Cant Let Her Go.

CHAPTER 7

Chapter 7: 

Ένα χέρι άρπαξε το δικό μου βίαια,μια κοπέλα με κοιτούσε απειλητικά,το ίδιο και τα κορίτσια.

Michaela's pov:

Καθώς βγέναμε απο την αίθουσα,μας στρίμοξε μια παρέα κοριτσιών στον τοίχο,χαζές είναι; τι θέλουν;

<<Βρε βρε βρε...οι καινούργιες!>> είπε περιφρονητικά η Αθανασία.

<<Τι θέλετε;>> απάντησα τρομερά θυμωμένη.

<<Να μας αδιάσετε την γωνιά,τα αγόρια είναι δικά μας,δεν θέλετε να καταλήξετε όπως όλες όσες τους την πέφτουν.σας βάλαμε στο μάτι απο την μέρα του party,φίδια,μακριά τους και αν σε 2 μέρες δεν έχετε αλλάξει δωμάτιο,θα τα πούμε πολύ καλά!>> είπε εκείνη,τίναξε τις μπούκλες της και έφυγε απο μπροστά μας πέρνωντας μαζί της και τις φίλες της..ή καλύτερα ας πώ τα ''σκυλάκια της''.

Τι ήταν τώρα αυτό; για ποιό λόγο να φύγουμε απο τα δωμάτια μας; πρέπει να μιλήσουμε στα αγόρια για το συμβάν.

Φεύγοντας είδαμε την Δήμητρα μπροστά μας,την χερετήσαμε και εκείνη με την σειρά της μας αγκάλιασε και μας φίλησε.

<<Πως πάει κορίτσια η συγκατοίκηση;>>

<<Καλά μπορώ να πώ,αν και είχαμε ένα πρόβλημα>> της είπα.

<<Τι πρόβλημα; με τα αγόρια; τι σας έκαναν; ώρα για εκδίκηση!>>

<<Χαχαχα ηρέμησε Δήμητρα,δεν μας έκαναν κάτι,μια ο θεός να την κάνει κοπέλα μας απείλησε πρίν λίγο>> 

<<ποιά κοπέλα;>>

<<Να!αυτή εκεί.>> έδειξα με το δάχτυλο μου την Αθανασία,εκείνη κατάλαβε οτι έλεγα για αυτό που έγινε πρίν λίγο και σήκωσε το μεσσαίο της δάχτυλο,έκανα το ίδιο και εγω:http://weheartit.com/entry/24133615/search... και της χαμογέλασα ειρωνικά.

<<Ααα μη της δίνετε σημασία,το παίζει τσαμπουκάς.θέλει να έχει και τους 5,αλλά τι απαντάμε πάντα;>>

<<εμμ.να φάς σκατά;>> είπε η Έλενα.

<<όχι χαζούλα!Never in your wildest dreams απαντάμε:)>>

<<Α ναι; εγώ επιμένω για τα σκατά;)>> είπε και πήγαμε στα δωμάτια μας να διαβάσουμε.

Δεν μπορούσα με τίποτα να συγκεντρωθώ,ήθελα να τα πώ όλα στον Niall αλλά δεν ήξερα πως θα το πάρει.Κάποια στιγμή,πήρε την καρέκλα του και ήρθε στο γραφείο μου.

<<Μιχαέλα; τι έχεις σήμερα; δεν μου μίλησες καθόλου απο το μεσημέρι,συναίβει κάτι;>> μου είπε και με κοίταξε με ένα τόσο γλυκό βλέμμα.Ήμουν έτοιμη να τα πώ όλα!αλλά ευτυχώς σκέφτηκε οτι θα γινόταν φασαρία και του απάντησα άλλα ντάλων.

<<Όχι Niall δεν έγινε κάτι απλά είμαι κουρασμένη και δεν μπορώ να συνιθήσω την ζωή στο Λονδίνο.Αυτό είναι όλο,ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σου>>

<<Όπως νομίζεις,αφού δεν θές να πείς δεν σε πιέζω>> τσούλισε την καρέκλα του στο γραφείο του,και εγώ συνέχισα το διάβασμα.

Αναρωτιέστε τι έγινε με την οικογένεια μου; Δεν ανέφερα τίποτα για εκείνους μέχρι τώρα,όχι,δεν με πήραν ούτε ένα τηλέφωνο.Η μαμά μου φρόντισε με το που έφυγα να αγοράσει λάπτοπ,και για κακή μου τύχη μιλάμε μέσω κάμερας επί 2 ώρες,ναι είναι κουραστικό να ακούς κάθε μέρα τα ίδια. ''έφαγες;κάνει κρύο εκεί;πότε θα έρθεις να μας δείς;ζακέτα να φοράς μη πουντιάσεις'' κλασσική ελληνίδα μάνα.Έκλεισα τα μάτια μου..

<<Μου λείπει η Ελλάδα,μου λείπουν οι στιγμές που περνούσα εκεί με την κολλητή μου,όλοι εδώ με μισούν και μου φέρονται σαν να είμαι σκουπίδι.Οι μόνοι που με δέχτηκαν είναι ο Niall και η παρέα του,αν και πολλοί απο την παρέα του φαίνεται πως δεν με συμπαθούν ιδιαίτερα και έχουν την ίδια γνώμη με την Αθανασία,είμαστε χαζές,τσουλάκια και αντιπαθητικές Ελληνίδες.ναι έτσι μας φωνάζουν,μπορώ να πώ πως πονάει αρκετά γιατί δεν έχουμε κάνει κάτι για να μας φέρονται με αυτόν τον τρόπο.>>

ΩΧ!μιλούσα τόση ώρα δυνατά άθελα μου,όταν άνοιξα τα μάτια μου είδα τον Niall μπροστά μου,με δακρυσμένα μάτια..με αγκάλιασε και αυτό με έκανε να ανατριχιάσω απο την έκπληξη.

<<Μιχαέλα,μη νιώθεις έτσι,όλοι σαγαπάμε,και εσένα και την Έλενα,κανείς δεν σας θεωρεί τσούλες χαζές και αντιπαθητικές,αυτά τα λένε γιατί ζηλεύουν,γιατί δεν τους αρέσει που μας κερδίσατε απο την πρώτη στιγμή που σας είδαμε,για εμάς είστε τόσο σημαντικές,είστε μέλη της παρέας μας τώρα,οικογένεια μας,οι μικρές μας αδελφές που τις λατρεύουμε!>>

Δάκρυα κύλισαν στα μάγουλα μου και εκείνος μου τα σκούπισε με τον αντίχειρα του..ήταν τόσο γλυκός,απο τότε που πάτησα το πόδι μου εδώ μου φέρεται τέλεια..φαίνεται πόσο νοιάζεται για μένα,όχι δεν του αρέσω,με θεωρεί αδελφή του,αλλά κάτι είναι και αυτό..μακάρι να ήξερε πώς νιώθω αυτή τη στιγμή...