IMPOSSIBLE ✔ [MIN YOONGI]

5●

Kolumdaki serumu koparıp atarak ayaklanıyorum. Hemşire beni farkedip yanıma geliyor ve

"Serumunuz bitmedi lütfen oturun" diyor

"Ona ne oldu?" diye sorarak Yoongi'yi gösteriyorum. Hemşire Yoongi'ye bakıp bana dönüyor.

"Onu tanıyor musun?"

"Aynı okuldayız ama pek tanıdığım söylenemez"

"Dayak yemiş geldiğinde bilinci yerinde değildi"

"Ne, ahh ama nasıl??"

"Şimdi daha iyi merak etme otur lütfen" deyip omuzlarımdan tutup beni oturtuyor. Yeniden oturuyorum ve serumu takıp yanımdan ayrılıyor.

Yanımda uyuyan sana bakışlarımı çeviriyorum, beyaz tenin yerini kırmızılara bırakmıştı ve bu hiç adil değildi. Bu güzel yüzüne nasıl zarar verebilirlerdi ki! Anlam veremiyorum ve seni izlemeye devam ediyorum ,elimden hiçbir şeyin gelmemesi sinirimi bozuyor.

Serumum bitiyor ve ben yanından ayrılmak istemeyerek olduğum yerde kalıyorum.

Yüzünü acıyla ekşitip kıpırdanmaya başlıyorsun. Bense yerimde endişeyle kıpranıyorum. Yüzündeki acı gitgide artarken korkmaya başlıyorum

"Yoongi!" diye sesleniyorum titreyen sesimle. Gözlerini araladığında fazlasıyla şaşırıyorum.

Gözlerini bana dikip

"Bana ne oldu?" diye soruyorsun.

"Ben de tam bilmiyorum, hemşire dayak yediğini söyledi" diye bir açıklamada bulunuyorum.

"Peki burada ne işin var?"

"Tesadüf sadece neyse kendini nasıl hissediyorsun?"

"Seni ilgilendirdiğini sanmıyorum" deyip kalkmaya çalışırken başını tutup yeniden acıyla inliyorsun, ben reflexle omzuna dokunup

"Biraz daha uzan" derken sen yeniden uzanıyorsun

"Doktoru çağırmamı ister misin?" Diye sorduğumda

"Sadece gitsen" diyorsun. Bense kendimi fazlasıyla kötü hissediyorum.

"Seni rahatsız mı ediyorum?"

"Beni böyle görmeni istemiyorum"

"Merak etme Yoongi, gördüklerimi anlatacak biri değilimdir"

"Biliyorum!" dediğinde şaşkınlıkla gözlerimi açıyorum.

"Ne nasıl? " diye sorduğumda gözlerini kaçırıp

"Yani öyle birine benziyorsun" diyorsun ve bana tüm duyguların karmaşası yaşatıyorsun kendimi mutlu hissederek

"Demek sen diğerleri gibi düşünmüyorsun?" diye sorduğumda umursamaz bir tavır takınarak

"Sen beni onlarla bir mi tutuyorsun ? Hem insanların dedikleri neden bu kadar umrunda ki?"

"Değil, sadece şaşırdım. İlk kez benim hakkımda ağzından başka bir şey çıkan biri gördüm, hepsi bu"

"Seni şaşırttığıma göre, şimdi sen de beni mutlu et ve git"

"Olmaz! Bu haldeyken.."

"Yaa! Sana ettiğim iltifatları da al git  sinirlenmeye başlıyorum" diyorsun şakayla karışık. Yüzünde muzip bir gülüş oluşuyor.

"Peki ama dikkat et olur mu?"

"Yaaa!" diyorsun bir çocuk edasıyla, dudaklarını ileri uzatarak

Gülümseyip "Tamam gittim" deyip hızlı adımlarla yanından ayrılıyorum. Ardıma bakarken seni gülümserken görüyorum buna fazlasıyla şaşırsam da kendimle gurur duyuyorum..