EN GÜZEL RÜYAM

26.BÖLÜM

Bölüm geldi.. Iyi okumalar..

"Biri erkek biri kız"

Bir oglum birtane de kizim  olucak. Çok güzel bir duygu bu.

Emre ye baktığımda çok mutlu gözüküyordu. Ağzı kulaklarında yani.
"Hayırlı olsun. Artık taburcu olabilirsiniz"dedi sevda hanim ve gülümseyerek odadan çıktı.
"Bir kizimiz birde oğlumuz mu olacak şimdi bizim"dedi.
"Evet hayatım"

"Tamam. Hadi artık gidelim biz de."dedi gülerek.

Yavaşça kalkmama yardım etti. Iyiyim diyorum ama anlamıyor.
Odadan çıkıp asansöre geldik.
Binip en alt kata indik.

Arabaya bindim. Emre de sürücü koltuğuna bindi.
"Önce bir yere gidip kahvaltı edelim. Sonra eve gideriz"dedi.
"Aşkım bu aralar çok masraf yaptık. Evde hazırlarım ben kahvaltı. "
"Hayır. Yorulmanı istemiyorum. Bir kahvaltıdan birşey olmaz."
"Ama-"
"Itiraz istemiyorum"
"Tamam"

Nasıl bir adam bu. Kahvaltı hazırlarken yorulacagim diye korkuyor. Iyi ki böyle bir adama aşık olmuşum.

Kahvti yerine geldiğimizde arabadan indik. Emre hemen benim yanima gelip koluma girdi.
"Emre ben iyiyim. Hasta muamelesi yapma artık."
"Tamam tamam."dedi ve elimi tutup yürümeye başladı.

Bir masa seçip oturduk. Çok kalabalık bir yer değildi.

Bir garson yanımıza geldi. Tahminen benden 1-2 yaş büyük bir kız.
"Ne alırsınız"
"Bize iki tane kahvaltı tabağı ve 2 tane çay"dedi emre.
"Hemen getiriyorum"dedi ve gitti.

"Çok aç mısın?"
"Evet."
"Sabah tost yedin"
"Evet ama bitiremedim ki."
"Tamam tamam birşey demedim. Sen yeter ki ye"
Tam o sirada garsonda geldi ve siparişleri getirdi. Hemen yemeğe başladım.
"Bebeğim yarın yılbaşı. Bizimkilere haber verdin mi?"
"Hayır vermedim. Eve gidince ararım"dedim.
"Tamam"

Kahvaltimizi bitirdikten sonra hesabı ödeyip mekandan ayrıldık. Yeniden arabaya bindik ve mahalleye ilerledik.

Evin önüne geldiğimizde arabadan indik ve eve girdik.
Birden dün akşam yaşananlar gözümün önüne geldi ve derin bir nefes aldım. Emre de benimle aynı şeyi düşünmüş olacak ki yanıma gelip elini belime koydu.
"Herşey geçti. Artık mutluyuz"
Onaylar bir şekilde başımı salladım.
"Ben odaya çıkıyorum"dedim ve merdivenleri çıkmaya başladım.
Odaya girdiğimde kendimi yatağa attım. Neler yaşamıştık 1 günde. Hiç olamayacak şeyler. Düşünceleri bir kenara bırakıp ayağa kalktım ve uzerimi değiştirmeye başladım.

Üzerimdekileri değiştirdikten sonra telefonumu elime aldım.
Rehbere girip masalı aradım.

Bir,iki,üç ve dördüncü çalışta telefonu açtı.
"Nerdesin kız. Niye bu kadar geç açtın telefonu"
"Kerem le uğraşıyorum. Işe geç kaldı. Onu göndermeye çalışıyorum."
"Aa tamam o zaman canım. Ben seni sonra ararım"
"Tamam canım görüşürüz"
Telefonu kapattıktan sonra aklıma emre geldi. O neden işe gitmedi ki bugün.

Odadan ciktik ve aşağıya indim.
Emre bin yanına gidip koltuğa oturdum.
"Hayatım sen bugün ise gitmeyecek misin?"
"Öğleden sonra gideceğim. Hastahanedeydik diye izin aldım."
"Tamam o zaman"

"Annelere söyleyecek misin?"
"Hayır soylemeyelim. Sende söyleme. Boşuna üzülmesinler. Iyiyim ben zaten"
"Tamam bitanem. Sen nasıl istersen"

~~~~~~~~~

"Akşama görüşürüz güzelim"
"Görüşürüz hayatım"dedim ve kapıyı kapattım.
Emre ise gitti ve saat şu anda 12.30.

Mutfağa gidip 2 tane çikolata aldım ve salona geri döndüm.
Koltuğa oturup bağdaş kurdum. Telefonu açıp rehberde ezgi'nin ismine tikladim. Yani 'limonum' yazısı.
2.çalışta açtı.
"Handemm"
"Nasılsın limonum"
"Iyiyim sen nasılsın"
"Iyiyim bende. Ogluşumuz nasıl. Uzuyor mu seni"