Eighteen ✴ YoonSeok ✔

2⁴

Yoongi gülümseyerek yüzüme bakmaya devam ederken utançtan nereye girebileceğimi düşünüyordum. Tanrım sorularıma cevap bile vermeden sadece yüzüme bakması cidden fazlasıyla utandırmıştı.

En sonunda boğazımı temizleyip elmacık kemiklerimin ve burnumun üzerine utançtan serpiştirilen çilleri saklamak adına ellerimle kapattım.

"Bakmayı kes"

Ciddi ses tonumla toparlanıp sırtını sandalyeye yaslamıştı.

"Tamam tamam bakmıyorum"

Birkaç saniye sonra ellerimi çekip konuşmaya başladım. Yine tip tip bakmasını istemiyordum.

"Bana ilişkimizi anlat."

Ciddi olup olmadığımı anlamak istercesine yüzüme baktı. Ciddiyetle bakan gözlerimde oyaladı bakışlarını ve kafasını eğdi.

"Güzel bir ilişkiydi işte. Ama bitti."

Devamını anlatmasını istiyordum. Bu kadarını zaten anlamıştım. Her şey harikaydı bir şeyler bozuldu ve bitti.

"Neden bitti diyorum?"

Yüz ifadesi ciddileşirken yüzüme doğru eğilip kafamı hafif eğdi. Ne yapıyordu bu?

Ellerini saçlarım arasında gezdirip bir noktada durdu. Orada ne vardı? Saçlarımı düzeltip geri çekildi.

"Hiç. Galiba çok sevdiremedim kendimi."

Yüzünde tekrar bir sırıtış belirirken gözlerindeki hüzünü görebiliyordum.

"Bu kadar mı?"

Kimseden bir şeyler öğrenemiyordum. Bu olayı başka bilen var mıydı acaba? Ya da ne bileyim bir iz yok muydu?

"Bu kadar."

Alt dudağımı ısırıp dirseklerimi masaya koydum.

"Bana bak. Artık sıkıcı olmaya başladı. Oyun falan oynamıyoruz. Bana açıkça anlat her şeyi. Yoksa telefonunda gizlice çekilmiş fotoğraflarım olduğunu söyler ayrıca beni rahatsız ettiğini söylerim. Şikayetçi olurum senden"

Yüzüme birkaç saniye 'ciddi misin?' Der gibi bakıp ardından kahkaha atmıştı.

"Pekala teslim oluyorum. Madem öğrenmek istiyorsun o zaman her şeyi baştan yaşayalım mı?"

Elimi alnıma koyup ovuşturdum. Sonu eğer tekrar denildiği gibi kötü bitecekse yaşamak istemiyordum.

"Merak etme. Bu sefer gerçekten iyi olacak her şey."

Kaşlarımı çatıp Yoongi'nin gözlerinin içine baktım. Ciddi bakışlarında oyalanıp iç çektim.

"Hayır. Sevmediğim biriyle sevgili olmam"

Dediklerime kırıldığı belliydi ama yinede yüzüne bir gülümseme yerleştirip ayağa kalktı.

"O zaman öğrenemezsin"

Ceketini giyip telefonunu cebine sıkıştırdı. Tanrım şuan vereceğim karar yüzünden pişman olmak istemiyorum.

"Tamam! Kabul ediyorum."

Heyecanla yüzüme bakıp yanıma geldi. Ayağa kalkıp geriledim.

"Ama sakın. Yakınlık kurma. İstediğimi öğrenip gideceğim. Sadece. O saçma hikayenin saçma sonunu hatırlamamı sağla."

Sinirle yüzünün kasılmasını izledim. Ama ciddiyetimi bozmayacaktım.

"O zaman sadece sonunu gör. Belki bu sefer minik bir travmayla kurtaramazsın"

Vücudum kaskatı kesilirken dudaklarını kulağıma yaklaştırıp fısıldamıştı.

"Ayrıca o Jimin'e söyle. Ettiği tehditler bana işlemez."

Yorum ve oy pls kkk~