Cant Let Her Go.

CHAPTER 5

Chapter 5:

Harry's pov:

Είμαι τόσο ευτιχισμένος,πέρυσι τέτοια μέρα στο πάρτυ μου ήταν μόνο 10 άτομα και τώρα δές..το σπίτι μου είναι γεμάτο και η παρέα μας όσο πάει και μεγαλώνει,σήμερα προστέθηκαν ακόμα 2 μέλη στην παρέα.

<<Δήμητρα αγάπη μου,θέλεις κάτι να πιείς;>>

<<όχι Harry απλά φίλα με>>

Φιλιόμασταν για αρκετή ώρα μέχρι που αποφάσισα πως θα έπρεπε να διασκεδάσω τους καλεσμένους μου.

<<Θέλει κανείς να παίξουμε μπουκάλα;>>

Όλοι απάντησαν θετικά,μόνο τα 2 κορίτσια φάνηκαν λίγο ενοχλημένα με την ιδέα αυτή αλλά έκατσαν στον κύκλο για να παίξουν.

Γύρισα το μπουκάλι,έδειξε εμένα με την Μαρίνα.φυσικά και την φίλησα,η Δήμητρα φάνηκε ενοχλημένη αλλά συνεχίσαμε το παιχνίδι μέχρι που έτυχε η Μιχαέλα με τον Zayn,μια αμηχανία σχηματίστηκε στο πρόσωπο της και τότε ο Zayn σηκώθηκε,την φίλησε και εκείνη φάνηκε τρομαγμένη.

<<εμ..ωραία περνάμε αλλά πρέπει να γυρίσω στην εστία,Harry χρόνια πολλά,Έλενα αν θέλεις έλα μαζί μου,αγόρια θα τα πούμε αύριο,καλή σας νύχτα>> είπε και πήρε την τσάντα της και έφυγε τρέχοντας,έσερνε απο πίσω και την Έλενα που φάνηκε μπερδεμένη.Ο Niall κοιτούσε σαστισμένος,το ίδιο και ο Liam,δεν είχαν καταλάβει τι είχε γίνει μόλις τώρα..

Liam: ρε; που πάνε; δεν έχουν αμάξι ούτε ξέρουν που να πάνε απο δώ,πρέπει να τις βρούμε πρίν χαθούν.

Elena's Pov:

Τρέχαμε για σχεδόν 10 λεπτά,όταν σταματήσαμε κοίταξα λαχανιασμένη την Μιχαέλα.

<<τι;>> μου είπε και με κοίταξε και αυτή.

<<τι έγινε; γιατί φύγαμε έτσι; γιατί τρέχαμε; που είμαστε; πώς θα πάμε στην εστία τώρα;>>

<<θα σου εξηγήσω αύριο,τώρα πρέπει να ψάξουμε για ταξί>>

Ψάχναμε για αρκετή ώρα,για κακή μας τύχη άρχισε να βρέχει.τα φορέματα μας είχαν κολλήσει επάνω μας και τα μαλλιά μας επίσης στο πρόσωπο μας.

Ένα αμάξι σταμάτησε μπροστά μας,κάποιος βγήκε απο μέσα μας άρπαξε και μας έβαλε να κάτσουμε στα πίσω καθίσματα.

Είχαμε τρομοκρατηθεί όταν ακούσαμε μια γνώριμη φωνή.

<<Που είσασταν potatoes; σας χάσαμε,φύγατε πολύ γρήγορα>>

<<Niall; Liam; ευχαριστούμε που ήρθατε,έχουμε γίνει μούσκεμα.>> είπα με ανακούφιση

Εκείνοι δεν απάντησαν και συνεχίσαμε την διαδρομή σιωπηλά..

Φτάσαμε στην εστία και πήγαμε στα δωμάτια μας,καληνυχτίσαμε ο ένας τον άλλον και εγώ με την Μιχαέλα ανταλλάξαμε αγκαλιές και φιλιά.

O Liam μου άνοιξε την πόρτα,μπήκα μέσα και ξάπλωσα στο κρεβάτι.Ήμουν τόσο εξαντλημένη που αποκοιμήθηκα αμέσως.

Liam's pov:

Μόλις μπήκαμε στο δωμάτιο ξάπλωσε στο κρεβάτι και κοιμήθηκε αμέσως,την κοίταξα,ήταν τόσο γλυκιά,και βρεγμένη..έψαξα στην ντουλάπα της και βρήκα ένα ζευγάρι καθαρές μπιτζάμες και έπρεπε να της τις βάλω.

Στην αρχή ντράπηκα γιατί την ξέρω μόνο μία μέρα,αλλά σκέφτηκα καλύτερα αυτό παρά να αρρωστήσει. Είχα ήδη αρχίσει να νοιάζομαι για εκείνη. Της έβγαλα το φόρεμα,φορούσε κόκκινα εσώρουχα,ακριβώς αυτά που μου αρέσουν,της φόρεσα τις μπιτζάμες και την πήρα αγκαλιά για να την βάλω μέσα στα σκεπάσματα,εκείνη μου χάιδεψε τον λαιμό και με φίλησε στα χείλη.προφανώς απο την κούραση δεν κατάλαβε τι έκανε,έκλεισα το φώς και ξάπλωσα στο κρεβάτι μου...δεν μπορούσα να κοιμηθώ,την σκεφτόμουν όλο το βράδυ...

Niall's pov:

Μπήκαμε στο δωμάτιο και άρχισε να γδύνεται μπροστά μου,βασικά πίσω απο το φύλλο της ντουλάπας αλλά την έβλεπα απο τον καθρέφτη.Διάλεξε μπιτζάμες,ήταν πουά λαχανί με άσπρο,την καληνύχτισα και μου χαμογέλασε.Ξάπλωσα στο κρεβάτι και άνοιξα την τηλεόραση.

<<Niall την χαμηλώνεις λίγο; είμαι πολυ κουρασμένη και θέλω να κοιμηθώ>> μου είπε γλυκά.

<<Φυσικά,συγγνώμη για την ενόχληση>>

Δεν απάντησε,χαμογέλασε και γύρισε πλευρό για να κοιμηθεί...ήταν τόσο γλυκιά,άρχισα να ερωτεύομαι..ήμουν σίγουρος πια...