Cant Let Her Go.

Chapter 17

Όταν ξυπνησαμε το πρωί η Έλενα είχε ήδη φύγει,βρήκα την μπλούζα μου στο κρεβάτι και πανω της ενα χαρτί 

''ΗARRY ΠΑΩ ΝΑ ΔΩ ΑΝ ΈΧΕΙ ΠΥΡΕΤΌ,ΤΑ ΛΈΜΕ ΣΤΗΝ ΣΧΟΛΉ,ΦΙΛΙΑ ΚΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ ΓΙΑ ΧΘΕΣ -ΕΛΕΝΑ''

ξύπνησα την Δήμητρα με ενα Φιλι και ανταπέδωσε..μειναμε μαζί στο κρεβάτι ώσπου έφτασε η ώρα να πάμε στην σχολή 

Liam's pov:

Το βράδυ περιμενα να ανοίξει η πόρτα και να Μπει εκείνη αλλά μάταια δεν ήρθε όλο το βράδυ.το πρωί η πόρτα άνοιξε και ο άγγελος μου μπήκε μέσα,μου φίλησε το μέτωπο και μου έβαλε θερμόμετρο,μπορώ να πω ότι η φροντίδα της με ενθουσιαζε,μου άρεσε πολύ να με περιποιηται. Έπειτα έφυγε για την σχολη λυπημενη.

NIall's pov:

2 μέρες τώρα εγώ και η Μιχαελα μιλάμε μόνο για την παρέα μας,κανένα σχόλιο για εμας τους δύο,αποφασισα να κάνω το μεγάλο βήμα 

<<Μιχαελα,έρχεσαι λίγο; >>

<<ναι >>

Με πλησίασε και αγκαλιαζοντας την της φιλησα απαλά τα ζουμερα της χείλη. Αφέθηκε στο φιλι μου και αυτό με έκανε να άισθανθω λιγότερη αμηχανία. 

<<αυτό ήταν το καλύτερο φιλι που έχω πάρει!!>>

Δεν μίλησε,μόνο χαμογελασε πλατιά και πήγε στην σχολή της σαν να μη συναιβει τίποτα,σαν να έγινε κάτι καθημερινο μεταξύ μας.Michaela's pov:

Με φίλησε,ο χριστός και η παναγία,με φίλησε,θεέ μου δεν είμαι καλά!Άντε να συγκεντρωθώ τώρα στο μάθημα...

Η ώρα πέρασε αργά και βασανιστηκά,δεν ήθελα βέβαια να φύγω απο την σχολή,φοβόμουν να μείνω μόνη μαζί του,τι θα του πω αν με ρωτήσει πως μου φάνηκε το φιλί; γιατί σίγουρα θα ρωτήσει..είμαι σε αδιέξοδο!Ισως θα πρέπει να πάω μια βόλτα απο το δωμάτιο της Έλενας να δώ και πώς είναι ο Liam..

Μετά απο κάποιες ώρες,ούτε που κατάλαβα πόσες πέρασαν,βρισκόμουν έξω απο το δωμάτιο τους..χτύπησα την πόρτα και μου άνοιξε ο Liam.

<<Μιχαέλα; πως απο δώ;>>

<<ήρθα να δώ την κολλητή μου και να δώ πως είσαι.>> απάντησα ευγενικά

<<αα πέρασε,καλά είμαι απλά έχω πυρετό πάλι..>>

Η πόρτα άνοιξε και η Έλενα μπήκε τρέχοντας,πήγε στο κρεβάτι του Liam με το θερμόμετρο και του το έβαλε στο στόμα..

<<Κάτσε χριστιανή μου,πες ένα χαίρεται,κατευθείαν ορμάς!>>

<<Χαίρεται,άκουσα οτι έχεις πυρετό και ανησύχησα...>>