App Double Trouble | On Hold

Κεφάλαιο 2ο

Η μισή μου μέρα περνά ανούσια μέσα σε αυτό το σωμόν κτήριο. Απορώ πώς τα παιδιά του πλανήτη αντέχουν να ξοδεύουν την μέρα τους εδώ μέσα.

Με την τσάντα μου γεμάτη σημειώσεις και βιβλία επιστρέφω με τα πόδια στο σπίτι μου. Ξέχασα να αναφέρω πως κουβαλάω και τον Γιώργο μαζί μου.

«Χρύυυυσα;» ακούω την φωνή του μέσα στην απόλυτη ησυχία που επικρατεί μεταξύ μας.

«Ρίχ'το» αναστενάζω και συνεχίζω τον δρόμο μου.

«Γιατί λέμε “κοιμάται σαν μωρό” αφού τα μωρά ξυπνούν κάθε δύο ώρες;» με ρωτάει και τον κοιτώ παράξενα.

Το κινητό μου χτυπάει στην τσέπη μου και χαίρομαι. «Μισό λεπτό» λέω και το σηκώνω. «Ναι;»

«Έλα Χρυσά... Γυρνάτε;» ακούω την φωνή της Μάρθας στο ακουστικό.

«Ναι, ναι... Ερχόμαστε, τα λέμε» της λέω και το κλείνω.

«Γιατί έτσι» του απαντάω τελικά και μέσα μου γελάω.

«Και το “@” σε τι ακριβώς μοιάζει με το παπάκι;» πειράζει την μπλούζα του.

«Έχεις κι'άλλες ερωτήσεις;» αναστενάζω.

«Ναι. Τι σημαίνει κάθομαι όρθιος;»

Τον κοιτάω από πάνω έως κάτω και σταματώ απότομα. Περπατάει λίγο μόνος του όμως σταματάει επίσης. «Νομίζω πως πρέπει να πάμε σπίτι πιο γρήγορα» λέω τελικά και περπατάω ακόμα πιο γρήγορα. Ο Γιώργος τρέχει για να με φτάσει —ευτυχώς το σπίτι μας δεν είναι πολύ μακριά.

«Τα περδίκια δεν αρρωστένουν ποτέ;» τρέχει να με προλάβει. «Γιατί χρειάζονται πλύσιμο οι πετσέτες του μπάνιου αφού όταν τις χρησιμοποιούμε είμαστε καθαροί; Σε τι χρησιμεύει η τρύπα στα ντόνατς; Πώς λέγετε ένα αγριογούρουνο όταν είναι ήρεμο; Αφού το κολύμπι κάνει καλό στην σιλουέτα πώς εξηγούνται οι φάλαινες; Πώς πήρε το όνομά της η μακαρονάδα 'πουτανέσκα';»

Γουρλώνω τα μάτια μου προς αυτόν όταν τελειώνει με τις ερωτήσεις του. «Τέλος;» ρωτάω αγανακτησμένη.

«Όχι» λέει και βλέπω μπροστά μας, το σπίτι μας. «Γιατί πρέπει να ξεσκονίζ-»

Δεν τον αφήνω να τελειώσει την ερώτησή του καθώς αρχίζω να τρέχω μακριά του φωνάζοντας: «Η κοντή θέλει να με δηλητηριάσει!». Σταματώ κάποια στιγμή λίγα μέτρα μακριά από το σπίτι μου και φτιάχνω την μπλούζα μου. Τουλάχιστον να γίνομαι ρεζίλι με στυλ.