De Ghost Rockers: overal vlinders.

Hij.

Mila zat terug in het park, op hetzelfde bankje toen ze Jonas ontmoette. Er kwam een glimlach op haar gezicht. Ze besefte dat Jonas iets voor haar betekende, maar niet echt goed wat. Het is raar. Ze heeft nog nooit iemand zo in vertrouwen genomen als Jonas, alles voelt ook goed aan. De muur rondom haar is verdwenen. Ze heeft haar blootgesteld maar toch voelt ze haar er onzekerder en wat bang over maar dat laat ze het niet merken. Onzeker en bang omdat ze haar gevoelens laat tonen, wat ze nooit deed en waar ze van versteld staat dat ze dat nu wel doet. Ook bang en onzeker voor wat de toekomst gaat brengen, want er is iets veranderd in haar leven. Het lijkt alsof ze een nieuw hoofdstuk begint. Maar ze is vooral blij dat ze op het DAM is terecht gekomen, dat hij daar ook zit.

...

Was hij maar hier... Waarom ben ik altijd zo vlug geirriteerd. Waarom hou ik soms niet gewoon mijn mond. Eigenlijk wil ik niet dat Jonas mij met rust moet laten. Ik amuseer mij met hem. Hij doet mij lachen, elke dag opnieuw. Wat eigenlijk al lang geleden is. De leegte die ik had heeft hij gevuld, ik ben iemand geworden dankzij hem. Ik ben niet meer alleen, dat gevoel heb ik toch. Ik heb echte vrienden gevonden. Hij is gewoon de beste en liefste vriend die ik ooit al gehad heb en nu verpest ik het weer door te zeggen dat hij me gerust moet laten... Het is allemaal de schuld van Brandon. Hij maakt me boos. Ik wil gewoon plezier maken en hij verpest het door al zijn opmerkingen. Jonas is geen prutsdansertje. Hij kan het gewoon minder goed, ergens vind ik het wel schattig hoe hij danst. Hij doet zen best. *ik lachte.* En Brandon probeerde mij dan terug te kussen? Waar Jonas dan nog bij is! Wat is zijn probleem eigenlijk. Plots werd ik uit mijn gedachten gehaald. Ik kreeg een sms.

Hey Mila.
Gaat het met jou? Ik maak me zorgen. En gaan we morgen samen dansen? Mevrouw de neve zei dat ik veel moest oefenen. X  Jonas

Ze antwoordde vlug.
Hey,
Alles is oké. Ja zeker, op de middag? Zie je morgen. X

"Uh? Jonas laat nog iets weten?"
Ik heb nog nooit geweten dat iemand bezorgd is om mij..

- Ik ga maar naar huis gaan zodat ik uitgerust ben voor morgen.-

Charlie's pov.
Wat moet ik nu doen. Mila zei dat ik met Jimmy moest babbelen maar dat ging niet, nog niet. Maar het gaat ook wel deels over hem. Iedere keer als ik hem zie moet ik denken aan de eerste schooldagen en Elise. Wat gebeurd er met mij? Waarom ben ik altijd verdrietig? Ik ga ooit wel met hem moeten praten want hij is mijn beste vriend. Oh, ik weer het even niet meer, mijn leven is een puinhoop.

Volgende ochtend op school.
Jimmy was als eerste op school. Hij zag Jonas afkomen. "Jonas! Help mij, ik heb de hele nacht wakker gelegen. Er is iets met Charlie. Ze doet raar." Zei Jimmy bezorgd. "Wel ja, Charlie is altijd een beetje raar." Lachte Jonas. "Nee Jonas! Charlie is verdrietig, ik wil haar helpen maar dat gaat niet volgens haar." Zei Jimmy wat geirriteerd. "Raar, ik zal eens vragen aan Mila als ze iets weet." Zei Jonas. Ondertussen kwamen Alex en Mila ook toe op school. "Hey guys!" Zei Alex enthousiast. "Oei wat is er Jimmy? En waar is Charlie?" Vroeg Alex. "Ik weet het niet." Zei Jimmy bezorgd. Jonas ging naar Mila. Hij tikte op haar schouder. "Hey." Lachte Jonas met glinsterende oogjes. "Hey." Lachte Mila bescheiden. "Gaat het met je?" Vroeg hij. "Jazeker! Ik zie je straks." Zei Mila enthousiast en liep naar de theorie klas. Jonas glimlachte en staarde naar haar. Wat is ze enthousiast vandaag. Ik kan niet wachten tot het middag is!

Charlie kwam te laat toe op school. Ze had haar overslapen en had trouwens geen zin in acteren want Jimmy had ook terug acteren. Ze kwam toe in de klas. Jimmy was opgelucht. Na de les ging hij vlug naar Charlie voor ze terug weg liep. "Hey Charlie.. Ik dacht dat er iets was gebeurd." Zei Jimmy stil. "Nee, gewoon overslapen." Zei Charlie enthousiast zodat Jimmy niet vraagt wat er aan de hand was gisteren maar helaas, dat doet hij wel. "Wat was er nou gisteren. Ik ben echt bezorgd. Je bent mijn beste vriendin.." Zei hij wat verlegen en stopte even met babbelen. "En ik wil je niet ongelukkig zien. Ik weet niet wat er scheelt maar ik ben er altijd voor jou." Vulde hij aan. Wow, dat is nu de eerste keer dat ik zo'n dingen tegen iemand zeg dacht Jimmy. Charlie kwam weer wat emotioneel maar ze hield haar sterk. Hij is zo lief. Ze wist niet wat ze moest zeggen. "Het is lief dat je zo bezorgd bent maar ik red me wel." Ze keek naar beneden, het ging niet om het hem te vertellen. "Charlie." Jimmy nam haar onderarmen lichtjes vast. Charlie schrok. "Euh..." Stamelde hij en slikte.