Cant Let Her Go.

CHAPTER 9

Ξύπνησα μέσα σε μία σκηνή κάμπινγκ (http://weheartit.com/entry/79568827) κοίταξα γύρω μου,κανείς. ''ΩΧ ΜΕ ΠΑΡΆΤΗΣΕ ΕΔΏ ΚΑΙ ΈΦΥΓΕ'' σκέφτηκα.Βγήκα έξω βιαστηκά και τον είδα εκεί,είχε ανοίξει τραπεζάκι,και φυσικά έτρωγε(http://weheartit.com/entry/46074863) 

<<Καλημέρα,που τα είχες όλα αυτά;>>

<<Στην τσέπη μου.καλημέρα όμορφη,πεινάς;>>

<<όχι ιδιαίτερα..>>

<<οk περισσότερο φαγητό για μένα!>>

<<που κοιμήθηκες εσύ; ο.ο>>

<<στο αμάξι,δεν ήθελα να αισθανθείς άσχημα,και φυσικά δεν ήθελα να σε ενοχλήσω,κοιμόσουν σαν άγγελος στα χέρια μου..>>

Κοκκίνησα,κοκκίνησα υπερβολικά πολύ αλλα μου άρεσε το σχόλιο του,ήμουν ερωτευμένη μαζί του ακόμα και αν με θεωρεί αδερφή του,δεν είναι πρόβλημα εφόσον με νοιάζεται και με αγαπάει,με ξέρει τόσο λίγο αλλά αυτό για εκείνον δεν σημαίνει απολύτως τίποτα όπως με διαβεβαίωσε..

Niall's pov:

Όταν κοιμήθηκε,έστισα το αντίσκοινο και την έβαλα να κοιμηθεί εκεί,δεν ήθελα να μου αρρωστήσει.Εγώ βολέυτηκα στα πίσω καθίσματα του αμαξιού μου,ήταν τόσο γλυκιά..την είχα αγκαλιά μισή ώρα,με έπιασαν οι ευαισθησίες μου και δάκρυσα...έπειτα έκατσα αρκετές ώρες κοιτάζοντας την μαγευτική θάλασα όπως συνίθιζα να κάνω τέτοιο καιρό..μετά κοιμήθηκα και εγώ,όταν άρχισε να ξημερώνει πείνασα,πετάχτηκα μέχρι το ψιλικατζίδικο και αγόρασα κρουασανάκια και τυροπιτάκια να φάμε.με το ζόρι κρατιόμουν!

2 ώρες μετά το αγγελούδι μου σηκώθηκε,ευτυχώς για μένα δεν πεινούσε:) 

<<Θα φύγουμε;>>

<<Βιάζεσαι;>> σήκωσα το κεφάλι μου και της έσκασα ένα γρήγορο χαμόγελο.

<<όχι ιδιαίτερα..>> 

<<Στο κάθισμα του συνοδηγού θα βρείς μαγιό,βάλτο και κάνε μια βουτιά..>> της είπα ευγενικά.

<<αλήθεια; πάω ευχαριστώ.>>

έβαλε το μαγιό(φυσικά όχι μπροστά μου) και έτρεξε στην θάλασσα (http://weheartit.com/entry/81153143)

Mετά απο λίγο αποφασίσαμε να γυρίσουμε στην εστία που μας περίμενε η παρέα μας με αγωνία...

<<που ήσασταν ρε; >> μου είπε ο Liam 

<<είχε βραδιάσει και έπρεπε να μείνουμε κάπου..>>

<<και που μείνατε; η Μιχαέλα που είναι;>> είπε η Έλενα

<<σε αντίσκοινο,και έρχεται..>>

<<αντίσκοινο; πήγατε κάμπινγκ; ωωω και εγώ θέλω..>>

<<δεν πήγαμε κάμπινγκ :Ρ>>

<<ΈΛΕΝΑΑΑΑΑΑ>> είπε η Μιχαέλα και έτρεξε να αγκαλιάσει την κολλητή της.

<<ΜΙΧΑΈΛΑΑΑΑ που πήγαινες ρε;>>

<<Μεγάλη ιστορία,πάμε να στα πώ.>>

Michaela's pov:

Πως με κατάφερε πάλι...Ήμουν πίσω,στον χειρότερο μου εφιάλτη..είπα στην Έλενα την ιστορία με το τηλεφώνημα και είχε μείνει με ανοιχτό στόμα..

<<συνεχίζει η πουτάνα; συνεχίζει; θα το πώ και εγώ στον Liam>>

<<Its too late.τα ξέρω όλα,γιατί δεν μου το είπες μικρό;>> 

Ο Liam και ο Niall μπήκαν στο δωμάτιο με άνεση και άκουσαν την συζήτηση μας χωρίς να το καταλάβουμε.

<<ξέρετε,λέμε και ένα ''HEY ΕΊΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΔΩΜΆΤΙΟ ΚΑΙ ΑΚΟΎΜΕ ΤΙ ΛΈΤΕ,δεν μπουκάρουμε γερά γερά με τσαμπουκά και ακούμε σαν να μη συμβαίνει τίποτα>>

<<Sorry?νόμιζα οτι ήταν και δικός μου χώρος αυτός ;)>> είπε ο Niall και μας έκλεισε το μάτι.

<<Απαξιώ,Μιχαέλα πάμε στο δικό μου;>>

<<ΕΣΥ θα έρθεις μαζί μου να πάμε για παγωτό όπως μου υποσχέθηκες>> είπε ο Liam και έπιασε την Έλενα απο το χέρι..

<<αχ ναι το ξέχασα,ας πάμε τώρα..τα λέμε μετά παιδιά..>>

Βγήκαν απο το δωμάτιο και έμεινα ξανά μόνη μαζί του..είδαμε μία ταινία αγκαλιά,σαν αδέρφια τίποτα παραπάνω,ήταν μια απο τις ωραιότερες στιγμές μας...