Arkadaşlar asıl EN GÜZEL RÜYAM adlı kitap bu . Bunu eklerseniz sevinirim.
Kızın adı Hande . Bir mahallede abisi,anne ve babasiyla birlikte yaşıyor.21 yaşında. Okumuyor ve çalışmıyor.
~~~~~~~~~~~~~~~~~
Erkeğin adı Emre. Aynı mahallede kiz kardeşi,ann...
Sabah uyandigimda emre uzerini değiştiriyordu. "Bir yere mi gidiyorsun"diye sordum. ""Beraber gidiyoruz. Hazırlan hadi sen de" "Nereye gidiyoruz"dedim ve yatakta doğruldum. "Hastaneye. Randevu aldım" "Benim niye haberin yok peki bundan " "Söyledim ya şimdi " "Emre!!" "Ya zaman kalmadi söylemeye. Hadi geç kalicaz." "Of emre"
Kalkip banyoya gittim. Elimi yüzümü yikadim. Sonra odaya geri döndüm. Emre asagiya inmisti.Dolaptan bordo kazak, siyah dar pantalon ve beyaz kareli gömlek çıkardım. Üzerini giymeye başladım. Gömleği giyip üzerine de kazağı giydim. Altima da pantalonu giuince sacima geçtim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Saçımı topuz yaptım. Rimel ve parlatici sürdüm. Sonra da dolaptan siyah botlarimi aldım ve aşağıya indim. "Ben hazirim"dedim. "Tamam hadi çıkalım "dedi. Montumu da alıp giydim. El ele evden ciktik ve arabaya bindik. Arabayı çalıştırdı ve hastaneye doğru sürmeye başladı. "Kahvaltı etmedik"dedim. "Birşey yememen gerekiyormuş. Tahlil falan isteyebilirmis doktor." "Tamam o zaman "
Hastaneye geldiğimizde arabadan indik ve hastaneye girdik. Bir kapının önüne geldiğimizde emre durdu. "Burası. Gel oturalım şuraya "dedi ve yandaki koltukları gosterdi. 5 dk sonra kapıdan bir hemşire çıktı ve beni çağırdı. Içeriye girdik. Sarışın bir bayan doktor vardı. "Merhaba hoşgeldiniz"dedi gülerek ve sıkmam için elini uzattı. "Hosbulduk."dedim ve elini sıktım. "Siz hande hanim olmalısınız " "Evet benim." Benden sonra emre yle de selamlastilar. "Buyrun oturun "dedi. Biz de emre yle karşılıklı koltuklara oturduk. "Benim ismim sevda. Hamilelik süreciniz boyunca beraberiz. Tabi doktor değiştirmek istemezseniz." "Yok değiştirmeyi düşünmüyoruz"dedi emre. "Tamam o zaman. Hande hanim bebeginizi daha önce görmediniz dimi." "Hayır. Ilk defa geliyoruz"dedim. "Tamam buyrun bakalim bebeginize" doktor kalkınca bende kalktım. Gösterdiği yere yattim. Karnimi açınca soğuk bir jel gibi birşey sürdü. Bu da benim tüylerimi ürpertti. "Evet burada bebegimiz"dedi ve bir noktayı gösterdi. "O mu gerçekten"dedi emre. "Evet ama henüz çok küçük " Benim gözümden bir yaş akti. "Bebeğim"diyebildim sadece. "Bizim bebegimiz"dedi emre. Gelip elimi tuttu. "Bu da bebeğinizin ilk fotoğrafı" dedi ve elime ultrasyon fotografini verdi. Bana bir tane peçete verdi ve bende karnimi sildim. Sonra kalkıp gömlegimi ve