De Ghost Rockers: overal vlinders.

Radeloos.

Mila zocht op straat en in het park maar nergens was Jonas te vinden. Ze maakte zich nu echt wel zorgen. Ze voelde zich echt niet goed, bij heel die situatie. Ze belde nog eens naar Jonas. Het was weer voicemail.
"Jonas ik kan het allemaal uitleggen. Geef me een kans... Ik maak mij echt zorgen, waar zit je?"

Jonas kwam toe op school en kwam Charlie tegen. "Jonas! Mila zoekt je al de hele tijd!" Zei Charlie luid. Jonas zuchtte, "Ja ik weet dat" zei hij. "Het is niet wat je denkt, laat ze alles uitleggen. Ze heeft het echt moeilijk." Zei ze. Het bleef stil. "Jonas, ze heeft al super veel aan jou gehad. Jij betekent echt veel voor haar! Ik hoor en zie dat" zei Charlie. Jonas zei een tijdje niks. "Ik ga naar de les." Zei hij uiteindelijk.
Charlie liet Mila weten dat Jonas op school was.

Mila kwam toe op school. Ze wachtte aan het lokaal waar Jonas les had. Ze kon niet wachten om hem te zien. De les was gedaan, iedereen liep de deur uit, ze keek in het lokaal maar geen Jonas te zien. Mila was radeloos.

Toen Mila buiten aan de schoolpoort neer zat stond Brandon plots bij haar. "Mila" zei hij. Mila keek op. Dat was het laatste waar ze nu zin in had, praten met Brandon. "Hey" zei ze zacht. "Ik heb nagedacht.." begon Brandon. "Ik begrijp je. Ik begrijp dat het niet makkelijk is voor je, zeker om mensen te vertrouwen iedereen heeft dat wel. Maar je moet mensen een kans geven die het beste voor je voor hebben.."

Jonas ging naar huis. Plots zag hij Mila en Brandon praten naast de schoolpoort.

"Je hebt mij nog geen kans gegeven, Ik wil er voor je zijn." Ging Brandon verder. Jonas hoorde wat Brandon juist zei. Hij voelde de geïrriteerdheid opkomen. Hij begon ook spijt te krijgen dat hij zo koppig was om met Mila te praten.