Cant Let Her Go.

Chapter 16

Σκεφτόμουν πως θα της έλεγα πως είμαι ερωτευμένος μαζί της,αλλά απο την άλλη φοβόμουν να χωρίσω την Αθανασία,δεν ήθελα να της κάνει κακό...πήρα τηλέφωνο τον Harry...

<<Hello?>> η φωνή του ακούστηκε..

<<Harry?θέλω την βοήθεια σου...>>

<<οκ πέρνα και πάρε τους άλλους και ελάτε Dream Coffee,περιμένω>>

Ηταν αργά,αλλά αποφάσισα να πάω,ήθελα πολύ να μιλήσω στα 'αδέρφια μου' για την Έλενα..

Αργότερα στο Dream Coffee

<<τι ήθελες να μας πείς Leeyum?>> είπε ο Zayn και σήκωσε το φρύδι του.

<<Λοιπόν ήθελα να σας ζητήσω μια μικρήη βοήθεια,έχει σχέση με την Έλενα..πιστεύω έχετε καταλάβει πόσο μου αρέσει..>>

<<ΤΙ; ΤΙ; >> είπαν ο Louis και ο Harry.

<<καλά ρε,δεν το είχατε καταλάβει; μπάμ κάνει>>τους είπε ο Niall με ύφος: Like a boss 

<<εμμ ναι τέλος πάντων,πώς μπορώ να της το δείξω;>>

<<πήγαινε την για φαγητό,μετράει.>> είπε ο Niall με ένα χαμόγελο μέχρι τ'αυτιά.

<<ναι αλλά δεν θα έρθεις εσύ μαζί μας,θα είναι τρυφερή στιγμή :Ρ>>

<<εγώ λέω να την πάς σε κομμωτήριο.>> είπε ο Zayn

<<τι λέτε ρε; εγώ λεω να την πάς σε μια παραλία..>> είπε ο Harry

<<αυτό δεν είναι κακό,δεν είναι καθόλου κακό>>

Καθήσαμε ακόμα μια ώρα στο μαγαζί και μετά πήγα για ύπνο..το πρωί είδα την Έλενα απο πάνω μου,ομολογώ πως όταν ξυπνάει είναι πολύ όμορφη...

<<Έλενα; τι κάνεις εδώ;>>

<<συγγνώμη Liam,είχες πυρετό...έπρεπε να σε φροντίσω για τώρα..>>

<<πυρετό; ο.Ο σοβαρά; σε ευχαριστώ πάντως..>>

<<παρακαλώ,η Αθανασία θα έρθει να σε περιποιηθεί;>>

<<όχι,δεν θέλω,εγώ θέλω να με περιποιηθείς εσύ..>>

<<μα...>>

<<σε παρακαλώ...>>

<<καλά>> είπε και μου χάρισε ένα απο τα καλύτερα της χαμόγελα.

Κάθησε μαζί μου όλη μέρα,είχα αρρωστήσει αφού χθές το βράδυ βγήκα μόνο με το πουκάμισο...Δεν πήγε ούτε στα μαθήματα της σχολής...

Το απόγευμα ήρθαν και τα υπόλοιπα παιδιά να δούν πως είμαι..ανάμεσα τους και η Αθανασία...

<<Έλενα πάμε να φέρουμε καφέδες για τα παιδιά>> είπε η Μιχαέλα και την τράβηξε έξω...

Elena's pov:

Πήγα με την Μιχαελα να αγορασουμε καφεδες,σε ολη τη διαδρομή με βομβάρδισε με ερωτήσεις,δεν είχα όρεξη και προφανώς δεν απαντούσα .επιτάχυνα το βήμα μου,δεν ήθελα να αφήσω έτσι τον Λιαμ...μόλις έφτασα στο δωμάτιο αυτό που αντίκρισα μου έκοψε τα φτερά,ειχε έρθει η Αθανασία και είχε ξαπλώσει μαζί του..άφησα τους καφεδες και πηγα στο δωμάτιο του Harry 

<<Harryyyyy δεν είμαι καθόλου καλά!>>

<<Έλενα; τι επαθες κοπελαρα μου; >>

<<είναι μαζί της,Harry δεν το αντέχω αυτό >>

<<Ελα τώρα,σου είπα μη κλαις.σαγαπω μικρή>>

Harry's pov:

Μιλούσα στο τηλέφωνο με την Δήμητρα και μου έλεγε ποσο πολύ με αγαπάει όταν η Έλενα χτύπησε την πόρτα μου,αυτές τις δυο κοπέλες τις αγαπάω πολύ! Δεν μπορώ να τις βλέπω στεναχωρημένες.την αγκάλιασα και έκλαψε πάνω στο στήθος μου,ο Λιαμ πρέπει να κάνει κάτι γρήγορα,η κοπέλα δεν θα αντέξει...

<<Harry να σε ρωτήσω κάτι;>>

<<φυσικά >>

<<μαγαπας; >>

<<τι ερώτηση είναι αυτή; φυσικά σαγαπω,είσαι η μικρή μου φίλη>>

<<ελπίζω να μη με αφήσεις,να μεινεις μαζί μου μέχρι το τέλος.>>

<<εννοείται πως θα μείνω,κι εγώ και η Δήμητρα και οι άλλοι.όλοι σαγαπαμε χαζό >>

Της πρότεινα να κοιμηθεί στο κρεβάτι μου εφόσον εγω και η Δήμητρα θα κοιμομασταν στο δικό της,της εδωσα μια μπλούζα μου μακριά πού της κάλυπτε τα απαραιτητα μετά η Δήμητρα γύρισε απο τα ψώνια και η νύχτα μας κυλισε ήρεμα.