kazagimi duzelttim. Emre ile beraber doktorun karşısındaki koltuklara oturduk. "Bu ilk aylarda mide bulantısı ve bas dönmesi olabilir. Bu gayet normal. İler ki aylar da aşermeleriniz başlayacak. Bunlar dışında ogrenmek istediğiniz şeyleri bana sorabilirsiniz." "Ben birşey sorabilir miyim?"dedi emre. "Tabi sorabilirsiniz" "Hamilelik sürecinde cinsel birliktelik mümkün mü?" Oha emre. Ayağımla bacağına vurdum ama o etkilenmedi bile. Çünkü sadece doktorun ağzından çıkacak kelimeleri bekliyor. Doktor gülümsedi ve konuşmaya başladı. "Şimdilik mümkün. Yani dikkatli olunması şartıyla. Ama 6. Aydan sonra tavsiye etmiyoruz. Bebeğin sağlığı açısından." "Tamam tesekkurler sevda hanim"dedi emre. "Rica ederim. Iyi günler " "Hadi hayatım."dedi emre ve tutmam için elini uzattı. Bende tuttum ve beraber odadan ciktik. "Emre öyle pat diye sorulur mu?" "Neden sorulmasin. Sordum iste. Ayıp birşey mi?" "Of emre ya. Ne yapicam ben seninle?" "Seni bilmem ama ben sana ne yapacagimi cok iyi biliyorum." "Öküz "
Beraber hastaneden çıkıp arabaya bindik. Emre arabayı çalıştırdı. Evin yolundan değil de başka bir yoldan gidiyordu. "Emre nereye gidiyoruz " "Sabah kahvaltı etmedik. Kahvaltıya gidiyoruz." "Tamam"dedim.
Araba durduğunda indim. Deniz kenarı bir yerdi. Burası gerçekten çok güzel. "Begendin mi?"diye sordu. "Evet burası gerçekten çok güzel" "Gel içeriye geçelim "dedi ve içeriye girdik. Ama emrenin yüzünde garip bir ifade vardı. Gözlerin de sanki acı ve özlem var gibiydi. Ama neden ki? Masaya oturduk. "Aşkım sen iyi misin?"diye sordum. Yavaş bir şekilde kafasını salladı. "Burası.."dedi ve devamını getiremedi. "Ne oldu buraya"diye sordum. "Burası... Ecemle en son geldiğimiz yer"dedi. Inanamiyorum ecem mi? Ecem emrenin en küçük kardesiydi. Yani masalinda kardesi. 4 kardestiler yani. Ama 3 yıl önce öldü. Trafik kazası geçirdi. Yanında da emre vardı. "Buradan eve dönerken kaza yapmıştık "deyince için parçalandı. Ecem çok güzel bir kızdı. Masal'in aksine doğuştan sarisindi. Gözleri yemyeşil di. 15 yasinda öldü. Eger yaşasaydı 18 yasinda olacaktı. "Hayatım istersen gidebiliriz"dedim. "Hayır. Kahvaltimizi yapalim. Ama senden bir ricam var hande" "Tabi canim. Soyle" "Bir kizimiz olursa adını Ecem koyabilir miyiz?" "Tabiki de koyabiliriz"dedim ve masadaki elini tuttum. Gözümden de birkaç damla yaş aktı. Ama emre görmeden hemen sildim.
Kahvaltimiz bittikten sonra arabaya yeniden bindik ve eve doğru yola çıktık. Eve geldiğimizde arabadan indik ve eve girdik. "Aşkım ben yemek yapmak için mutfağa gidiyorum" "Tamam bitanem" Mutfağa gittim. Ellerimi yikayip yemek yapmaya basladim.
