SORRY SA LATE UPDATE :>
ETO NA. COMMENT KAYO :)
~~~
Chapter 10:
*Phenylethylamine
Lian’s POV
Grabe naman tong araw na to. Hanggang ngayon nanahimik pa rin ako habang napapatingin sa magkahawak na kamay namin France. Hindi ko alam kung bakit hindi ako pumupiglas. Safe kasi yung feelung ko pag nakahawaksa kanya.
Nung hinawakan niya yung kamay ko parang may kakaibang electricity na gumapang sa braso ko. Para bang magnet na dumikit sa kamay ni France.
May part sakin na gustong kumawala sa pagkakahawak niya pero mas matimbang yung part na gustong manitiling nakahawak sa kanya.
Lakad lang kami ng lakad. Marami ding tao pero parang pakiramdam ko ako at si France lang ang nandito.
Hindi ko rin alam kung san kami papunta basta parang bata lang ako na sumusunod sa kanya.
Ang sarap sa feeling na medyo nakikilala ko na yung good side nitong mayabang na to kahit na hindi pa man din kami nag-uumpisa sa pagpapanggap.
Mukhang matagal tagal pa kaming magkakasama eh. Ano pa kaya ang malalaman ko sa kanya? Hindi naman siguro ako mabobore. Sana lang walang trouble na kung anuman ang mangyari samin.
Hindi kami nag-uusap kasi sa totoo lang medyo…hindi lang medyo pero ang awkward lang talaga nung feeling ko ngayon. Hindi lang dahil sa holding hands. Kasi parang date na rin tong ginagawa namin eh.
Pinagpapawisan na ata ako. Bakit ba kasi ganto si France kabait ngayon? Hirap tuloy tarayan eh.
Siguro nagpa-practice lang si France kasi magiging girlfriend na niya ko?
Na-break lang yung silence namin nung kumalam yung tiyan ni ko. Natawa naman si France syempre ako naman nahiya.
“tara. Kain tayo”
Tumango na lang ako na parang bata kasi di ko alam kung pano ako magrereact. Eh gutom na rin talaga ako eh. Kagabi pa kaya ako hindi kumakain.
“san mo gusto?” ~France
“ikaw na bahala kung san mo gusto”
Dumerecho kami sa pinakamalapit na kainan. Napahigpit ako ng hawak sa kamay ni France para pigilan siya kasi napansin ko na mamahalin pala yung restaurant na papasukan naming.
“bakit?”~France
“eh mahal diyan eh. Tara sa iba na lang” aya ko sa kanya
“ayos lang yan. My treat” nagsmile na naman siya ng pagka-cute
“kahit na no. baka nakakalimutan mo yang pera mo tatay mo ang naghihirap siyan kaya tara na hanap tayo ng mas mura at masarap”
“saan naman?”
“basta! Madami akong alam”
Tapos nun naglakad na ulit kami. Syempre holding hands pa rin pero this time nararamdaman ko na komportable na ko sa hawak niya.
Andito na kami sa food court. Eh ditto kami madalas ni Alex eh.
Ay! Anu bay an si Alex pa naalala ko. Aish.
“what?! Dito? Sigurado ka bang malinis to?” ang arte naman nitong palaka na to. Bakit first time ba niya to?
“oo nman no! wag ka ngang umarte diyan parang first time ah”
BINABASA MO ANG
You & I
Fiksi RemajaSi Lian ay isang simpleng babae lang... simpleng buhay... hanggang dumating sa buhay niya ang isang mayaman, mayabang at gwapong si France... na nabuhay yata para guluhin ang buhay ng nerdy na si Lian. Tingin niyo kaya mahuhulog sila sa isa't isa?
