My Perfect Squad

Hoofdstuk 16.

~vrijdag 15 februari 2019

P.O.V. Link
Nee. Nee, nee, nee! Lotte mag niet dood zijn, het mag niet! Ik heb niet door dat ik hysterisch aan het huilen ben, tot Lindsay me over mijn rug wrijft en me probeert te troosten.
Ze moet het weten. Ze moeten het beide weten. Moesten het beide weten. Ik kan dit niet langer.
Ik weet wat ik ga doen.
Ik sta op en loop naar Lotte haar kamer. Ik ga naast haar bed zitten en pak haar hand.

'Hallo, Lotte, hoe heeft het zo moeten komen? Waarom moesten die mannen de winkel binnenlopen, waarom moesten ze zomaar in de ronde schieten? Je bent, was, echt een fantastische vriendin en als iemand dit niet verdiend, ben jij het wel. Wij zijn kapot. Onze vriendin is weg, voorgoed. Iedereen houdt van je, op een vriendschappelijke manier. Maar ik hou op een andere manier van je. Hield van je. Mijn liefde heeft geen zin meer, je bent weg. Ik hou van je Lot, voor altijd!' zeg ik huilend, waarna ik terug loop naar de rest.

'Ik ga,' zeg ik tegen de rest waarna ik de deur uitloop en naar het huis van Enzo rijdt. Ik pak een stuk papier en begin met schrijven.
Ik hoor de rest komen, precies op het moment dat ik de envelop dichtplak.
Snel ga ik naar mijn matras en doe alsof ik slaap. 'Link! Eten!' Wordt er geroepen en ik ga naar beneden om te eten.

~donderdag 21 februari 2019

Ik ren naar mijn matras en haal de envelop eronder weg. Snel leg ik de envelop op tafel en loop weer terug.
'Ik ga naar Lotte!' schreeuw ik en zie nog net Sophia aankomen rennen. 'Mag ik mee?' vraagt ze. Dat doen we elke dag, samen naar het graf van Lotte.

Op het kerkhof lopen we naar Lotte haar graf en gaan ervoor zitten. 'Ik mis je, Lot,' zegt Sophia waarna ze moet huilen. Ik ga dichter bij haar zitten en leg een arm om haar heen.
Ze blijft snikken en ik volg haar tranen.

~vrijdag 22 februari 2019

P.O.V. Lindsay
Langzaam open ik mijn ogen. Een fel licht schijnt in mijn ogen en alles om me heen is wit. 'W-waar ben ik?' vraag ik met een schorre stem. 'Lin!' schreeuwt iemand. Sophia. 'Soof? Waar ben ik?' 'Je was gevallen in de winkel waar we de jurk van Jill gingen halen en was meteen out. Je bent met de ambulance hiernaartoe gebracht en je ligt hier al een week.'

Dan komen Lotte en Link de kamer ingelopen. 'Lot?' fluister ik zachtjes. 'Je was toch dood?' Ze kijken me raar aan. 'Je hebt het allemaal gedroomd Lindsay,' zegt Sophia en ik zucht opgelucht. 'Wat was er gebeurd dan?' vraagt Link nieuwsgierig en ik vertel het hele verhaal.

'Jij was verliefd op Lotte en jullie zaten voor haar graf. Toen werd ik wakker.' Het is een uur later en ik heb het hele verhaal verteld. 'Het was maar een droom. Ik leef nog, Lindsay,' zegt Lotte en ik glimlach. 'Gelukkig wel ja!'

~dinsdag 26 februari 2019

Ik ben nu al een dag of vijf thuis en alles gaat weer zoals ervoor. Ik kijk naar de slingers aan het plafond. De dag dat ik thuis kwam was super.

Flashback
'Lindsay!' roepen Jill en Dee waarna ze me bestormen. 'Jilly! Deetje!' roep ik terug, terwijl ik ze knuffel. 'We komen jou halen!' zegt Dee. Ik knik en geef ze beide een tas en pak zelf mijn koffer. Daarna lopen we naar de auto en gaan naar huis.

Ik loop het huis is, het is helemaal donker. Als ik de kamer inloop, verwacht ik dat iedereen tevoorschijn springt, maar dat gebeurd niet. In plaats daarvan wordt er een blinddoek voor mijn ogen gedaan en wordt ik meegevoerd. Ineens wordt mijn blinddoek afgedaan en zie ik iedereen staan. Zelfs Summer en Noa zijn er! 'Welkom thuis!' roepen ze in koor.

'O, wauw, dankje!' roep ik en ik krijg tranen in mijn ogen. Jeremy komt maar me toe. 'Lieve Lindsay, welkom thuis!' zegt hij waarna hij mij een knuffel en kus geeft.
Met zijn allen lopen we naar binnen waar we taart gaan eten. Sophia, Dee en Lotte smoezen wat en Jill komt erbij staan. Ze knikt enthousiast en ik zie Lindsay aftellen op haar vingers. In koor roepen ze: 'Morgen gaan we shoppen!'
Ik knik blij. 'Ja! Maar dan moet iedereen mee, ook Noa!' Om me heen knikken ze allemaal. Yes!

Ik word uit mijn gedachten gehaald door Jeremy die roept of we Black Stories gaan doen. 'Milan, wil je dat wel, aangezien je het ook opneemt?' vraagt Jill meteen. 'Tuurlijk, maar dan kan ik het net zo goed opnemen,' zegt hij.
Iedereen knikt en rent weg om zichzelf te fatsoeneren. Ik blijf zitten, ik kan nog niet zoveel. Door die val heb ik een hersenschudding en is mijn evenwicht nog onstabiel. Link komt naar me toe lopen. 'Heb je wat nodig?'
Ik knik. 'Een spiegel, mascara, een borstel en één van de meiden, degene die tijd heeft om mijn haar te vlechten,' som ik op. 'Komt eraan!' zegt Link en hij loopt weer weg.

Even later komt hij terug met Sophia en de gevraagde spullen. 'Alsjeblieft. Als je nog wat nodig hebt roep je me maar.' Ik knik en Link loopt weer weg.
Ik pak de spiegel en doe mijn mascara goed terwijl ik met Sophia klets. 'Wil je mijn haren doen?' vraag ik haar. Ze knikt en gaat achter mij zitten.

P.O.V. Lotte
Ik heb me al helemaal omgekleed en ben al klaar, dus ik pak mijn mobiel en ga op Twitter. Vet lang geleden dat ik daar op heb gezeten.
Overal staan dingen als: "Linte 4 ever". Wat? Ik snap de shipname, Link en ik, maar waarom worden wij geshipt? Eerst Lindsay en nu de fans. Bijzonder! Ik ga naar het profiel van Link en zie dat ik met hartjes in zijn bio sta. Ook de namen van de rest van de Squad staat er in, met hun lievelings-Emoji. Ik zucht. Ze hebben het gewoon verkeerd opgevat!

~1016 woorden~