Series #1: Sold To My Professor [Completed]

C H A P T E R 13

________________________________________________________________________________

CHAPTER 13: HURT

[Katherine Chelsea Aguilar]

Isang oras makalipas ay nakauwi na si Charlotte. Nakabusangot ang mukha at nakakunot ang noo. Ano nangyari sa kanya? Parang napaaway kasi siya. Medyo namumula ang mukha niya.

"Charlotte, ano nangyare sayo?" tanong ko sa kanya. Tinignan niya lang ako at umiling bago umupo sa katapat kong sofa at sumandal.

"Wala, wala ako naka-away na hambog, kapre at mokong. Wala talaga." tila wala ito sa sarili habang nagsasalita. May nakaaway nga siya. Sino kaya 'yon? Kapre tsaka mokong lang naintindihan ko sa sinabi niya eh.

"Nakakain ka na ba?" tanong niya habang nakatingin sa'kin. Tumango ako.

"Nakainom ka na ba ng gamot?" tumango ulit ako.

Nanahimik siya pagkatapos. Parang nag-iisip ng malalim.

Medyo gumagaling na ang pakiramdam ko. Dapat talaga hindi ko na kinain 'yong ice cream na 'yon. Pahamak talaga 'yon. Naalala ko nga pala. Sino ang nag-uwi sa'kin?

Matanong nga si Charlotte. "Sino nga pala nag-uwi sa'kin kahapon?" wala kasi akong maalala sa mga nangyari kahapon.

"Si Sir Clyde ang nag-uwi sayo."

Si Sir Skyler?! Akala ko panaginip lang 'yong nangyari kagabi, 'yon pala totoo. Nakakahiya naman sa kanya. I-body heat ba naman niya ako kagabi? Nakakahiya. Topless pa siya no'n! Nag-iinit tuloy pisngi ko ng maalala ko 'yon. Niyakap pa niya ako.

Biglang napangisi ng nakakaloko si Charlotte at biglang nang-asar.

"Uyyy! Namumula ka! May something kayo ni Sir Clyde 'no? Tell me! Dali! May nangyari sa inyo 'no?!" namimilog ang mga mata niyang habang nagtatanong sa'kin. Binatukan ko nga. Mas lalong namula ang mukha ko.

"W-wala 'no! W-walang namamagitan sa'min ni Sir. At tsaka walang nangyari sa'min 'no. Ang exaggerated mo namang mag-isip." eh bakit parang kinakabahan ako ng sinabi kong 'yon?

"Weh? Talaga? Totoo ba 'yang sinasabi mo?" aniya at sinusundot ang tagiliran ko. Parang nanunukso. Tinabig ko naman kaagad 'yon dahil nakikiliti ako.

Sabihin ko na nga sa kanya. Ayoko namang magsinungaling sa kanya.

"N-niyakap niya ako..." nanlaki ang mga mata niya at tumili. "Kyaah! Yiiiieeee! Ikaw ha! Naglilihim ka na sa'kin!" at nagpout pa. I smile shyly.

"W-wala naman malisya 'yon. Tsaka kaya lang naman niya ako niyakap kasi nanginginig ako." sabi ko.

Nagcross arm siya. "Wala nga ba malisya?" ngisi niyang sabi sa akin. Umiling ako. Wala naman talaga malisya eh. He's just playing his role as a Professor not a lover.

~~~***~~~

Days have past marami na ang nagbago. Katulad ng lagi kong napapansin na nagaaway lagi sina Charlotte at Zyron. Not literally na away, what I mean is 'yong tipong pikunan. Laging nagbabarahan at nag-aasaran. Walang nagpapatalo sa kanila. Parang aso't pusa kung mag-away. Kulang na nga lang magpatayan silang dalawa. Ang cute pa nga ng asar nila eh. 'Yong name calling nila sa isa't-isa. Kapre at Manang ang tawagan nila. Ang cute 'no?