Stay With Me

chapter 16

"Sir gusto daw po kayong makausap ni ma'am " bungad ng sekretarya ko

"Sige papasukin mo" inayos ko ang mga nagkalat na papel

"Jasper iho! " si mama hinalikan nya ako SA pisngi

"Kamusta kana? "

"I'm ok, napadaan kayo? " umupo sya SA sofa, tinanggal ang sour na shade

"But your is not ok, bat mo sya iniwan may sakit pala sya" si bettina ang tinutukoy nya dumaan siguro sya SA bahay

"Kaya nya ang sarili nya ma, saka may trabaho ako "

"Mas importante pa ba yan kesa SA kanya? " nagbuga ako ng hangin

" please ma not now" Alam ko na kase kung San papunta ang usapan

"Jasper akala ko ba prinsesa mo sya? " mula kase pagkabata tinuring Kong syang prinsesa pero taliwas taliwas yun SA pakikitungo ko SA kanya dahil Hindi ko parin matanggap na sya ang dahilan kung bakit nawala si lhara ang mahal na mahal kong kapatid

"Hanggang ngayon ba hindi mo parin sya mapatawad?"

"No dahil Hindi madali ang magpatawad "

"Oo alam ko galit din ako SA kanya noon,pero iho 6 years na ang nakalipas napatawad ko na sya at nareliaze Kong wala syang kasalanan, na aksidente Lang ang lahat " umiling ako lumapit sya sakin

"Alam Kong matagal mo na syang napatawad dyan " tinuro nya ang kaliwang dibdib ko

"
Pero natatabunan lang ng galit mo"

"Hindi ma, saka bakit ba sya ang pinag uusapan natin? " pag iiba ko bg usapan

"Pinapaalalahanan Lang kita, oh sya sige aalis na ako " tumayo ako para masamahan sya SA pinto

"By the way, ang prinsesa minamahal hindi sinasaktan,pahalagahan mo hanggat hanggat nasa tabi mo sya at hindi yung SA bandang huli magsisi ka pag Wala na sya"
Saka sya tumalikod

"Tsk! " Hindi na sya ang prinsesa ko at hinding hindi ko ako magpapadala sa kanila para Lang mapatawad sya.

"Hoy! Jasper!" Binato ako ng pulutan ni Kenneth, natauhan ako

"Ano may problema ka Di ba? Kanina kapa tulala dyan "napailing ako,pero sa totoo lang kanina ko pa iniisip ang mga sinabe ni mama, di mawala at parang nag eecho

"Pahalagahan mo hanggat nasa tabi mo sya, hindi yung sa huli magsisi ka" pinilig ko ang ulo ko napansin ko si bryan na umiiyak, ano to labasan ng problema? Apat kaming magtotropa si Kenneth ,Bryan at rico na tinungga ang laman ng bote, andito kami ngayon sa resthouse nya

"Bro tama na ang bakla mong umiyak " si ken, patuloy lang sa pag iyak si Bryan

"Hayaan mo nasasaktan ehh! "

"Anyare sa kanya? " tanong ko

"Mahal nya sa daw si krystel, pero hindi daw sya mapatawad dahil don sa ginawa nya" napatingin ako Kay Bryan ganyan din kaya si bettina?
May kunting kurot sa puso ko sa isiping yun. No hindi ako dapat maawa sa kanya! so what kung umiiyak sya? Wala akong pakialam .

"Oh ikaw naman, problema mo? " Tinungga ko ang laman ng bote bago lingunin si rico

"Wala "

"Oh! Cmon jasper samin kapa ba maglilihim alam naman naming si bettina ang gumugulo dyan sa isip mo" sinamaan ko ng tingin si Kenneth ,ang daldal talaga ng lalakeng to.

"Pahalagahan mo hanggat andyan pa sya" singit ni Bryan

"Oh !baby boy tapos kanang Umiyak? " napatawa kami binatukan sya ni Bryan.
Hindi ko Alam naguguluhan ako hindi ko na dapat maramdaman ulit.

Thanks sa mga silent readers dyan.. :)