Yemekler hazır olduktan sonra yatak odasına ciktim. Üzerini degistirdim ve yeniden aşağıya indim. Emre telefonla konusuyordu. Ama kaşları çatikti. Bende gidip yanına oturdum. Telefonu kapattıktan sonra bana doğru döndü. Ilk işim catiknkasalrini eski haline getirmek oldu. Işaret parmağına iki kaşının ortasını duzelttim. "Bir sorun mu var" "Evet şirkete gitmem gerekiyor" "Neden?" "Benim olduğum bölümde en baş benim. Yani oranın müdürü gibi. 3. Kat benimle ilgili. Bana da imzalatmalari gereken dosya varmis. Unutmuşlar. Yarına hazır olması gerekiyormuş. Imzalamak için şirkete gitmem gerekiyor." "Tamam ama çok geç kalacak mısın?" "Hayır. Sadece imzalayıp geleceğim." "Peki" Ayağa kalkıp odaya gitti. 5 dk sonra hazırlanmış olarak geldi. Bu adamın hızına yetişebilmek mümkün değil. "Bebeğim ben çıkıyorum." "Tamam hayatim"dedim. Emre çıktıktan sonra bende televizyon izlemeye başladım. 2-3 dk geçtikten sonra kapı çaldı. Emre ne unuttun acaba? Kapıyı actim ve karşımda beklemediğim bir manzarayla karşılaştım. "Ö-ömer abi" "Merhaba hande." "Ne işin var senin burada" Üzerime doğru yürümeye başladı. Içeriye girip kapıyı kapatti. Ben geri geri giderken o da üzerime geliyordu. Sırtımı duvara çarpınca durmak zorunda kaldim. Iyice dibime yaklasti ve tam dibimde durdu. "Emre seni burada görürse öldürür" "Ama göremez. Gittiğini gördüm" dedi. Nefesi yüzüme çarpıyordu. Iğrenç bir koku burnuma doldu. Içmiş pislik. Kokudan dolayı midem bulanmaya başladı. "Hemen bu evi terket"dedim. "Aa handecigim. Hiç yakışıyor mu sana böyle kelimeler. Hem ben işimiz olur diye düşünmüştüm. Duyduğuma göre hamileymissin de"dedi ve karnima elini koydu. "Bebeğimden uzak dur"dedim ve eline vurdum. Onu önümden itmeye çalıştım ama yerinden oynamadı bile. Bana iyice yaklasmaya basladi. Nefesini dudaklarima üfledi. O an yaşlar gözlerime dolmaya başladı. O pis dudaklarını boynuma değdirdi. Onu tüm gücümle kendimden uzaklaştırmaya çalıştım. Bir iki adım geriledi. "Ömer abi ickilisin. Pişman olacağın şeyler yapma." "Ben yaptığım hiç birseyden pişman olmam guzelim."dedi ve yine yaklasmaya basladi. Bende fırsattan istifade hemen o duvardan uzaklaştım. "Cik cik cik. Hande benden kaçamazsin. Bu evde suan da yalnızız farkindaysan." "Bana dokunamazsin"dedim ve geri geri yürümeye başladım. "Ondan o kadar emin olma bence"dedi ve bana iyice yaklaştı. Bende geri geri kaçarken lanet olsun yine duvara carptim. Ama bu sefer mutfaktaki duvara. Deminkinden daha da yakinima geldi. Boynumu öpmeye başladı pislik. Onu kendinden uzaklaştırmaya çalıştıkça opusünü daha da sertleştirdi. Tam o sirada salondan bir ses geldi. "Lann"diye kükredi resmen emre. Ömer benden uzaklaştı ve emre ye döndü. Bende olduğum yerde kalakaldım. Emre ömerin uzerine atladi ve yüzünü yumruklamaya başladı. Omer artik kendinden gecmis bir sekilde yerde yatiyordu. Benim de gözlerim kararmaya başladı. Yavaş yavaş duvardan yere düştüm. "Hande"emrenin adımı seslenmesiyle dünya sanki soyutlaşti. Gözlerimi kapatmadan önce ki gördüğüm son şey bacaklarimin arasındaki kandı. Allahım ne olur bebegime birşey olmasın.
~~~~LÜTFEN OKUYUN~~~~
Arkadaşlar merhaba. Emeğe saygı lutfen. Hafta da bir çok bölüm yayınlıyorum. Üstelik elimden geldiğince bölümleri uzatmaya çalışıyorum. Siz oy ve yorum yapmayınca moralim bozuluyor. Çok zor birşey değil. Tamam beğenmiyor olabilirsiniz ama bunu da söyleyin o zaman. Yorum yapın. Oylar bana moral oluyor. Lütfen..sizleri seviyorum..
