my stubborn heart

Chapter four - A very good Morning

Chapter four!!!

Nakaupo si Nikki sa may bintana ng kwarto niya.

Narinig niyang tumunog ang cellphone niya.

Napatingin siya sa relo na nakapatong sa side table ng kama. It's 4:27 in the morning.

Sanay siyang gumigising ng maaga at nagbabasa ng libro. Na kasalukuyan niyang ginagawa ngayon.

Ibinaba niya ang binabasang libro. Ang fifth book ng series ng The Mortal Instrument, City of Lost Souls. At inabot ang cellphone niya. Ng tingnan niya ay hindi niya kilala ang number na gamit nito. Binasa niya ang text.

['Gud morning Nikki! Do U want pancakes for breakfast?']

What? Ano daw?

['Cnu toh?'] Hindi sana niya rereplyan kung hindi lang niya napansin na Nikki ang itinawag nito sa kanya. Ang ibig sabihin ay kilala siya niyo at posible ding ka-close niya.

Tumunog ang cellphone niya.

['The most handsome man in your life, sweetheart']

Napakunot ang noo niya. Ano daw?

Ang yabang naman nito! Wait...

Sweetheart?...

Isang tao lang ang tumatawag sa kanya ng endearment na 'yon!

['Kahit kailan ang yabang no pa rin! Manahimik ka na nga at ginugulo mo ang pagbabasa ko!']

['Bakit ano bang binabasa mo?']

Sa pagkakataong iyon ay hindi na siya nagreply at ibinalik ang atensyon sa pagbabasa. Kung hindi na siya magrereply ay baka sakaling tumigil na ito at magsawa.

Pero mukhang kabaligtaran ng binabalak niya ang nangyari.

Beep! Beep! Beep!

Puro message alert 'yon.

Beep! Beep! Beep!

Inabot niya ang cellphone.

25 text message!!

At puro ito ang nagsend!

Tinadtad siya nito ng text! Puro smiley lang naman ang laman!

Nakakaasar na talaga ang lalaking to ah. Magang maga nambubulahaw.

inabot ang cp at nanggigigil na nagreply dito.

['STOP IT!']

Beep

Wow, bilis magreply ah!

['Ok fine, i'll stop. But in one condition...']

['Di mo na ko maluluko sa mga ganyan'] Sabi niya dito na ang tunutukoy ay ang nangyari sa bet nila.

['But you haven't even heard it yet. Ur so unfair. You didn't even give me the benefits of the doubt'] protesta pa nito.

Benefits of the doubt?

Hindi din naman siya nito titigilan kapag hindi niya ito napagbigyan. Mainam nang malaman niya kung ano na naman ang gusto nito.

['Fine! What is it?']

['Open your front door :)']

-----------------------

Pagbukas niya ng pinto ay prenteng prente na itong naka tayo doon.

Paano ito naka pasok sa gate?

Napatingin kaagad siya sa gate nila. Naka padlock naman.

"Nag over-the-bakod ka?" Bulalas na tanong niya dito.

"Yup!" sagot nito at nauna na sa kanya sa pagpasok sa loob ng bahay nila.

"Malakas talaga ang pagkakasira ng mga turnilyo sa utak nito" naiiling na lang niyang sabi at sinundan na ito sa loob.

Inabutan niya ito sa kusina na inihahanda ang mga dala nito. Pancakes.

Hindi man niya aminin ay natutuwa siya sa effort nito. Kahit na sabihin mong makulit. Ito pa lamang ang nakatagal sa pagsusungit niya.

"Ang aga mo yata ginugulo ang araw ko?"

"Well not really... I just thought you would want someone who is as handsome as me.." itinuro pa nito ang sarili to empasize his point "..to eat breakfast with you. You should really consider yourself lucky"

Napatango tango na lang siya "talaga lang ha... Bintilador ka ba talaga?"

"Huh? Bakit?" Naguguluhang tanong nito

"Ang hangin mo kasi!"

"Di ko gets. Ano connect nun?"

Napahagalpak na lang siya ng tawa dito.

Naningkit ang mga mata nito.

"May nakakatawa ba?"

Hindi pa din niya mapigilan ang matawa dito "oo... Ikaw!"

"I'm so glad I amuse you" he said, his voice dripping woth sarcasm.

"Very..!"

Kapag kuwan ay natigil na din siya sa pagtawa, lero masakit pa rin ang tiyan niya dahil doon.

"You said you're reading Mortal instruments right?" bigla ay tanong nito.

"Yeah..."

"Want some sneak peak?" He said wriggling his eyebrows in a suggestive manner.

"You've read it?" gulat na tanong niya dito. Hindi niya ine expect na mahilig din pala ito magbasa.

"Yeah"

"No.." Umiling iling siya "I don't want spoilers. And don't you even dare say-"

"Even a tinsy tiny bit?" putol nito sa kanya.

"Nope!"

"Even though Sebastian kidnapped Jace and he-"

"Stop! Spoiler alert!" Sigaw niya dito at saka tinakpan ang tenga. Maya maya ay natawa ulit siya sa ginawa niya na ikinatawa naman din nito.

Para silang mga sira!

Nagtataka siya sa sarili niya. Dahil kung sa ibang pagkakataon siguro ay maiinis na siya dito.

Why?

First, ito pa lamang ang nakapag wala ng composeture niya. In times like this she would always be cold and distant lalo na sa mga taong hindi naman niya ganoon kakilala. And in their case they were literally strangers. Dahil kailan lang naman niya ulit ito nakita. Ni wala pa ngang isang linggo!

And yet, here she is. Nakikipagtawanan na kaagad dito.

Even though she was pissed because of the spoilers.

Dahil sa lahat ng ayaw niya ay spoilers.

Sabihin nang mababaw siya dahil sa ganoong bagay lang ay ginagawa na kaagad niyang big deal. Well for her, it is. Dahil what is the point in reading the whole thing. kung pwede mo din naman pala malaman ang nangyari without reading it.

Gets?

But she was happy. She was happy having him here, happy with just having an argument/conversation with him.

She's pissed and at the same time happy.

How weird is that?

-PNY