Cant Let Her Go.

Cant Let Her Go.(FANFICTION NIALL,LIAM)

ΠΕΡΙΛΗΨΗ:

Είσαι ένα 18χρονο κορίτσι που μένεις στην Ελλάδα,το όνομα σου είναι Μιχαέλα,εσύ και η κολλητή σου η 'Ελενα δώσατε πρόσφατα πανελλήνιες και περιμένατε τα αποτελέσματα.

Περάσατε με επιτυχία και θα έπρεπε να ζήσετε στο Λονδίνο.

Chapter 1:

Michaela's pov:

Ξύπνησα το πρωί ενθουσιασμένη,σήμερα θα δούμε αν περάσαμε τις πανελλήνιες.

Ξύπνησα και την 'Ελενα που κοιμόταν στο διπλανό κρεβάτι,είχαμε τρομερό άγχος απο χθές και γι'αυτό κοιμήθηκε σπίτι μου.

<<Καλημέρα>> μου είπε νυσταγμένα.

<<Καλημέρα υπναρού,σήκω,φεύγουμε>> είπα αποφασιστικά.

Ντυθήκαμε,βαφτήκαμε ελαφρά,πήραμε τις τσάντες μας και τα κλειδιά του τζίπ,οδήγησα μέχρι το λύκειο,βγήκαμε σχεδόν τρέχοντας απο το αμάξι και φτάνοντας στον πίνακα ανακοινώσεων ψάξαμε με αγωνία την λίστα με τα ονόματα.

''Γιώργος Καραβαγγέλης,Μαρία Λούρου,Μιχαέλα Τζόουνς,'Ελενα Μέιγερ''

<<Bingo!>> φώναξα και τράβηξα την 'Ελενα για να δεί τα ονόματα μας.

<<Για στάσου,Λονδίνο;>> είπε και με κοίταξε σαστισμένη.

<<Λονδίνο!>> είπα με ένα πλατύ χαμόγελο!

<<Αυτό αξίζει ψώνια.>> απάντησε και με τράβηξε προς το αμάξι.

Πήγαμε για ψώνια και μετά να πιούμε κάτι στα Starbucks,το κινητό μου χτύπησε.

<<παρακαλώ;>> μια γνώριμη φωνή ακούστηκε,μα φυσικά η μαμά μου.

<<Μιχαέλα; παιδί μου περάσατε;>> είπε με αγωνία

<<Ναι μαμά όμως υπάρχει ενα πρόβλημα,περάσαμε στον Λονδίνο>>

<<Κανένα πρόβλημα,θα σας γράψουμε στην Φοιτητική Εστία!>>

<<Οk τα λέμε στο σπίτι>> 

Είπα στην 'Ελενα τι έγινε με την μαμά μου,ήπιαμε τους καφέδες μας και ξεκινήσαμε για το σπίτι.

Οταν γυρίσαμε οι γονείς μας,μας ανακοίνωσαν πως φεύγουμε σήμερα το βράδυ,πανικοβληθήκαμε στην αρχή αλλά είμασταν ενθουσιασμένες για το ταξίδι,αρπάξαμε τις βαλίτσες μας και τρέξαμε να μαζέψουμε τα πραγματά μας,η 'Ελενα με χερέτησε βιαστηκά.

<<Θα είμαι εδώ στις 7,να είσαι έτοιμη>> φώναξε καθώς έκλεινε την πόρτα πίσω της.

'Εκανα ένα σύντομο μπάνιο και έβαλα τα ρούχα που μου διάλεξε η 'Ελενα,έπιασα τα μαλλιά μου μια χαλαρή αλογοουρά και πήγα να αποχερετήσω την οικογένεια μου..

<<Θα μας λείψεις πολύ>> είπε κλαψουρίζοντας η μαμά μου.

<<Να προσέχεις κορούλα μου,και να διαβάζεις>> είπε ο πατέρας μου περήφανος για την επιτυχία μου και ένα δάκρυ κύλισε στο μάγουλο του.

<<Ναι μπαμπά,σου υπόσχομαι πως θα σας κάνω περήφανους>> είπα και αγκαλιαστήκαμε.

Το κουδούνι χτύπησε και η 'Ελενα μπήκε μέσα να αποχερετήσει και τους γονείς μου,μπήκαμε στο αμάξι και ο πατέρας μου μας πήγε ως το αεροδρόμιο,το ταξίδι ήταν πολύ βαρετό και κράτησε 5 ολόκληρες ώρες.Επιτέλους βρισκόμασταν στους δρόμους του Λονδίνου,πήραμε ένα ταξί και σε λίγα λεπτά βρισκόμασταν έξω απο την φοιτιτική εστία.Βρήκαμε τον υπεύθυνο για τα δωμάτια μας,για κακή μας τύχη θα είχαμε διαφορετικά δωμάτια και άλλους συγκατοίκους,το καλό της όλης υπόθεσης είναι πως τα δωμάτια μας είναι το ένα δίπλα στο άλλο..