Opgelucht.

462 24 6
                                    

Ze liep naar een bankje. Ze wist niet meer wat ze moest doen. Ze zit helemaal in de knoop. Alles van haar verleden kwam de hele tijd naar boven en dan nog Brandon die mij kustte. Ze vond hem leuk maar hij kent mij niet, flirt dan nog en dat is nu het probleem, wat als het weer gaat zoals vroeger. Vroeger had ze zo een paar vriendjes en daarna dumpten ze haar. Ze profiteerden van haar. Ze wil niet terug zo eindigen. Trouwens, het moet goed voelen en dat is het niet echt bij Brandon denkt ze. Ze klapt dicht, weeral..  en dat besefte ze maar al te goed, zou ze zich nog ooit aan iemand kunnen binden? Haar gevoelens uiten gaat al zo moeilijk. Ze praat er nooit met iemand over omdat het ook zo moeilijk is om het te verwoorden, maar ze heeft altijd alles alleen kunnen verwerken. Maar iedere keer gebeurde hetzelfde. Ze is het beu.

Jonas pov.
Jonas is aan het wandelen plots ziet hij een meisje zitten met lang haar voorovergebogen. Ik ga er naar toe. Nee misschien toch niet, ze zit duidelijk met iets misschien wilt ze met rust gelaten worden. Of misschien wilt ze gewoon een luisterend oor, ik ga toch.

"Euh hey" zei jonas wat aarzelend. Mila keek op. Ze gaf een boze blik omdat ze dacht dat het Brandon was. Maar die blik veranderde al snel in een glimlach. Wow wat is ze mooi. Mooie fonkelende ogen. Een mooie glimlach. Een beetje stoer. Zo zijn er niet veel! "Sorry hey.. Euh.. Ik dacht dat je iemand anders was.." En ze keek terug naar de grond. "Mag ik erbij zitten?" Vroeg hij lief en wat onzeker omdat hij dacht dat ze hem ging wegsturen. "Ja, misschien heb ik wat nood aan afleiding." En ze glimlachte naar hem.

Mila's pov
Wow ik sta versteld.. Ik zit zo in de knoop en iemand die mij begroet doet mij lachen en ik stuur hem niet weg.. Das een wonder. Hij is dan nog lief ook.

"Is er iets gebeurd misschien?" Vroeg jonas dan toch. "Goh. Ik weet het gewoon even niet meer en moest alleen zijn. Waarom gebeurd alles iedere keer opnieuw? Het is altijd hetzelfde. Ik ben het het moe." Antwoordde ze eigenlijk opgelucht. "En wat gebeurd er telkens opnieuw?" Vroeg Jonas. "Oh niks laat maar. Ik wil je daar niet mee lastig vallen." Zegt Mila. "Maar dit doe je niet. Ik wil graag naar je luisteren." Voegde jonas eraan toe. Ze wachtte even. Hoe komt het dat ze verteld wat er met haar scheelt? Ze hangt dat normaal nooit aan iemands neus.. "hé, je kan mij vertrouwen" zei jonas lief. Ze wachtte nog even.. "Gewoon, ik voel mij niet zo goed bij iemand. Iemand die waarschijnlijk ook van mij zal profiteren.. denk ik. Er is altijd wel iets. Goh, Ik weet het niet meer." Zei ze gefrustreerd. "Ik weet niet over wat het gaat maar volg gewoon je gevoel, alleen jij weet wat het beste is, alles komt wel in orde." Zei jonas en hoopte dat hij haar kon geruststellen. Mila glimlachte. Wat was ze blij dat hij bij haar is komen zitten. Toch misschien iemand die om haar geeft?

De volgende ochtend op school.

Charlie zocht Mila maar ze was er nog niet. Jimmy kwam afgelopen. -ja nu gaan we het horen...- "euh.. Hey Charlie" "hey Jimmy. Sorry van gisteren." Zei ze "huh? Je moet toch geen sorry zeggen. Ik moest gewoon direct weg.." Oke dit was misschien een uitvlucht. Hij moest wel naar huis maar hij wist niet wat er ging gebeuren als hij bleef. "Oh oke dan.. We zijn toch nog vrienden??" Vroeg charlie. "Tuurlijk gekkie!" Ze jimmy lachend. Charlie gaf hem een knuffel! Charlie bloosde en liep weg. Jimmy verschoot en zijn hart begon sneller te slaan.. Hij wist niet echt welke houding aan te nemen.

Mila had normaal dans maar kwam niet opdagen, ze durfde Brandon niet onder ogen komen. Alex en Charlie acteren. Jimmy en Jonas biologie. Jonas ging naast Jimmy zitten. Ze maakten kennis met elkaar. Alex en Charlie konden direct al goed met elkaar opschieten. Beide enthousiast en energiek. De bel ging, pauze.

"Kom mee ik toon je mijn vriendin. Euh.. een vriendin van mij bedoel ik" stamelde Jimmy. "Oke" Jonas lachte. Ze kwamen toe bij Charlie en Alex. "Oh Alex ken ik, die liep dolenthousiast tegen mij gisteren!" Alex kon zijn lach niet inhouden. "Hey! Ik ben charlie!" "Amai ook al zo energiek!" Lachte Jonas. Jimmy glimlachte. Ze is zo bijzonder.

Mila kwam binnen in school. Juist op tijd. Ze had muziek. Ze ging de klas binnen en stond plots stil, ze kon haar ogen niet geloven..

De Ghost Rockers: overal vlinders.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu