ÖLÜM YİYEN GÜNLÜĞÜ - SNİLY -

ÖLÜM YİYEN GÜNLÜĞÜ - BÖLÜM 8 -

Yeniden Peron dokuz üç çeyrekteyiz. İnan, seviyorum burayı. Havası bile büyülü sanki. Hele o kıpkırmızı tren...

Geç kaldık biraz Kızıl Papatya' mla. Alelacele trene bindik bu yüzden. 

Geç kaldığımız için çoğu kompartıman doluydu.

Heather, Ola ve Alice; bulabildikleri tek kompartımanı tutmuşlardı. Sanki bilerek, küçük bir tanesini seçmişlerdi, dört kişilik olanlardan. Diğerleri gibi beş kişilik olanları değil de.  

Lily heyecanla sandığını yere bıraktı ve arkadaşlarına sarıldı. 

Dışlanmıştım bir nebze. Kompartımanın kapısına yaslandım. Ola, bana baktı ve gülümsedi. 

Merlin! Acaba bu kız kasıtlı mı yapıyor? Amacı beni sinirlendirmekse gerçekten başarıyor. Eminim kompartımanı da o seçmiştir. 

" Hayır, ön yargılı davranıyorsun! Senin o çok sevdiğin arkadaşın Heather seçti bir kere! Ayrıca o gülümseme... Merhaba demek istemiştim. " 

Çoktan kumaş koltuklardan birine kendini atmıştı. 

Üzgünce Lily' ye baktım. Ola' nın kapıya bakmasından dolayı büyük bir ihtimalle arkasını döndü. Beni yeni fark etmiş gibiydi, daha doğrusu hatırlamış.

Bir anda ayağa fırladı.

" Severus, gerçekten çok... " 

" Önemli değil Lily, gerçekten. " Gülümsedim. Gerçekten, eğer en iyi yalancı gülümseme ödülü olsaydı, her sene ben kazanırdım. 

İnsanların sözleri yalan dolu olur, benim gülümsemem yalan dolu. 

Yavaşça yere bıraktığım sandığımı kavradım ve arka taraflara, genelde Slytherin' lilerin olduğu yere doğru yürüdüm. 

Kim bilir ne kadar eğlendiler?O kızları kıskanıyorum. Çünkü Lily, onlarla vakit geçirmek istiyor, benimle değil. 

Elimde değil ki günlük! 

İki Slytherin' linin oturduğu kompartıman boştu. Aynı binadaydık ama tanışmamıştık. Daha doğrusu, onlar beni tanımıyor.

" Severus Snape. " dedim. Kendi sesimi soğukluğuna şaştım, biliyor musun? Beyaz saç diyebileceğimiz açıklıkta saçları vardı birisinin. En az benim kadar soğuk bir sesle

" Lucius Malfoy. " Benden iki üç sınıf daha yukarıdaydı. Karşısında oturan kız, biraz daha sevecendi.

" Narcissa Black. "  Kız, elindeki kitabı okuyordu, Salazar Slytherin' in hayatıyla ilgili olan kitabı... 

Lucius çok ani bir şekilde konuya girdi. 

" Bulanık mısın? " 

" Ne? Ha-hayır. " 

" Kanıbozuk? "  Yavaşça başımı eğdim. 

" En azından bulanık olmaktan iyidir. " Bulanık... 

Şimdi daha iyi anlıyordu Ola neden Snape' in değiştiğini... Çünkü çevresi, onlarla sarılıydı. Bu bir girdaptı, ve Severus yeterince iyi yüzemiyordu. 

Er ya da geç, boğulacaktı. 

Karanlık, onu boğacaktı. 

" Belki de muggle doğumlu olmak o kadarda kötü değildir. " diye mırıldandım. Yanımda oturan kız, duymuştu.