My Secret Talents

Hoofdstuk 3

Dries wordt wakker nu de zon op komt.
Hij staat op en merkt dat hij weer een mens is.
Dries wist niet wat er gisteren was gebeurd maar vond het in ieder geval heel interessant.

Hij gaat weer op weg maar raakt ineens in paniek.
Waar moet hij nu naar toe?
Hij heeft geen andere familie buiten zijn ouders.
Misschien moet hij naar een weeshuis of naar een pleeggezin.
Dries begint te lopen en staat op het punt om te beginnen huilen. Hij gaat onder een boom zitten en begint te huilen.
En of dat nog niet genoeg is, begint het nu ook nog eens te regenen en te donderen.

Na een half uur onder de boom zitten kwam mevrouw Magosine lang hem staan en boodt hem een stukje brood aan.
Hij nam het aan maar durfde er geen hap van te nemen (mevrouw Magosine was niet echt bepaald het lievelings oudje van de stad)

Dries besloot haar te vertrouwen en at het hele stukje brood op.

Mevrouw Magosine boodt hem een slaapplaats aan en hij accepteerde die want hij wou niet nog eens onder een boom op koud vochtig gras liggen.
Misschien werd er gezegd dat mevrouw Magosine niet te betrouwen was, volgens Dries was ze toch een vriendelijk vrouwtje.

Ze gingen naar haar huis maar onderweg begon Dries zich af te vragen waaron ze hem niet eerst naar zijn ouders bracht.
Zou ze het weten van de ruzie, dat hij in een wolf veranderd was?

Eindelijk bij mevrouw Magosine's huis aangekomen.
Het was een klein huisje maar groot genoeg voor 2 personen.

Ze gaan naar binnen en Dries zijn mond viel open.
De binnenkant was niet zoals gewone huizen maar was een grote tuin met dieren die veranderden in mensen en omgekeerd.

Mevrouw Magosine begon te spreken: "Ik heb je gisteren gezien toen je uit het huis van je ouders liep."
"Maar mevrouw Magosine waarom neemt u zoveel kinderen op?"
"Dat men lieve jongen, dat is een heeeel lang verhaal."

Een klein jongetje van ongeveer 6 jaar loopt naar ons toe en vraagt: "Mevrouw Magosine, wilt alsjeblieft nog eens hét verhaal willen vertellen?".
Het jongetje begint een pruillip te trekken.
Mevrouw Magosine kan er niet tegen en zegt: "Karolien, men meisje, wil je alsjeblieft een stoel voor me pakken?" (Oke sorry als dit zo raar klinkt).

Sorry peepz dat ik zo korte hoofdstukken maak en onregelmatig upload. Ik hoop dat jullie men verhaal al leuk vinden.

Xxx Amber