App Double Trouble | On Hold

Κεφάλαιο 6ο

«Κυρίες και κύριοι, μόλις φτάσαμε στον πρώτο μας προορισμό, την Σύρο! Καλή σας διασκέδαση και καλή διαμονή στο Sea's Diamond!» λέει μία γυναικεία φωνή στα μεγάφωνα σε τρεις γλώσσες.

Ευχαριστούμε για την ενημέρωση, λες και δεν βλέπουμε το νησί έξω από το παράθυρο της καμπίνας.

Κοιμάμαι σε μία καμπίνα μαζί με τον Γιώργο και ήδη έχουν ξεφυτρώσει τα πρώτα προβλήματα. Ποτέ δεν πίστευα πως η συγκατοίκηση με ένα 10χρονο αγόρι θα ήταν τόσο δύσκολη, μέχρι που έμεινα τρεις ώρες μαζί του.

Κατάφερα να γλυτώσω από τον απόλυτο χαμό του δωματίου που είναι πλέον γεμάτο παιχνίδια, ρούχα και κυρίως εσώρουχα κάνοντας μία εξερεύνηση του καραβιού.

Ο πρώτος, ο δεύτερος και ο τρίτος όροφος είναι οι καμπίνες του προσωπικού. Στον τέταρτο όροφο είναι το ένα εστιατόριο όπου είναι μόνο μπουφές —κάτι που δεν θα χρησιμοποιήσω ποτέ— και κάποιες καμπίνες. Ο πέμπτος όροφος δεν έχει καμπίνες μα σε οδηγεί στις δύο πλευρές του πλοίου, που βλέπεις την θάλασσα. Επίσης έχει ένα εξωτερικό μπαρ και τη ρεσεψιόν. Στον έκτο και στον έβδομο όροφο στεγάζονται μόνο καμπίνες. Ο όγδοος όροφος είναι και ο αγαπημένος μου, καθώς περιέχει ένα γκουρμέ εστιατόριο, ένα κομμωτήριο, φωτογραφικό θάλαμο, σαλόνι μουσικής και το κέντρο διασκέδασης, ονόματι «Μούσες». Ο ένατος όροφος έχει το σπα και το κέντρο ομορφιάς, όπως και την πισίνα με το δεύτερο μπαρ. Τέλος, στον δέκατο όροφο υπάρχει μία ντίσκο και το «ταβάνι» του πλοίου όπου η θέα είναι μοναδική.

Δεν έχει πολλά πράγματα, όμως είναι ένα ικανοποιητικό μέρος για μία εβδομάδα.

Στηρίζω το σώμα μου στο μπαρ του ενάτου ορόφου δίπλα από την πισίνα και περιμένω ο μπάρμαν να τελειώσει την δουλειά του όταν το κινητό μου χτυπά. Μόλις το όνομα «Ζήσης» κάνει την εμφάνισή του στην οθόνη, το απαντώ.

«Γειά!» λέω ενθουσιασμένα, επιτέλους μπορώ να επικοινωνήσω με τον ανθρώπινο πολιτισμό.

«Χρύσα! Πώς είναι εκεί; Πώς είναι η κρουαζιέρα;» μου μιλά επίσης ενθουσιασμένος και μπορώ να νιώσω το χαμόγελό του.

«Είναι καταπληκτικά» του ανταπαντώ και αρχίζω να εξηγώ το κάθε τι εδώ. Φαίνεται χαρούμενος κάνοντας αρκετές ερωτήσεις. «Μισό λεπτό Ζήση» διακόπτω την ομιλία μου καθώς ο μπάρμαν μου γυρνά χαμογελαστός. «Μία κρύα σοκολάτα» παραγγέλνω και συνεχίζω.

«Πώς πάει με τον Γιάννη;» με ρωτά όταν τελειώνω και παίρνω την σοκολάτα μου.

«Δεν του μιλάω και δεν μου μιλάει. Απλό» λέω και κάθομαι σε ένα από τα τραπέζια κοιτώντας στην πισίνα.