İMTİHANIMSIN•TAMAMLANDI•

21 🚩 "ŞÜPHE"

Selamünaleyküm canım okurlarım😘
Dedim ki bi yb paylaşım

Paylaştım da bir önceki bölümde dediğim gibi oy ve yorum sınırlandırması yapacağım.

Bir bölümü düzenli olarak en az 200 kişi okuyor o yüzden ben şimdi 30 oy dan başlıyorum. Lütfen oy vermeyi unutmayın.

➰➰30 oy tamamlanmadan yb paylaşmayacağım haberiniz ola❗❗

HAYDİ BİSMİLLAH...

⤵⤵⤵⤵⤵⤵

Sabah uyandığımda yerde bir seksen uzanmış bir koca adam görmeyi beklemiyordum doğrusu. Kahkahalarımı durdurmaya çalışıyordum. Yoksa ta dışarıdakiler duyacaktı sesimi. Ama o kadar komikti ki. Gülmeden edemiyordum.

Oktay yerde belini tutmuş bir halde bana bağırdı.

"Ya ben burada acı çekiyorum! Sen gülüyorsun."

Gülmemi zorla durdurup boynumdan aşağıya kayan şalımı düzelttim.

"Tamam tamam sustum. Ne yapayım ben şimdi?"

Oktay elini uzattı.

"Beni kaldırsan fena olmaz."

Düşünüyormuş gibi yaptım.

"Acaba kaldırsam mı? Kendin kalksana. Ben niye yardım edeyim?"

Koca adam yüzünü buruşturdu.

"Cık cık cık. Bir de imam hatip mezunusun. Bir de iman power bir kızsın. Ne kadar ayıp. Yardım etmek sevaptır sevap. Hem keyfimden istemiyorum. Belim ağrıyor. Kalkamıyorum."

Kaşlarım çatıldı istemsizce. Beni tanımayan kocama kötü bakışlar atmaya başladım.

"İyi de ben imam hatip mezunu değilim. Fen lisesinden mezunum."

Oktay'ın büyüyen gözlerine baktım. Biraz moralim bozulmuş olabilirdi. Biraz mı?

Çok acayip biriyim ya. Hem kocamı tanıyamadığım için hem de kocam tarafından tanınmadığım için üzülüyordum.

"Nasıl ya? Şaka yapıyorsun, değil mi?"

Gözlerimi devirmemek için kendimi zor tutuyordum.

"İşim gücüm yok sana şaka yapacağım."

"Oha! Benim karım şimdi çok zeki yani. Öyle mi?"

Dediği şey üzerine elimin altındaki yastığı ona fırlattım.

"O ne demek be? Önceden gerizekalı olduğumu mu ima ediyorsun?"

Oktay attığım yastığı havada kapıp bana göz kırptı. Ardından tabii yine inledi. Sanırım belini feci incitmişti.

"Ya ben öyle demek istemedim. Zekisin ama fen lisesinden mezun olacak kadar olduğunu bilmiyordum."

Sinirli bakışlarımı kocacığıma hediye ederken yanağımın içini kemirdim.

"Bence sus. Yoksa cidden bu zeki kızdan feci bir dayak yiyeceksin."

Koca adam gülmek istese de belinin acısı buna izin vermiyordu.

"Neyse. İnsanlık bende kalsın" deyip elimi uzattım beyefendiye.