ÖLÜM YİYEN GÜNLÜĞÜ - SNİLY -

ÖLÜM YİYEN GÜNLÜĞÜ - BÖLÜM 12 - FİNAL -

Eveeet... Bu final. Ancak, eğer istek olursa ek bölüm gelebilir. Sizin isteğinize bağlı. Uzun süredir yeni bölüm koymadığım için özür dilerim, umarım beni affedebilirsiniz.

Ola, iksir sınıfına girdiğinde doğru tahmin ettiğini görmüştü. Severus Snape cübbesinin kollarını dirseklerine kadar çekmiş, önündeki kazana eğilmişti. Bir proje için oldukça sıkı bir şekilde çalışıyordu. Önünde bir defter açık değildi, ya da ölçülere bakmıyordu. Sadece, sadece yapıyordu.

Hesapsız kitapsız, plansız... Tıpkı Lily'yi sevdiği gibi.

Severus bir anda duyduğu sesle arkasını döndü.

Doğrusu, görmeyi beklediği şey kapıya yaslanmış bir şekilde ona izleyen Ola değildi.

" Ne zamandır buradasın? "

" Çok değil. " diye kısa bir cevap verdi Ola.

Severus rahatsızca kıpırdandı ama gözlerini Ola'dan kaçırmadı. Ola derin bir nefes verdi sakladığı defteri çıkardı. Defteri gören Severus'un gözleri kocaman olmuştu. İksir sınıfında bir tek Ola'nın attığı adımların sesi çıkıyordu.

Yavaşça defteri masanın üzerine bıraktı.

Severus, inanmamış gibi ince parmaklarını defterin üzerinde gezdirdi. Evet, bu o defterdi.

Lily'yi sevdiği defter.

Her kelimesi, onun kalbinden kopan bir parçaydı. Belki de bu yüzden unutmuştu iyiliği, sevgiyi. Çünkü her bir parçasını Lily'ye vermişti.

" Sen... "

" Artık biliyorum. " Kısa bir süreli sessizlik oldu.

" Peki ona... " Ola gözlerini kısarak Severus'a baktı ve yanına oturdu.

" Gerçekleri mi duymak istersin, yoksa duymak istediklerini mi? "

" Benim duymak istediklerim, gerçekler. "

" Öyleyse Lily' ye söylemeyeceğim. Sen de söyleme. Onu sevdiğini bu zamana kadar söylememişsin şimdi de söyleme. "

" Neden? " Severus bunu beklemiyordu. Daha çok, Ola'nın onu söylemekle tehdit edeceğini düşünmüştü.

" Bak Severus, lütfen kırılma ama ben Lily' nin James' le olmasını istiyorum, seninle değil.

Lily her ağladığında onun gözyaşlarını silecek birisini değil, onun ağlamaması için uğraşacak birisiyle olmasını istiyorum.

Ona hakaret eden birisiyle değil, onu koruyan birisiyle olmasını istiyorum.

Ayağı takıldığında onu kaldıracak birini değil, ayağı takılacağı zaman onu uyarıp sıkı sıkıya tutacak birini istiyorum.

Kışın açmasını engelleyecek birini değil, kışın açsa bile onu koruyacak birini istiyorum.

Her zaman elinin tutulmasını değil, en sonuna kadar yanında olunmasını istiyorum.

Ve, onlar birbirlerini seviyor Severus. James ve Lily, birbirleri için yaratılmış.

Onu unutmayı dene, başka birini sevmeyi dene. Çünkü Lily' den karşılık göremeyeceksin. Onu unut, Severus. " Severus, buğulanan mavi gözlerini kıza göstermemek için yanlarındaki pencereden dışarıya baktı.

" Unutamam, hem onu unutmak istediğimi kim söyledi? Onu sevmekten vaz geçmek istediğimi kim söyledi? " Ola yutkundu. Genç adamın kalbini görebiliyordu sanki. Cevap vermedi kendi sorusuna, bakışları her şeyi anlatıyordu.

Bazen dudakların bitiremediği sözleri, gözler tamamlar. İşte tam da öyle olmuştu.

" Lily seni asla sevmeyecek Severus. Onu, kendi ellerinle uzaklaştırdın. "

" Zaten her gün, yaşadığım her gün bunu düşünüyorum. Senin hatırlatmana ihtiyacım yok. "

" Severus keşke... keşke sana yardım edebilseydim. "

" Edebilirsin. " Defteri aldı ve bakmamaya çalışarak kıza uzattı.

" Bu defteri yok et ve bana yardım et. "

" Severus sen ne... "

" Defteri yak, Ola. Senin eline geçtiyse başkalarının da eline geçebilir. Çok daha kötülerinin... Lily'ye zarar verebilecek, birilerinin. Onu sevdiğimi bilmezlerse, onu koruyabilirim. "

" Kahramanlık yapmaya çalışıyorsan hiç beceremiyorsun Severus. "

" Sadece Lily'yi korumaya çalışıyorum. Ola bunu benim için değil, Lily için yap. Benden hep nefret ettin zaten. "

" O seni tanımadan önceydi. " Sesi titrek bir şekilde çıkmıştı istemeden. Defteri yavaşça kavradı ve Severus' a baktı. Ona bakmıyordu bile.

Ola, iksir sınıfını ısıtan ateşe yaklaştı ve biran tereddüt ettiyse de defteri alevlerin arasına fırlattı.

Severus'un yıllardır sevgisini yazdığı kelimeler, alevlerin arasında ölüyordu.

Tıpkı, onun günden güne soğuyan kalbi gibi.

Titrek alevler, tıpkı aç kurtlar gibi yeni avlarına saldırdılar. Bir bir yediler her bir kelimeyi, onlardan hiçbir şey kalmayana dek.

Ve her bir kelime, Severus'un kalbine gömüldü.

Sevgisini güvende tutabileceği tek yere.

Lily'sini.

Severus Snape, bundan böyle Kızıl Papatyası' na sevgisini, kalbindeki bir fanusta büyütecekti.

Severus Snape'in Kızıl Papatyası'sı asla bunu bilmeyecekti.

Ola Severus Snape'in gözlerine baktı.

Hiçbir duygu yoktu.

" Severus senin için korkmaya başlıyorum. "

" Her şeyini kaybeden bir adam için kork Ola, benim hala sevgim var. "

------------------------------------------FİNAL---------------------------------------