Bavulumdaki eşyaları banyodaki çamaşır sepetine atıp odaya girince aklıma gelen şeyle çekmeceleri karıştıran kocama seslendim.
"Oktay..."
"Efendim karıcığım?"
Kendisine seslenmemle çekmece karıştırma işlemini anında bırakıp bana döndü. Yüzüme yerleşen daha doğrusu kocamla kavuştuğum saniyelerden itibaren hiç gitmeyen gülümseme eşliğinde bir çocuk sevinciyle soruverdim.
"Yarın Seyit abimi karşılamaya gideceğiz, değil mi?"
Oktay anında başını aşağı yukarı sallayıp "Evet, gideceğiz hayatım" diye cevap verince büyük bir sevinçle tekrar kendini çekmecelere çeviren kocama arkasından sarıldım sımsıkı. Kollarım ancak belini sarmalamaya yeterken Oktay bana dönüp iki elini belime yerleştirdi. O da benim gibi kocaman gülümsüyordu.
Alnını alnıma yaslayıp "Ben çıktığımda bu kadar sevinmedin nurlu kız, kıskanmak üzereyim" diye söyleyince kahkahamı tutamamıştım.
"Deli misin? Ben senin çıktığın zaman ölümle savaşıyordum. Daha dünyaya dönüşüme adapte olamamıştım ki hatırlatırım telafi de etmiştik yani. Hem sen beni abimden mi kıskanıyorsun cidden? Adı üstünde; abim."
Oktay gözlerini kısarak bakıp "Abin de erkek sonuçta" diye söyleyince "Cidden delisin Oktay" dedim. Koca adam da omuzlarını silkip "Akıllının bu dünyada işi ne?"dedi.
Bir yandan Oktay'ın felsefik sorusu karşısında göz devirirken bir yandan da belimdeki elleri kendimden uzaklaştırmak için ellerimi hareketlendirdim. Ben kendisini itmeye çalıştıkça beni kendine çeken kocama sinirli bakışlarımı atmaya başladım.
"Beni sinirlendirmek hoşuna gidiyor, onu anladım ama bırak da yatayım. Çok uykum var. Zaten evde Doğan abimle kavga ettim. Aklıma geldikçe sinirlerim bozuluyor. Bir de sen uğraşma benimle."
Oktay başını yan yatırıp yorgunluktan düşen başımı kaldırdı eliyle.
"Sahi o gürültüydü neydi? Niye kavga ettiniz ki?"
Koca adama kısaca "Abuk subuk konuştu işte" diye cevap verdim. Cevabımdan tatmin olmayan Oktay ise ısrar ediyordu.
"Ne söyledi de benim nurlu karım bu kadar sinirlendi?"
En sonunda kurtulamayacağımı anlayıp sorusunu ayrıntılı bir şekilde cevaplandırmıştım. Yoksa başka türlü yatağıma kavuşamayacaktım.
"Vay be kayınçoya bak sen. Neler demiş hakkımda. Az bile demiş."
Oktay iki elini de başının altına yerleştirmiş sağ dirseği de şakağıma baskı yapıyordu. Hissettiğim rahatsızlıkla yatakta biraz daha aşağıya kayıp sağ tarafıma döndüm. Dolayısıyla kendi kendine konuşan kocama arkamı dönmüş oldum. O ise bu durumdan oldukça rahatsız olmuş olmalı ki anında sızlanmaya başlamıştı bile.
"Ama insan kocacığımın koynunda yatayım der. Ben senin sırtına bakıp mı uyuyacağım nurlu kız? Uyuyamam ki..."
Oflamamak için kendimi zor tutuyordum. Günlerdir uyuyamadığım uyku tam kapımın eşiğindeyken Oktay'ın uyumama engel olması ise işin cabasıydı.
"İlla naz yapacaksın, değil mi?"
Oktay kurduğu cümle ile kolunu belime atıp birden kendine çevirmişti beni. Daha olayı yeni idrak eden beynim dinlenme moduna geçmiş, vardiyasını kalbime bırakmıştı.
![](https://img.wattpad.com/cover/64453866-288-k276571.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İMTİHANIMSIN•TAMAMLANDI•
Spiritualité✨#imtihan~1✨ ✨#gerçeksevgi~1✨ ✨#helalim~1✨ ✨#helalaşk~2~✨ Kapının açılma sesini duymamla başımı eğdim. Bir küfür duyunca kaşlarım çatıldı istemsizce. Yok artık! Yoksa bu kişi o kişi mi? Yani küfreden şahıs benim kocam mı? Hayır,hayır. Lütfen böyle...