Κεφάλαιο 18ο

356 72 167
                                    

«Μπορείτε να περιμένετε εσείς εδώ, όσο εγώ ετοιμάζω τα χαρτιά» μας χαμογελά η κυρία στην υποδοχή της σχολής οδηγών και κάνω το ίδιο.

Εγώ και ο Γιάννης —που αποφάσισε να με συνοδεύσει στην σχολή οδηγών ώστε να κανονίσω την εγγραφή μου— καθόμαστε στην αίθουσα αναμονής αμίλητοι για μερικά δευτερόλεπτα.

Από το πρωί σήμερα συζητώ με την Μυρτώ για το ανερχόμενο ραντεβού της έτσι αποφασίσαμε να πάμε για ψώνια και να αγοράσουμε ρούχα μετά από την επίσκεψή μου στην σχολή.

«Ξέρεις κάτι; Ανυπομονώ τόσο πολύ για την Παρασκευή» πετάει στο άσχετο.

«Την Παρασκευή θα βγείτε;» χαμογελάω. Είμαι αλήθεια χαρούμενη για τους φίλους μου.

«Ναι. Ευχαριστώ που με βοηθάς, είσαι κολλητάρι» χτυπά τον ώμο μου.

«Είμαι» τινάζω τα μαλλιά μου.

«Ως ένδειξη της χαράς που μου προσφέρεις, θα σου μάθω πώς να αναπνέεις κάτω από το νερό» μου λέει καθώς τα μάτια του γυαλίζουν.

«Άμα βγάλω ουρά θα σε αποκαλώ μάγο για το υπόλοιπο της ζωής σου» αστειεύομαι και γελάει.

Πάει στον νερουλά —όπως ονομάζω το μηχάνημα με τα ποτηράκια στα κυριλέ γραφεία που βάζεις νερό— και βάζει σε δύο ποτήρια. «Δες» μου λέει καθώς πλησιάζει και μου δίνει το ένα. «Βάζεις το ποτήρι πάνω από το κεφάλι σου» ακουλουθεί τα λόγια του και εγώ τις κινήσεις του κοροϊδεύοντάς τον, «παίρνεις μία βαθιά ανάσα» τον ακολουθώ ξανά. «και... Έμαθες να αναπνέεις κάτω από το νερό!»

«Μετά εγώ είμαι το παγάκι» ειρωνεύομαι.

Κάνει πως προσβλήθηκε. «Γιου τόκιν του μι;» δείχνει τον εαυτό του με το δάχτυλό του.

«Δεσποινίς Παπασταύρου» μας καλεί η κυρία στην υποδοχή και εγώ με τον Γιάννη πλησιάζουμε τον πάγκο. «Ορίστε το βιβλίο που πρέπει να μελετήσετε προσεκτικά για να περάσετε στις γραπτές αλλά και στις πρακτικές εξετάσεις. Καθώς είστε πολύ σημαντική, μπορείτε να μας ενημερώσετε όταν εσείς νιώσετε έτοιμη να δώσετε τις εξετάσεις» μου χαμογελάει.

«Ευχαριστώ, το εκτιμώ ιδιαίτερα» απαντώ όπως η μητέρα μου σε τέτοιες περιπτώσεις.

«Καλό διάβασμα και καλή επιτυχία. Ορίστε το τηλέφωνο της σχολής» μου δίνει μία κάρτα από τον πάγκο και το βιβλιαράκι.

«Ευχαριστώ πολύ» χαμογελάω και με αυτό βγαίνουμε από την σχολή.

«Θα βρεθείτε τώρα;» με ρωτάει ο Γιάννης κατευθείαν.

App Double Trouble | On HoldDove le storie prendono vita. Scoprilo ora