Aşka DEĞER

Bölüm 30 : Aslan Oğlum

Arel'den;

Toplantının sıkıcılıgı arttıkca insanlar resmen karşımda uyukluyorlardı evet bende istemiyordum böyle saçma bir konuşma yapmak ama prosedürler bunu istiyordu.Şuan karımın bebegımın yanında olmak yalandan işler uydurup onu yanımda tutmak oglumun tekmeleriyle sinirlenen Handeyi izlemek vardi ama olmuyordu.Aklıma gelenler sayesinden gözlerim Handeyi aradı belkı tüm toplantı salonuna baktım ama yoktu ya yine birşey aşermişti yada yine tualeti gelmişti hamılelık gerçekten garip bir durumdu.Konuşma bölümüm bittiğinde sahneye Adil abim çıktı gerçekten bunalmıştım Yelizi bulup Handeyi buraya getirmesini söylecektim ki Yelizin Ayhan abimi zorla yerinden kaldırıp dışarı çıkarması dikkatimi çekti Ayhan abim Yelizin söyledikleri karşısında ilk önce şok olmuş sonra bana acı bir bakış attıktan sonra oda koşmaya başlamıştı ne oluyordu ki şimdi? İçimdeki huzursuzlugu yok sayarak Salondan çıktım ikiside bayanlar lavabosuna giriyordu ne alaka şimdi ki diye düşünürken bagırma sesleri kapıyı kırmaya çalışmalar derken dayanamayıp içeriye girdim;

-Ne oluyor burda kapıyı neden kırıyorsunuz!

-Ayhan sen Arel beyi burdan çıkar lütfen şimdi ambulans geliyor aşağıdaymış

-Ne ambulansı nediyorsunuz siz kim var orda !

Benim bagırmalarımın kimseye faydası yoktu içeriye giren saglık görevlileri nabız tansıyon farklı konularda konuşurken bebegınde yaşadıgını söylediklerinde resmen beynimden vurulmuştum tabı ya içerideki Handeydi Ayhanın boş anından yararlanarak içeriye daldım evet oydu biri onu buraya kitlemiş ve oglumla birlikte ölmesini beklemişti.Şimdi solgun bir şekilde sedyeye konan karım hiç bir tepkı vermiyordu ve ne olacagını hiç bilmiyordum;

-Nesi var lütfen söyleyin yaşıyor değilmi yalvarıyorum birşey değin bana!

-Bakın hastanede hepsi size anlatılacak ama şuan dogum başladıgı için hanımefendiyi götürmemiz gerek kısa süreli bir baygınlık geçirilmiş büyük ihtimal şok etkisinden olmalı ama ayılmaya başladıgında sancılar bu sefer katlanarak gelecek o yüzden bebegı daha fazla içeride tutamayız

Kadının dedikleri karşısında iyice deliye dönmüştüm hangi pislik hangi allahın belası onu buraya kitlemiş sonrasında dogum başlamasına ragmen çekip gitmişti;

-Yeliz sen ne işe yararsın he söylesene neredeydin neredeee!

-Arel bey toplantıya beraber geliyorduk tualete girmesi gerektiğini söyledi sonra ben gelmiştir diye hiç bakmadım gerçekten sonra telaşlandım ama ses vermedi kapıyıda kırması için Ayhanı çagırdım gerçekten özür dilerim böyle olsun istemezdim kim yaptı bilmiyorum ama salona en son Cansel girdi

-Cansel öylemi Cansel! ben ona ne yapacagımı çok iyi biliyorum bakın sakın ona birşey demeyin yada bellı etmeyin ben ona nasıl bir ders vereceğimi biliyorum şımdi hastaneye gidiyorum sizinlede sonra görüşeceğim!

Karım aylardır küs oldugum dokunamadım gül kokulu karım geceleri o uyurken yanına gidip bebegımı sevme bahanesiyle kokusunu içime çektiğim karım.Oglumun annesi birtanecik eşim.Bu hale gelmenin tek sebebi benim seni tek bıraktım herşeyim özür dilerim bin kere özür dilerim.Aklımdaki düşünceler beni bogdukça boguyor göz yaşlarım dahada bunaltıyordu önümde giden ambulans ve sireni sankı onları kaybedişimin bir göstergesi gibiydi;

-Hayır sizi kaybedemem sizi biryere bırakamam yapamam!!

Direksiyona attıgım yumrukların ettiğim küfürlerin haddi hesabı yoktu ama içim yanıyordu daha sabah gülmüştük eglenmiştik abimden dondurma istediğini duyunca mutlu olmuştum.Ama şimdi böyle olmasını istemiyordum Hem daha 3 haftalık bir süremiz vardı nasıl böyle olmuştu ki.Allahım ne olur onları bana bagısla lütfen ambulansla birlikte hastaneye girdiğimizde arkamdan gelen iki arabanında bizimkilere ait oldugunu fark ettim şuan cidden sinirliydim ama birilerinin olması beni kendıme getirtebilirmiydi onu bilmiyordum elim ayagım titreyerek içeriye girdik Handenın heryerini kontrol ediyordum ama hiç biryerinde bir kanama bir terslik gözükmüyordu tabi bu benım görebildiğim ya ogluma yada karıma birşey olursa yada olmuşsa ne yapardım ben ;