosyon kong tanong ng dumating ako sa bahay ni Cole.

"There," Itinuro ni Mason ang isang pintuan, "With Cole."

Nagsimula akong maglakad papunta doon. Pero bago pa ako makapasok, isang kamay ang pumigil sa akin.

"You can't just kill him, dude. At least not until we get answers from him."

I looked at Mason. My face not showing any emotion except anger. "I don't care, I just want the son of a bitch dead. In my hands. I'll kill him over... and over again." I said menacingly, I almost didn't recognized it was me who's talking.

"Cole is already taking care of him." Si Mason.

"I'll do that myself."

"Dude, you're not in the right mind to---"

"Fuck this! Wala akong paki-alam! I'll end this here!"

"But--"

"Let him in."

Lahat kami ay napalingon sa pinto na ngayon ay nakabukas na. Cole was standing there. His cold and serious aura directed at him.

"He's right, this is his problem. Let him settle this." Pagkasabi niyon, tumalikod na ito at umalis.

Walang salita na pumasok ako sa loob.

What greeted me first was the man sitting in a chair in the middle of the room. Nakagapos ito at nakatungo. Bakas sa mukha nito ang mga pasa na nakuha nito sa akin nung mahuli nila ito pagkatapos nitong pagtangkaan ang buhay ni Nica.

Fuck! But I want to plant my fists on his fucking face all over again!

He already have everything he need. Informations about this man--- where he lives, what he do for a living, and he's fucking reason why he's fucking doing all these----killing her past girlfriends.

Plano na niyang huliin ito bago pa ito nagpakita sa resthouse nila Jacky. He's just waiting for the right time to make him fall for his bait. Hindi lang niya inasahan na dadalo ang lalaki sa mismong binyag ng anak ni Jacky.

He'd been surprised. But he managed to masked his emotions very well para hindi ito magtaka na kilala na niya ito.

Akala ko hindi ito gagawa ng kahit ano, dahil alam nitong bantay sarado ko si Nica. Kung hindi lang dahil sa isang pagkakamali... hindi sana nangyari ang mga nangyari na..

Shit! I was so dumb to let it pass me. Nakakagago!

Flashback:

"Dude, sa mini bar ha? Aantayin kita."

Yaya ni Seph sa akin sabay tapik sa balikat ko. Napansin siguro nito na wala ako sa mood dahil pumalatak na lang ito.

"Kay Nica ano? Tsk, sa inuman mo ilabas ang problema mo pre hindi yung kinikimkim mo diyan. Alam mo, matutulungan kita kung paano suyuin yang fiancè mo.. bestfriend siya ni misis kaya magakapareho lang ng kiliti ang dalawang iyon. Halika at ng masolusyunan na natin iyang problema mo sa pag-ibig!"

Natatawa na lang ako habang nagpapahila kay seph. Maybe he's right. Mas may mapapala ako kung maririnig ko ang mga payo ni Seph.

"Alam mo pre, simple lang naman ang gusto ng mag-bestfriend na iyon eh. Iyong lagi mo lang silang pagbibigyan."

Kumunot ang noo ko sa sinabi nito. Laging pagbigyan? Mukhang mali ata iyon ah. Pano kung baluktot ang rason, pagbibigyan ko pa din, ganon ba iyon?

"Tsk. Ang ibig kong sabihin, pag may gusto sila, pagbigyan mo lang basta kaya mong ibigay. Wag mong isiping hindi reasonable. Kasi ang dalawang yan, never naman na gagawa o hihiling ng isang bagay na hindi reasonable, well maliban na lang kung may naglilihi at nagseselos sa kanila, believe me, lahat unreasonable kapag ang dalawang iyon ang pinagdadaanan nila."